Chapter 30

174K 6.7K 1.8K
                                    

Chapter 30

If we're in different place I might give in to him. I felt like we've been a lot for just few days.

Sino nga ba ang hindi? From missions, accidents and never ending revelations. All I want is to melt on his arms, to gain strength and to forget the world with full of complications.

Agad akong nag-iwas sa kanya nang magtangka na itong humalik sa akin. Baka nakakalimutan nito kung nasaan kaming dalawa.

"We're in hospital bed, Ferell. Itabi mo muna ang maganda mong lahi." Hindi ito nakinig sa akin, sa halip ay nagpatuloy ito sa kanyang ginagawa.

His kisses went on my neck. I brushed his hair and lead his head on me.

"Ferell, nasa hospital tayo." My words and actions are damn contradicting.

Did Florence lock the door?

He was about to kiss my lips me when I heard the door opened. I pushed him to see the unwelcomed visitor.

A bunch of flower entered the room. Kumunot ang noo ko dahil hindi ko makita kung sino ang may hawak nito.

But I can guess with his body built. Bakit kaya sa mga ganitong eksena ay bigla na lamang ito nagpapakita? Kaya umiinit ang ulo sa kanya ni Tristan.

O talagang sinasadya nitong painitin ang ulo nito. What a bunch of weirdo partners.

"Si Cap, kumakambyo pa rin kahit sa hospital. Come on, let Ms. Lina rest." Armando grinned with us.

Nakasuot ito ng polo na may Hawaiian print na parang siya ang kilalang host ng tv show na Maynila.

"Armando, where have you been? I've been calling you for days."

"Hindi ba at iniwanan nyo akong dalawa? But still, I was thankful for that. Idadamay nyo pa ako sa away nyo."

Nagpunta ito sa malapit na lamesa at dito niya ipinatong ang bulaklak na dala niya.

"You should have brought foods, anong gagawin ni Lina sa bulaklak mo?" tanong ni Tristan sa kanya.

"Come on Cap, don't be jealous. Flowers in hospital is quite usual, nakikiuso lang ako." But he's acting weird. As well as his not so usual get-up.

"Ilang araw akong tulog, Tristan?"

"Almost three days." Tumango ako.

At ngayon lamang nagpakita itong si Armando. Ilang araw na rin akong confine dito.

"I'm sure he's busy with something else." Ngumisi lamang ito at naupo sa couch.

"You're right Miss Lina, katatapos lang kumambyo, trabaho naman. How's life lovebirds? Everything settled?"

"We're getting married." Sagot ni Tristan. Sumipol si Armando.

"I'm the bestman?"

"Ring bearer," matabang na sagot ni Tristan.

Natawa lamang sa kanya si Armando.

"Alright, I'll buy foods. What do you want, Lina?"

"Anything or kahit kapareho na lang ng sa'yo Tristan. Besides I am not sensitive with foods, pwede ko na daw kainin lahat."

"Are you sure? No request? I can buy you anything you want." Umiling ako.

Humalik muna ito sa aking noo bago ito humarap kay Armando.

"Look after her, mabilis lang ako."

"Copy," hindi pa man nakakaalis sa may pintuan si Tristan ay nagpahabol pa si Armando.

Misty Eyes (Book 2 of Eyes Trilogy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon