Floriography
Cap. America & Loki
ร่วมกิจกรรม Week18 : #Heroแฟนหนุ่ม @_heroweeklyth #จะHeroไปไหน
.
.
.
สตีฟมองเทพเจ้าแห่งการหลอกลวงที่จู่ๆก็มาปรากฎตัวในห้องพักของเขา พร้อมกับช่อดอกไม้ในมือด้วยความงุนงง
"คุณต้องการอะไร"
"ข้าเพียงนำสิ่งนี้มาให้เจ้า"
คำตอบของโลกิยิ่งทวีความงุนงงให้กับเขามากขึ้นไปอีก สตีฟเหลือบมองช่อดอกไม้ในมือของอีกฝ่าย ก่อนจะเอ่ยถามออกมา
"โรสแมรี่?"
"ใช่" เสียงพูดพร้อมกับการที่โลกิยกยิ้มด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ ยิ่งสร้างความสับสนต่อสถานการณ์ประหลาดนี้เข้าไปยิ่งขึ้น
"รับไปซิ เจ้ามนุษย์"
"เอ่อ"
"เร็วเข้า ข้าไม่ได้มีเวลามากขนาดนั้น แค่หลบธอร์มานี่ได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว"
สตีฟมองหน้าอีกฝ่ายเล็กน้อย ก็จะตัดสินใจรับช่อดอกโรสแมรี่มาถือไว้อย่างเสียไม่ได้
"ก็แค่นี้ เจ้าจะลีลาไปทำอะไร"
"คุณมาที่นี่เพื่อเรื่องนี้หรอครับ"
"ใช่"
"เอ่อ แล้วนี่ให้ผมในโอกาสอะไรกัน"
"ก็แค่อยากให้ เจ้าจะอยากรู้ให้มากความทำไมกัน พวกมนุษย์นี่ช่างอยากรู้อยากเห็นยิ่งนัก" โลกิบ่นพลางถอนหายใจออกมา ร่างสูงของเทพเจ้าเดินดูของในห้องนอนของสตีฟช้าๆ
สตีฟมองตามอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจนัก โลกิเดินดูโน่นดูนี่ไปมา ส่วนเขาก็ทำได้เพียงนั่งมองอีกฝ่ายอยู่บนเตียงพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือเงียบๆ
ประหลาด
"อ๊ะ ได้เวลาแล้ว" จู่ๆโลกิก็พูดอะไรออกมาแผ่วเบา ก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเขา
ดวงตาสีเขียวกับดวงตาสีฟ้าสบประสานกันนิ่งๆ ก่อนที่ปลายนิ้วเย็นเฉียบของโลกิจะสัมผัสเบาๆที่ข้างแก้มของสตีฟ
"ไว้คราวหน้าข้าจะมาใหม่"
"...."
"หวังว่าเจ้าจะเข้าใจสิ่งที่ข้าอยากบอกนะ คุณทหาร"
สถานการณ์ชวนงงตอนนี้ทำเอากัปตันอเมริกาถึงกับไปไม่เป็น สตีฟไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้เขาถึงไม่ปัดมือของโลกิออกไปกันแน่
ปลายนิ้วเย็นๆลูบบริเวณแก้มของสตีฟอย่างแผ่วเบา ก่อนโลกิจะก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของเขา
"แล้วพบกันใหม่"
คำพูดแปลกๆที่โลกิพูดก่อนจะหายตัวไปยังวนเวียนอยู่ในหัวของเขา สตีฟมองช่อดอกโรสแมรี่ในมืออย่างครุ่นคิด ก่อนที่เขาจะตัดสินใจติดต่อหาแซมเพื่อให้อีกฝ่ายลองช่วยหาคำตอบให้
"ไง แคปมีอะไร"
"ช่วยหาข้อมูลอะไรให้หน่อยได้ไหม"
"โรสแมรี่"
"โรสแมรี่ เป็นพืชสมุนไพรชนิดหนึ่ง ดอกมีหลายสี เช่น สีขาว สีชมพู สีม่วง หรือสีฟ้า ใช้ปรุงอาหารทำให้มีกลิ่นหอม อะไรจะเข้าครัวหรอสตีฟ?"
"ประมาณนั้น"
"อ๊ะ นอกจากนั้นแล้วในภาษาดอกไม้โรสแมรี่ยังหมายถึงคุณทำให้ผมมีชีวิตชีวาด้วยนะ"
"งั้นหรอ ขอบคุณมาก"
"ถ้าทำอาหารอย่าลืมเอามาให้ชิมนะแคป บาย"
"บาย"
สตีฟวางสายอีกฝ่าย ก่อนจะก้มมองช่อดอกโรสแมรี่ในมือด้วยความรู้สึกแปลกๆ
คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
สตีฟคิดในใจ สองมือค่อยๆวางเจ้าช่อดอกไม้ไว้ที่ข้างเตียงอบ่สงแผ่วเบา ก่อนที่เขาจะเผลอยกยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว...
.
.
.
END
Talk : สารภาพว่าเขียนไม่ออกค่ะ ฮือออออออออ
