CHAPTER 17
Kei Cathreen Aquino's POV
Nandito na kami ngayon sa Mall. Waaaah.. Ano bang bibilhin ko? >__<
Namimili pa kami ng regalo para kay Cassie, ano baaa?
Ano bang bagay sa mga mejo maarteng tao?
"Huy Bibi Kei, tulong namaaaan!!"
"Nag-iisip kaya ako!"
"So ano na?"
"Try mo kaya shoulder bag?"
"Ang mahal! Baka isipin nya mahalaga sya sa akin!" -____-
Ang babaw naman ng taong to =____=
"Sige na nga, bag nalang!" :/
At labag pa talaga sa kanyang kagustuhan ha? Haha:D
Pero wala syang choice. Yun lang ang naisip ko eh! Haha :'D
Kaya yun nakabili na kami.. Haha
"Oh ikaw, mamili ka na nang regalo mo!"
"Ano ba bagay sa isang lalaki?"
"Ewan ko? Basta ang alam ko, ang bagay sa akin ay ikaw" ^______^
=_______= Ewan ko nalang talaga sa kanya!
"Umayos ka Aurellano kung ayaw mong mabugbog!"
"Sino ba kasi nabunot moooo???"
"Secret nga eh" =___=
"Ang daya mo talaga Bibi Kei!" >____<
Ano nga bang bagay sa Manito ko? >__<
"Bag nalang din!"
"Anong bag?"
"Jansport! Yan kadalasan gusto ng mga lalaki eh"
HAHAHAHA :'D nakakatawa talaga sya. Alam ko naman eh sya ang may gusto nun. Haha ayoko ng bag.
"Panget! Ikaw naman ang may gusto nyan eh. Haha! Maiinggit ka lang!"
"Fine! Mean!" -____-
Ako pa ang mean. hahaha sabagay, ako naman talaga. Hahaha:D
=========
Martin Aurellano's POV
BINABASA MO ANG
She Who Can Read Me (super duper kaladuper on hold)
Novela JuvenilLahat tayo na nabubuhay dito sa mundong ibabaw ay may kanya-kanyang uniqueness.. Minsan sa pagiging unique natin, nagiging weird tayo sa mata ng ibang tao.. Sa pagiging unique natin nagiging kainis-inis rin tayo sa paningin ng iba.. Pero hindi natin...
