Chapter 16

4.7K 158 21
                                    

Sofia's POV

"W-why?"

Yun ung salitang nanggaling sa bibig nyang paulit-ulit na nagplay sa ulo ko.

Why?

Di na ba nya ako mahal?
Bakit parang ayaw nya na ung ideang un?
Am I really that late?

"S-sum, I'm really sorry. It's just that I really want u back."

She frozed.

Kasunod nun ang nakakabinging katahimikan.

"Sum, I still love you. At di un nagbago. Nung umalis ka, di ko un kinaya, Sum. Kaya please, give me another chance" lumapit ako sa kanya.

Tiningnan ko ang palagid at walang tao eto kundi kaming dalawa lang. I'm thankful na lumabas muna sila para bigyan kami ng privacy.

"Stop!" Sabi neto. "Dyan ka lang, don't come near me"

Para akong naestatwa sa sinabi neto. Ang lamig ng pagkakasabi neto at may halong galit.

"Sum, please, I really meant those words last night." pagmamakaawa ko


"I already told you na magkaibigan nalang tayo, at okay ka dun. I thought everything's okay between us. Sumama pa nga ako sayo dito oh! Akala ko pagkakaibigan talaga ung pakay mo pero I guess I was wrong." Sabi neto at tinanggal na ung apron nya, senyales na aalis sya.

"S-um, please don't go." Ramdam ko na ung malamig na butil ng tubig na umaagos sa pisnge ko.

"I'm sorry. I can't let you in my life again at wawasakin mo ulit. I suffered so much Sofia, at ayaw ko na maulit un. I have to go, please tell them thank you"

"No!" pagpigil ko sa kanya "Let me mend you. Ako ung nagwasak sayo, please, hayaan mong ako ung bumuo ulit".

"No, you're already late. I mend my heart all by myself. Di ko na kelangan ng iba at lalong hindi tama na pabayaan ulit kitang paglaruan ulit ung nararandaman ko. Don't worry, I will act like nothing happened pag nasa harap tayo ng mga kaibigan natin" By that, derederetso na syang pumunta sa may pintuan.

"I wont just give up on you Sum. Papatanuyan ko un sayo, hanggang sa magtiwala ka ulit saken na di ko na sasaktan yang puso mo." sabi ko at sakto naman na nawala sya sa paningin ko. Di ko alam kung narinig nya ung sinabe ko.

Basta isa lang ang sigurado ko.

Di ako susuko.

Di ko makakayang hawak ka ng iba Sum. Akin ka lang dapat. 

*********

Summer's POV


Sabi ko pa nga na un ung pinakabobo kong naging desisyon.

Bakit ka pa sumama sa kanya Sum?

Nagpadala ka na naman sa knya. Alam mo namang di sya makakabuti sa puso mo diba?

Why can't I ignore her? Bakit?
Nadadamay pa tuloy ung mga inosenteng tao samin.

Pumasok na ko ngayon sa sasakyan ko. Sa sobrang inis ko sa sarili ko, pinaghahampas ko ung manibela ng sasakyan ko.

I wanted to shout pero walang lumalabas na boses ko. Hawak hawak ko ung dibdib ko kase kumikirot na naman yung puso ko.

Damn!

Agad kong hinanap sa bag ko ung gamot ko. Bawal sakin masobrahan ng emosyong nadadama kase maninikip lang ung dibdib ko.

PLEASE STAY (GxG) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon