13.Bölüm

24 9 7
                                    

Sabah uyandım ve bugünün buradaki son günümüz olduğunu hatırladığında icime bir hüzün doldu.

Hadi ama buraya alışmıştık.

Ve Namjoonun yanımda olmadığını hissettigimde çadırın içinden fısıltılar geldiğini duydum

-O işi hallettim mi ne olursa olsun onun yanında olmasını istemiyorum.Bu işi düzgün hallet yoksa neler olacağını biliyorsun.

Duyduğum şeyler beni biraz sasirtsada bozuntuya vermemeye çalıştım.

Çünkü onun kötü birşey yaptığını düşünmüyorum.

Ve zaten benim tanıdığım namjoon kötü biri değil.

Ama erkeklere olan güvenimi yitirmisken birine bu kadar bağlanmak...

Saçma denilecek kadar boktan bir his.

Şimdi bu duyduğum şeyler karşısında ne yapmam gerekiyordu ki?

Ona güveniyordum ama daha yeni erkeklere güvenimi  yitirmisken bu kadar çabuk ona bağlanmak...

Boşver gitsin.

Kendim olmaya ve onun sevmeye ne olursa olsu devam edeceğim.

Çünkü bu olanların hiçbirinde onun suçu yokken başka bir erkek yüzünden ona önyargılı davranmak çok saçma.

Konuşması bittikten sonra biraz bekledim ve yeni uyanmış gibi arkamı döndüm.

-Günaydınnnnn.

-Günaydın birtanem.

-sanki biriyle konusuyordun.

-Evet bir arkadaşım aramıştı duydun mu?

Neden bu kadar gerildi hala anlamamıştım.

Ama takmadan konuşmama devam ettim.

-Birşey duymadım haydi gel dışarı çıkalım.

Bunu dedigimden sonra hızlı bir şekilde çadırdan çıktı.

Bugün gergindi sanırım.

Kimi kandiriyorum ben!?

Kötü birşey olduğu belliydi ve ben aşkım yüzünden bunu önemsemiyorum bile.

Belki Namjoon kötü birşey yapıyordu.

Ama o bir idol böyle kötü bir şeyin içinde olmazdı herhalde.

Olsa bile hemen ortaya çıkardı.

Bunu prim için kullanicak o kadar insan var ki...

Gerçekten...

Emin değildim.

-Haydi aşkım gell.

Namjoonun tatlı gülümsemesi ve çocuk gibi davranmasının verdiği tatlı lik bütün düşüncelerimi dağıtmıştı.

Namjoona doğru ilerlerken etrafı yokluyordum.

Çünkü kimse sevgili olduğumuzu bilmiyordu.

-Aşkım kimse yok merak etme.

-Aşkım

-Efendim.

-Dün jiminin yanında sana sevgilim dedim ama ne şaşırma belirtisi gösterdi ne de başka bir tepki.

-Ah o mu çünkü bizim çocuklara fırsat kollayıp hemen söyledim.

Bunu o muzip  gülümsemesi yuzundeyken yaptı.

Ah tanrim.

Beni ne ile sınıyorsun.

-Seni şeytan.

YalancıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin