(Öncelikle biraz yazmayı aksatmis olabilirim bunun için so sorry ama sınav haftasi olduğu için böyle oldu^^iyi okumalar)
Başbaşa!?
Namjoonla beraber burada başbaşa kalamazdik.
Sonuçta onu tanımıyorum bile tanımadığım bir insana aşık olsam bile başbaşa kalacak biri değilim.
Hadi ama acilen buradan çıkmam lazım.
Namjoondan sonra kapıyı tekrardan zorlandım ama ne kadar ugrastiysam...
NAFİLE.
Kapıyı zorlamayı bıraktım ve namjoona döndüm.
Hadi ama neden bana bu kadar tatlı bakıyordu ki!?
Ama istifini bozmadan devam ettim.Evet ona aşık olabilirim belkide aşık olduğumu saniyorumdur kim bilir evet utangaç olabilirim ama diğer kızlar gibi hemen ona atılacak gibi değilim.
Bu benim doğama aykırı.
Hala bana muzip muzip bakmayı sürdürürken kafamı çevirdim ve hiç beklemediği bir şekilde-Neden bana bakmayı surduruyorsun acaba?Bir sorun mu var dedim.
Bu tepkiyi hiç beklemiyordu.
Bu çıkışımdan sonraki o şaşırmış ve tatlı ifadesi...
Yumuşamak yok.
Bana döndü ve -şey özür dilerim gözüm dalmış da dedi.
Sonrada gülümsedi.
Ne gülümseme ama...
Öldüm sandım diyebilirim.
Bi insan da belediye çukuru genişliğinde gamze olması hiç normal değil bence.
Tam bir köşeye buluşup uyumaya giderken bana sasirmis bir şekilde-Orada mi uyuyacaksin?dedi
Evet prens bey elimizdeki imkanlar bunlar maalesef!
Böyle düşünmeme rağmen cevap vermedim çünkü ona karşı olan ilgimi çok çabuk belli etmekten korkuyordum.
Hemde onun bana ufak bir ilgisinin bile olduğunu dusunmuyorken..
* Birkaç saat sonra yavaş yavaş gözlerimi araladım
Loş ışıkta pek birşey goremesemde yan tarafıma baktığımda melekler gibi uyuyan namjoonu gördüm.
Hemde bana sarılmış bir şekilde!
İlk başta panikleme ve onu uyandırmaya karar verdiysem de sonradan vazgeçtim.
Çünkü hiç halim yoktu ve bana sarılması iyi hissettiriyordu.
Bende bu yüzden gözlerimi kapatıp uykuya devam ettim...
##########
Sabah çok erken uyandım çünkü pencereden sızan güneş tam orantılı bir şekilde yüzüme geliyordu.
Ama onu uyandirmali ve gayet soğukkanlı davranmaliyim.
Çünkü benim adım ji-huna ve ben böyle bir şeye kolay kolay izin vermem.
Saate baktığımda 7.15 olduğunu gördüm.
Tanrim teşekkür ederim.
Şirketin açılmasına daha 15 dakika vardı ve biz bu süreç içerisinde toparlanabiliriz hemde bu demek oluyor ki...
15 dakika içerisinde bizi cikartabilecek birileri olacak!
Yine namjoona döndüm ve -namjoon uyanmalisin dedim.
Ona böyle sesleniyorum çünkü o istedi.
Hem zaten aramızda sadece iki yaş var ve resmi konuşmalar hiç bize göre değil.
Namjoondan uyanma miriltilari geldi ve gözlerimi araladığında beni görünce ilk başta ne olduğunu anlamadı ama anladığında yanakları kızardı ve paniklemeye başladı.
Şey ji-huna çok özür dilerim uyurken ne yaptığımın farkında değildim ben sadece senin yanına uzanmış-
O paniklerken onu susturdum ve soğukkanlılıkla -Sorun değil normalde böyle birşey yapacağına ya da yapmaya calisacagina inanmıyorum zaten yaparsan sonuçlarına katlanirsin dedim ve hiç iğneleyici birşey dememisim gibi ayağa kalktım ve üstümü duzettim.
O da affallamis bir sekilde bana bakarken pencerenin önünden geçen bir kadın gördüm ve camdan onun yanına namjoonun etkilenmiş bakışları esliginde ilerledim.
Umarım diğer kızlar gibi olmadığımı kolay bir şekilde namjoona anlatabilmisimdir.
Camdaki kadına kapıyı açmasını rica edip anahtarları cikarmasin izledikten sonra namjoonla beraber neden burada olduğumuzu izah ettik.Kadında yeni gelen bir çalışanın daha saatleri tam idrak edemediği için yanlış kilitlendigini söyledi ve onun yerine özür diledi.
COK TESEKKURLER YENI ÇALIŞAN!!
Kadını yanımızdan uzaklaştığını emin olan namjoon bana döndü ve -tekrardan çok özür dilerim umarım beni affedersin dedi ve gülümseyip gitti.
Bende sadece hafif bir tebessüm verip oradan uzaklaştım.
Kahvaltımı yapmak için dışarı çıkmak zorunda kaldım cunku yurda gitmeye usendim.
Yanımda her zaman yedek kıyafet taşımanın yararlarını gördüğüm nadir dakikalardan biriydi çünkü gittiğim kafede üstümü değiştirdim saçlarımı duzettim ve hafif bir makyaj yapıp yemek yemek için masama sipariş vermeye ilerledim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siparişini verdikten sonra hemen Sihanı aradım ve bütün başıma gelen olayları ve artık bizim arkadaş olduğumuzu bildiğini anlattım.
Gerçekten mutlu oldu.
Ama sanırım beni biraz geçiştirdi çünkü hala uyuyordu.
Konuşmamız bittikten sonra yemeğimi yedim ve dışarıya çıktım.
Ve aklıma bilin bakalım ne geldi?
Şirkete namjoonla çalışmaya gitmem gerekiyordu!
Lanetler okuyarak şirketin kapısını açmadan önce derin bir nefes aldım ve kapıyı ayarladım.
Umarım bu provada başıma birşey gelmez.
(Merhabaa umarım bölümü begenmissinizdir.oy vermeyi unutmayın.)
