💽Volume 6

213 6 3
                                    








She's in a small cottage sitting and humming. I actually know the song. The place is dim and she didn't noticed me coming.




Hmmm I know things can't last forever hmm hmm are lessons that you never learn oh just the scent of you it makes me hurt hmmm hmmm.







I tried to hide a little but--




"Naku bakit po kayo nandito?" Agad niyang tanong.




"Hindi ba dapat ako ang magtatanong niyan? Nandoon ang party oh! Bakit nandito ka nag-iisa?" I answered with a question.




"Nililibang ko lang po ang sarili ko pupunta din ako mamaya." Sagot niya habang nakatingin sa taas.




"Anong meron sa taas? Panay tingin ka kasi."




"It's just that whenever i'm tired from work, for some reason when I look at  them it made me feel at ease." She pointed her fingers at the stars and I remembered someone with that same doing.




Flashback


"Hon pasok na tayo sa loob." Yaya ko. His sitting in a bench near our cottage. "It's getting colder here hon." Sabay hawak sa magkabilang braso ko.


"Come here." Utos nito kaya lumapit ako at agad niya naman akong niyakap. I was shocked at first but I let him hug me. "Ayan malamig pa ba?" Ayan tayo eh.




"Hindi na peru--"


"Shh just for 5 minutes hon." Hindi manlang ako pinatapos magsalita. "I just want to see the stars above shining, like you." Ani nito habang nakatingin sa mata ko. "This is my way of comfort when I'm tired with work. Looking at them and you, my stress reliever." Dugtong nito sabay baling ng tingin sa mga bituin.










"Tita? Tita?" Untog ni Scarlet sa pagbabalik tanaw ko sa nakaraan na hindi na nga dapat balikan.




"Yeah- Yes?"






"Nag-riring po yung phone niyo." Mahinang sagot nito.






"Oh sorry." Agad ko namang sinagot yung caller.





"It's fine." _Scarlet










SCARLET




Habang nasa cottage kami, napansin ko na lang na bigla nalang siyang natulala, ilang minuto rin yun, ni hindi nga niya marinig yung phone niya na nagriring eh. Ang lalim ata ng iniisip. Strange but looking straight to her eyes makes me feel something familiar, yet unexplainable. Mabuti na lang at hindi siya yung hinahanap ko dahil kong nagkataon, hindi ko alam kong anong nararamdaman ko.




"Yes sweetheart." Rinig kong sagot niya sa kabilang linya. I'm sure that's her unica ija. "Yes we're going home na tomorrow. Don't worry I have a surprise for you when I get back." She looked so excited. Ang ganda seguro sa feeling ng may hinihintay kang dumating sa bahay at nanay mo. "Of course sobra ikaw pa. Oh segi na matulog kana. Okay, bye love you nak." She sweetly said and it made me jealous for some reason. *Wala ka kasing nanay* Argh. "Anak ko sobrang kulit at matampohin." She stated. Ako naman hito napa fake smile. "Parati akong tinatawagan para e-check. How about you? Is it okay if i ask you about your relationship with your parents?" She asked and we're now walking back to the Villa.


RenditionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon