She Who Can Read Me (super duper kaladuper on hold)

Chapter 6

Martin Aurellano’s POV

Namiss nyo ako no? Nang-o-OP kasi yung dalawa. Nakakabagot.

Malapit na ako sa school nang makita ko sina Brenz at Kei. Pinahinto ko si manong at bumaba na ako sa sasakyan ko.

"Hoy Brenz, Kei!" ^____^

"Oy Tol! Sabay ka na sa amin. Pinapa relax ko tong isang to para mamaya maganda pa rin." ^___^

Nakaakbay si Brenz kay Kei and I feel so, uh, awkward? Haha

-______- tapos ang mukha naman ng babaeng to nang makita ako. Kanina nakita ko pa tong may emosyon ah!

"Kei! Kinakabahan ka?" -ako

"Pssh! Wag sabing Kei eh." -___-

"Haha tol, ako at yung parents nya lang daw pwede tumawag sa kanya ng Kei eh!"^___^ sabi ni Brenz na proud pa.

Kaya pala -___- arte naman nito.

"Oh sya, Kikay sabay ako sa inyo ha? Wag ka na ngang mainit ulo dyan. Papanget ka mamaya. Sige ka!"

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA ayan humalagpak na sa tawa si Brenz.

O___O sya!

Nagpatuloy kami sa paglalakad at napunta kami sa Jollibee.

"KEI, ano sa'yo?" -Brenz

"HMmmmmm, I want fries and that burger champ" :)))))))) ^^_____^^

O______O -ako

Ngumiti sya. A-at nilalamig ako. Dahil ba to sa aircon? Pero ibang klaseng smile yun ah? Ngayon lang ako napatulala sa isang ngiti.

Pati mata nya ngumingiti eh. DUBDUBDUB

"Matutunaw naman bestfriend ko nyan tol! Ano na sayo?"

"A-ah, nagka emosyon kasi sya eh. Champ lang din akin. Libre mo ba?"

"Hindi naman manhid tong si Kitkat tol. Haha. Hmm ok libre ko na basta ipanalo nyo mamaya ha?!"

Ayun nag order na si Brenz. Ang haba ng pila sa counter eh.

"Bakit galit ka sa akin Kikay?"

".........."

"Oy!"

"Kasi naman hindi Kikay pangalan ko eh."

"Eh sa yun ang gusto kong itawag sayo eh!"