(Yazdıklarımı daha iyi hissetmeniz,anlamanız için lütfen multi ile okuyun)
(Namjoonun Gözünden)
Gerçekten...Ben bunu nasıl yapacaktım.
Zaten bana böyle birşeyi bile bile yöneltmeleri dahi saçmaydı.
Yapamayacağımı bile bile...
Yapamayacağımı bile bile benden böyle bir şey istiyorlardı.bir insan nasıl böyle bir şey yapabilirdi.
Sevdiğine...
Sevdiğine bakmaya dokunmaya dahi kıyamazken.
Tanrım ben buna nasıl bulaştım.
Neden böyle bir aile ile doğdum.
Benden istedikleri şey yüzünden ji-hunanın yüzüne dahi bakamıyor,ondan uzak durmam gerekiyordu.
Gerçekten onunda yıprandığını hissediyordum.
Onun için canımı verebilecekken...
Kendim için onun canını almam gerekiyordu.
Evet benden bu isteniyordu.
Boktan kan davası benden ji-huna'ya da bulaşmıştı.
Ve benim onu öldürmem gerekiyor.
Hani dışarıdan efsane bir hayatım varmış gibi görünüyor ya,işte bu kadar boktan aslında.
Bu kadar boktan bir durumun içindeyim.
Ve bu durumdan ji-hunanın bile haberi yok.
Sevgilisi onu öldürmek zorunda işte.
Tanrım gerçekten neden ji-huna'ya böyle bir dert verdin veya neden bizi birbirimize aşık ettin?
Bu kadar imkansızken birbirimize kavuşmamız...
Hiç normal değil,doğru değil.
Hatta dünyanın kanununa aykırı.
Ve ben bile bile ji-huna'ya aşık olmuş üstüne kendime aşık etmiştim.
Saçma aşkım yüzünden birbirimize bağlanmıştık bile...
Mesela ben geleceğimi onsuz hayal edemiyor,o olmadan yaşayamıyordum.
Ama onu öldüreceğim.
Resmen benden istenen şey bu.
Yapacak mıydım...
Bilmiyorum.
Yapmak zorundayım ama ona nasıl zarar verebilirim ki...
Düşünsenize deli gibi aşık olduğunuz kişiyi öldürmenin gerektiği gibi bir işin içine sokuluyorsunuz,üstüne onun yanına dahil gidemiyorsunuz,ona dokunamıyorsunuz,sarılamıyorsunuz,hissedemiyorsunuz,hele ki böyle bir durumda debut yaptığı zaman yanında olamıyorsunuz.
Gerçekten bugün o hayal kırıklığı gerçekten yüzünün her hücresine dağıldı.
Çünkü o da beni özledi.Biliyorum.
Yapacak hicbirseyim yok.
Boşluktayım.
Ve orada yalnızım.
Umarım beni anliyorsunuzdur.
Nasıl bir boşluk hissettiğimi.
Nasıl çaresiz olduğumu.
Onu daha çok göremeden kokusunu içime çekmeye fırsat bulamadan hatta onun ile doğru düzgün zaman geçiremeden
Ellerimden kayıp gidecek.
Hemde benim tarafımdan.
Onu şu an deliler gibi özlüyorum.
Ona dokunmayı, bana bakmasını,parfümünü...
Herşeyini bütününü.
Ben onu herşeyiyle sevdim çünkü.
Her aynıyla her tepkisiyle.
Gülüşüne,bakışına,sesine,saçlarına,gözlerine,kirpiklerine,gözyaşlarına aşık oldum.
Tümüyle.Eksiksiz aşık oldum.
Aşık oldum.
Ama şu an tek elimden gelen şey bira şişem ile gözyaşı dökmek.
Elimden başka birşey gelmiyor.
Ve elimden başka bir şey gelemezken, sevdiğim kadın yine bu ellerden kayıp gidecek.
Hemde sonsuzluğa...
Merhabalar. 👋
Evet uzun süredir bölüm atamadığım için özür dilerim.💎💎💎
Umarım anlatmak istediğim ya da size hissettirmek istediğim duyguları güzel lanse edebilmişimdir.💐
Ve bu yazar yazarken ağladı...💦
Voteleri ve güzel yorumlarınızı eksik etmeyin💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalancı
Fiksi PenggemarO sadece saf ve temiz biri gibi görünen bi çocuktu.Aslında içindeki sır perdeleriyle beraber tam bir yabancıydı...
