(OS) In dreams
Pairing : Erik Lehnsherr/Charles Xavier
Rate : PG - 13
Talk : แอบมาลงคู่อื่นบ้าง เพิ่งได้ลองแต่งเชริคแบบจริงจังครั้งแรก หากผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ -/\-
.
.
.
.
'ที่นี่ที่ไหน?'
สัมผัสหยาบๆของเม็ดทรายที่ฝ่าเท้าเป็นสิ่งแรกที่เขารู้สึกได้หลังจากการลืมตาตื่น เสียงคลื่นกระทบหินชายหาดดังตามมาเป็นระยะ
เขาเริ่มก้าวเดินไปเรื่อยๆ สายตาทอดมองตรงไปข้างหน้า เขารู้และแน่ใจเป็นอย่างมากว่ามีบางสิ่งบางอย่างหรือ 'คน' บางคนรอเขาอยู่ ความเร็วในการเดินเพิ่มมากขึ้นจนกลายเป็นการออกแรงวิ่งตรงไปข้างหน้า
ใครบางคนยืนนิ่งอยู่ตรงชายหาด เขารีบวิ่งตรงเข้าไปหาใครคนนั้น เมื่อได้มาอยู่ตรงหน้าของอีกฝ่าย ร่างสูงของใครคนนั้นสบตากับเขาอย่างนิ่งเฉย เขารู้สึกได้ถึงความชื้นจากดวงตา แต่เขาก็ทำได้เพียงแค่ปล่อยให้มันไหลไป
เขายกมือที่สั่นไหวจนแทบควบคุมไม่อยู่สัมผัสแผ่วเบาที่ใบหน้าของอีกฝ่าย ดวงตาคู่นั้นแม้มองมาแต่เหมือนมันเลยผ่านไกลออกไป สัมผัสผิวอุ่นที่มือแต่กลับเหมือนการเอามือไปโดนหิมะเย็นๆ
ถึงเขาอยากจะเปล่งเสียงออกไปแค่ไหนแต่เหมือนกับว่าตัวเองลืมการออกเสียงไปหมดเสียแล้ว จึงทำได้เพียงจ้องมองอีกฝ่ายผ่านม่านน้ำตาเท่านั้น
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่ทราบ เมื่ออีกฝ่ายขยับกายเบาๆ มือหนารั้งร่างของเขาเข้าไปสวมกอด เขาทำได้แค่กอดตอบใครคนนั้นไป ริมฝีปากหนามอบสัมผัสแผ่วเบาที่เส้นผมของเขา แล้วลากมาจนถึงหน้าผากก่อนละออกไป
ใครคนนั้นขยับริมฝีปากเพื่อพูดบางอย่างกับเขา ก่อนที่จะเดินจากไป แล้วทิ้งเขาท่ามกลางน้ำทะเลที่ค่อยๆท่วมสูงขึ้น
"ฉันรักนาย"
และ
"ลาก่อน"
.
.
.
เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งบนเตียงในห้องของเขาเอง สัมผัสเปียกชื้นที่แก้มถูกปาดออกไปอย่างไม่ใส่ใจนัก เขารู้ตัวดีว่าทุกอย่างเป็นเพียงแค่ความฝัน ในเมื่อโลกแห่งความจริงเขาไม่สามารถวิ่งตามใครคนนั้นได้อีกแล้ว แต่แม้กระทั่งในฝันอีกฝ่ายก็ยังคงทำให้เขารู้สึกเหมือนเดิมทุกที
"ฉันก็รักนาย อีริค"
ตอนนี้เขาทำได้แค่เพียงเอ่ยออกมาเบาๆกับตัวเอง ความอบอุ่นในฝันยังคงตราตรึงอยู่ในความรู้สึกของเขาเสมอ
'..แม้สุดท้ายจะเหลือเพียงเขาคนเดียวในความเวิ้งว้างของทรายและน้ำทะเลก็ตาม'
.
.
.
.
"....ความฝันคือการแสดงออกของจิตใต้สำนึกของผู้ฝัน หากในความเป็นจริงผู้ฝันปรารถนาที่จะกระทำบางอย่าง หรือแสวงหาบางอย่างในความเป็นจริงแต่ไม่สามารถกระทำหรือได้รับการตอบสนองได้ก็จะถูกเก็บกดเอาไว้ในส่วนของจิตใต้สำนึก และจะแสดงออกมายามหลับในรูปแบบของความฝyน...." - Sigmund Freud
.
.
.
.
.
END
