YAZAR NOTU: Sahneleri gözünüzde canlandırmanız kolay olsun diye bu şarkıyı seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Foku, Vin'in boynuna dudaklarını yaklaştırdı. Bu kez amacı onu dönüştürmek değildi. Isıracaktı ama aşkla.
Küçük aşk ısırıklarını Vin'in boynuna tek tek bıraktı. Vin'in şaşkınlıktan gözleri fal taşı gibi olsa da biraz sonra dudaklardan etkilenip gözlerini kapattı.
Sabahın güneş ışıkları perdeden bir hüzme olarak Foku'nun ve Vin'in parlak tenlerini aydınlatıyordu.
Vin yenilenmiş hissediyordu. Sağına döndü, Foku'nun geniş ve kaslı göğsüne yaslandığını fark etti. Foku onu uykuda bile bırakmıyordu. Bu ne güzel bir ten uyumuydu. Sonsuza kadar kıpırdamadan böyle durabilirdi. Foku'nun kendine has bir kokusu vardı. Dün gece yaşadıklarını hatırlayıp gülümsedi. Bu anı hiç bozmak istemiyordu.
Foku'yu tatlı bir şekilde uyandırmak istiyordu. Yavaşça baş parmağını ağzına soktu. Ama alt kattan bir ses gelince irkildi.
Suga: "임마 어디야!" (imma odiya)
Vin'in titremesiyle Foku onu biraz daha sardı: "Korkma bebeğim, arkadaşlardır."
Vin: "Arkadaşların içeri nasıl girdi?"
Foku: "Bizim gibi, camdan. Onlar da ejderha, yabancı yok."
Harry: "İşiniz bittiyse inecek misin aşağı?"
Vin bunu duyunca korktu: "Ne yaptığımızı biliyorlar mı?"
Foku: "Ejderhaların algıları alfa seviyededir. Bir ortamda ne olduğunu orada olmasalar da bilirler. Dönüşümün tamamlanınca anlayacaksın bebeğim."
Vin: "Of çok utandım."
Foku: "Sana utanmak yakışıyor."
Vin: "Bana her şey mi yakışıyor?"
Foku: "Sana en çok yakışan şey-"
Vin: "Sensin."
Vin artık mühürlendiği için mi bilinmez, Foku'ya aşık olmuştu.
