She Who Can Read Me (super duper kaladuper on hold)

this is CHAPTER 18

Chapter 18

Martin Aurellano's POV

Habang naka-upo ako sa bench na malapit sa sea shore ay biglang lumapit sa akin si Melissa.

"Oh Mel? Hinahanap mo ba si Brenz?"

"Aah.. Hindi. Bago lang kaming nagkita eh. Ikaw talaga sadya ko." ^____^

Anyare dito? Ang lapad yata ng ngiti eh..

"Alam mo, ang swerte mo Martz!"

"Ako? Bakit naman?"

"Kasi, sa lahat ng taong may gusto kay KC ikaw lang ang nangahas na manligaw. At pinayagan ka naman nya."^______^

"Oo nga eh. :') Swerte na nga pakiramdam ko pag kasama ko sya, mas swerte ngayong nililigawan ko na sya, kahit na ang sungit nang babaeng yun. At alam ko, mas suswerte pa ako kung maging kami na talaga":)))))

"Iingatan mo sya ha? Nakikita ko kasi di pa sya sanay sa mga ganitong bagay eh."

"Syempre naman no! Mahal na mahal ko kaya yung supladang yun! Teka lang, may alam ka ba kung bakit nagkaganun ang Bibi ko?"

^______^ "Hmmmmmm, wala? Hihi. Sige puntahan ko na si Brenz. Na miss ko na sya eh." tapos nag wink pa sya. Naku tong girlfriend ng bespren ko, makulit rin eh! Haha

"Alam mo kung nasan si Kei?"

"Sorry pero hindi ko alam" Tapos nun tumakbo na sya papuntang cottage namin.

Nasan na ba kasi si Kei ko??? >_____<

I badly want to know the reason why she was acting like that. Kailangan kong malamam kung totoo ang hinala ko.

Kasi kung totoo, MAGPAPA-PARTY AKOOOOO!!!! :DDDD

-----

Lunch

"Hi, Bibi saan ka galing?" ^______^

"Bibi ka jan. Gutom na ako, padaan."

Tapos nilampasan nya ako. Psssshhh.. -____-

"Ano ba Kei. Hanggang kailan mo ba ako gaganyanin ng walang dahilan?"

Nasabi ko sa kanya habang nahila ko ng bahagya ang braso nya.

Tiningnan nya ako.

Isang deadly look.

"Pwede ba? Pakainin mo muna ako kanina pa akong gutom eh." Tapos hinila nya kamay nya.

Kain daw eh, eh di kain.