Martin Aurellano’s POV
GRABE!!! Ang sarap sa pakiramdam na manalo at hakot ang awards!!! :DDDD
Ang galing namin!!! Lalo na si Kei!!!
7pm na pala. Gutom na ako si Kei din siguro.
After ng picture taking ay pumunta na kami sa room. Nasa hulihan kaming tatlo nila Kei at Brenz.
"Kitkat, hindi ko napanood ang Q&A, sorry:(("
"Saan ka ba kasi galing?" -____-
"Sayang tol! Dapat hindi mo yun na miss eh! Ang galing namin."
"Kaya nga sorry na eh:(("
Tiningnan lang namin si Kei. Pagod ang mukha nya.
"Ok lang Brey! Ang bad mo kasi talaga! Haha!"
"Mr. Agustin, halika muna."
"Sige guys, susunod lang ako."
Naiwan kaming dalawa ni Kei na naglalakad. Mejo magaan na yung costumes namin kasi kinuha na ng mga classmates namin ang ibang parts.
Nag jacket kaming pareho Mahiya naman kasi kayo sa abs ko eh.
"Congrats Kikay:)"
"Sayo din!" tapos bigla nalang syang natumba!
Anong nangyari sa kanya??? O_____O binuhat ko sya papuntang clinic. Naku ano bang problema ng babaeng ito. Gutom na siguro.
Inabangan ko lang sya sa bed nya. Binihisan sya ng nurse ng robe. May make-up pa sya.
Dala daw ng gutom at pagod kaya sya nahimatay. Tapos may suvat pala sya sa binti nya. Kanina pa nya siguro to kinikimkim. Masokista ba sya?! Hindi nag iingat kasi eh!
Tapos napakadelikado din nung damit nya. May namali siguro.
Tapos nasaan na ba si Brenz?
Bumili muna ako ng gamot at dalawang pagkain. Sa clinic na din ako kakain para mabantayan ko si Kei.
Pagdating ko sa clinic ay wala pa rin syang malay. Kumain nalang ako sa table na nandun. Ayoko mahimatay sa gutom no.
Natapos ko na ang pagkain ko at hindi pa rin sya nagising.
"Nurse, bakit hindi pa sya gising?"
"Maghintay ka lang Hijo. Maya-maya magigising na sya."
BINABASA MO ANG
She Who Can Read Me (super duper kaladuper on hold)
Teen FictionLahat tayo na nabubuhay dito sa mundong ibabaw ay may kanya-kanyang uniqueness.. Minsan sa pagiging unique natin, nagiging weird tayo sa mata ng ibang tao.. Sa pagiging unique natin nagiging kainis-inis rin tayo sa paningin ng iba.. Pero hindi natin...
