Yalancı

26.Bölüm

(Yukarıdaki şarkı ile yazdım bu yüzden sizle onun ile okuyun istiyorum^^)
(Bu arada çok az yorum geliyor lütfen bol bol yorum yapın💕)

Ağzıma kapanan el ile neye uğradığımı hem şaşırmış hem korkmuştum.

Hadi ama korumalar nereye kaybolmuştu ve elini ağzıma kapatan da kimdi?

Arkamdaki kişinin kolları arasında çırpınırken bir anda konuşmaya başladı.

-Boşuna cırpınma bence.Çünkü bu bizi sinirlendirmekten başka hiçbirşey yapmaz.Ha birde,senin ölümün daha acı verici olur.

Ne diyordu bu manyak!

Beni öldürecekler miydi!?

İyi ama neden!?

Korkudan akan gözyaşlarımı durduramazken beni zorla büyük bir minibüsün içine doğru suruklediler.

Gerçekten neden böyle birşey yapıyorlardı ve bunların başı kimdi ve başlarının nasıl bir belada olduğunu bilmiyorlardı.

Hızla arabayı çalıştıran ikinci kişi gerginlikten bay olmak üzereydi sanki.

Ama çocuğun yüzü...

Namjoona benziyordu.

O olmasa da çok benziyorlardı.Ama bu nasıl olabilirdi?Bildigime göre onun bir erkek kardeşi yoktu.

Araba ani fren ile durunca herkes sarılmıştı fakat bozuntuya vermiş gibi görünmüyorlardı.

Hızla beni aşağıya indirip depo benzeri garip binaya ilerlediler.

Gözyaşlarım durmuyor,kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atıyor ve çok korkuyordum.

Deponun içine girdiğimizde dehşete düşmüştüm.

Onun...Onun burada...bu halde ne işi vardı!

Namjoon bir sandalyeye bağlanmış halde iplerden kurtulmaya çalışıyordu.

Bizim içeri girmemizle kafasını bize doğru çevirdi ve beni gördüğü an gözlerinden göz yaşları süzülerek konuşmaya başladı.

-Ji-huna seni kurtaramadım özür dilerim özür dilerim sana zarar vermelerine izin vermeyeceğim seni kurtaracağım ji-huna lütfen ona zarar vermeyin onun yerine beni öldürün lütfen onu değil beni öldürün!

Bir yandan deliler gibi ağlıyor bir yandan bağırarak bu cümleleri söylüyor bir yandan yerinde kıvranarak sandalyeden kalkmaya çalışıyordu.

Bense aglamaktan başka bir şey yapamıyordum.

Beni zorla namjoondan beş metre kadar uzaktaki sandalyeye oturtup bağladılar.

Ardından arabayı süren fe namjoona benzeyen çocuk sinsi bir gulucukle namjoonun yanına geldi ve konuşmaya başladı.

-Sen yapmazsan biz yaparız demiştim üvey kardeşim.

Bir dakika ne!

Üvey kardeşim mi demişti? Ve ondan önce beni öldürmesi için Namjoona mı emir vermişlerdi?

Ve neden beni öldürmeye çalışıyordu bu iki manyak?

Namjoon da tiksinirmiş gibi üvey kardeşine bakıyordu ve gözlerinden akan yaşlar eşliğinde konuşmaya başladı.

-Ona zarar verirsen dünyayı başına yıkarım.

Bu sözcükleri sinirle söylemişti ve bende artık bir açıklama hakettiğimi düşünerek konuşmaya başladım.