She Who Can Read Me (super duper kaladuper on hold)

Chapter 10

Kei Cathreen Aquino's POV

*RIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNGGGGGG!!!!!!*

O____O Watda. Nakatulog talaga ako? Diba sabi ko naman eh magpanggap na matulog lang? Eto tuloy, di ko namalayan na umalis na si Ma'am namin sa Filipino. Aish!

Teka, bakit parang nakapatong na yata ang ulo ko? Teka nga

Napabangon ako bigla! O___O

Sht! Bakit nakapatong na ang ulo ko sa balikat nya!!???

^______^ Mokong . pfft. saya naman ng kaluluwa nya!

"Hoy, bakit nakapatong ang ulo ko sayo kanina!!!??"

"Ewan? ^__^ Siguro kasi sa panaginip mo, kayakap mo ako. Hahahahaha!"

-___-" "NAPAKA-KAPAL NAMAN NG TOPAK MO!!!!"

"May LQ ba kayo Aquino at Aurellano?" -Si Sir History namin. Psh. Kakapasok pa nga lang nang aasar na eh!

"Haha kasi sir, ayaw pa aminin na nananaginip sya sa akin kanina."

"Tumahimik na nga kayo jan. Haha. Oh kamusta naman ang lover boy natin? Kumusta naman ang first day nyo nung kabilang section?"

Ouch sir? Tamang heartbreak lang bago mag start ang klase mo? Tss. Natatae na ako dito eh.

"Hehe Sir. Wag po kayo maingay."

Ewan ko sa kanya. Hindi ko pa nga sya nililingon eh.

Tapos tung si Sir. Gusto pa ata manakit muna bago mag simula.

Nagsisimula na namang sumikip ng puso ko eh.

Ayoko isipin yung kanina.

Ayoko! Stop.

"K-kei, pansinin mo naman ako oh. Mag-e-explain ako mamaya."

Tumulo bigla ang isang luha sa left eye ko. Potek eh! Isang tawag nya pa lang sa pangalan ko parang ang sakit pakinggan.

Umakto naman ako na parang may kinakamot sa left temple ko then down to my cheek.

Nag-nod lang ako. Kahit sa kaloob-looban ko ayoko syang makausap.

"Bibi Kikay, malungkot ka?" :3

"Bibi ka jan! Tahimik!"

"Malungkot ka ba?"

Isa pang tanga to eh! Palpak kung humirit. Nakakaiyak lalo.

"Oo. Kasi katabi kita." -____-

Yan Kei, idaan mo sa biro. Ha ha!

"Grabe naman to. Yung iba jan halos mamatay dahil gusto ko matabihan tapos ikaw, ganyan trato mo sakin. ouch!" >_____<

=____=  Konti nalang itatapon ko tong taong ito sa baba!

"So what? :P"

Tapos nag lecture na si Sir. Bilisan mo naman sir. Past is past bakit ba hinahalungkat pa ang nakaraan??? >___< nakakabagot ang History. Praamiss!!

"Bibi Kikay, sabayan mo muna ako sa canteen mamaya bago tayo magpunta sa TLE ha? Bili ako ng chocolates"*__*

Ako lang talaga? Tss. Maasar nga ng hindi ako makatulog dito.

"Bakit ako? May crush ka kasi sa akin eh!"

"H-hoy! Feeling ka rin no! Alam mo naman siguro na hindi pwede si Brenz diba? You know..... Pano nalang ang Melissa ng buhay nya? Haha."

--, oh ayan! Sige pa! Mang asar ka pa Kei. Yan napapala mo eh.

"Ilibre mo nalang ako. Para samahan kita!"

"Hmmm. Pag-iisipan ko pa? Hmmm ok fine. Pero sana wag mo namang paandarin pagka takaw mo ha?"

"Aba! Nagsalita naman to oh. Eh nakailang rice ka ba kanina? Naubos mo yata yung inihandang kanin ni manang Felize eh! Tsk tsk. Masamang bata. Hindi nagtitira para sa iba. Haha!"

(Ay grabe. pinapahiya talaga ako ng babaeng to. Kung di lang to mahalaga sa akin eh!)//

Hahaha pasalamat talaga ako at kaibigan nya ako eh. haha

"Teka! Dinala mo sya sa bahay nyo?"

Sige magslita ka! Busy ka kasi sa syota mo kaya hindi ka nakasama kanina. Oo ako na ang bitter dito -___-

"Oo, bakit? May angal ka Agustin? Hahaha"

"Wala naman. Nakakapagtaka lang."

Kinuha ko ballpen ko at nag sulat nalang ng kahit ano. Haay gumagana pagka artista ko nito dito eh!

(A/N: konti lang sa Chp10 ^____^)