She Who Can Read Me (super duper kaladuper on hold)

12

Kei Cathreen Aquino's POV

Dahil mabilis ang panahon eh dress rehearsal na namin ngayon. Sa ewan place kami. Basta isang gymnasium na kasing laki ng dome.

Natapos na pala namin agad yung sa values na project namin. Sa bahay kami gumawa kasi para wala kaming ma istorbo. Sinama ni Brenz si Melissa at mabait naman sya. Kaya di ko masisisi si Brenz kung bakit nya minahal si Melissa.

"KC, gusto mo tulungan kita?"-Melissa.

"Ok lang ba? Pa zip naman ako sa likod ko. Thanks."

Kaming dalawa lang kasi ngayon sa cr. Ni lock namin para makabihis kami ng maayos. haha

Kaibigan ko na rin sya. Pero nakakailang pa rin kasi eh.

"Ayan ok na!" ^____^

"Salamat. Ikaw papatulong ka ba?"

"Ah eh. tapos na ako eh. Tara na?"^^

at yun nga lumabas na kami. 6pm na ngayon maaabutan talaga kami ng gabi nito. *Sigh!

Habang papalapit kami ay nakikita ko na sila Martin at Brenz.

Lumingon si Brenz sa direksyon namin at ngumiti.

At eto na naman po ang puso ko na parang may nagkakarerang kabayo.

Pero agad din naman akong nanlumo nang maalala kong kasama ko pala ang nag-iisang mahal nya.

Nagkawayan silang dalawa at lumingon naman si Martin sa amin. Agad din syang ngumiti at sinalubong ako.

"Bibi Kei, Tulungan mo naman ako oh!" :3

O___O Tama ba tong nakikita kooo? Si Martin ba talaga to?

Ang... ugh nevermind baka lalaki na naman ulo.nito. Di ko kasi napansin kanina eh kasi naman gumagabi na kaya -__-

"Huy!! Naga-gwapuhan ka na naman nyan sakin eh! Tulong muna dito sa necktie."

Kita nyo? Di pa sinasabi feel na feel na nya. Tss. Kaya ayaw ko mag compliment sa kanya eh -3-

"Eh kung sakalin kaya kitang Asungot ka!?"

"Pleeeaaassseeee?" ^____^

"Ok, fine!" -_-

Kaya inayos ko na yung necktie nya. Ewan ko ba sa taong ito.

"Ayan tapos na! Ang rami nang naging girlfriend di pa marunong mag-ayos ng necktie."

"Eh kasi, gusto ko yung totoong mamahalin ko ang magturo sa akin kung pano. Turuan mo ako? Hahahahaha!"