Günlerdir beklediğim sınav sonuçları açıklanmıştı.Hemen bilgisayarımın başına oturup ÖSYM sitesine giriş yaptım. Tercihler açıklanmış, benim ilk tercihim tutmuştu. Heyecandan laptopumun ekranına bakakaldım. Şu an içim içime sığmıyor . Ama yerimdende kımıldayamıyorum o kadar mutluyum ki ne yapacağımı şaşırmış vaziyette sadece laptopumun ekranına bakıyorum .
Düşünsenize yıllardır hayal ettiğim gibi İstanbul'u kazandım . Allahımmmmmm..Çok mutluyum şu an.
Bu anı bozan telefonumun sesi oldu .
Telefonumun ekranına baktığımda Çağla 'nın aradığını gördüm ve hemen açtım . Çağla incecik sesiyle heyecanla bağırmaya başladı
"KANKAAA Ankarayı kazandım .İnanabiliyor musun yaaaaaa!" Bende aynı heyecanla
" Canım benim gerçekten çok sevindim . Bende her zaman hayalini kurduğum şehri İstanbul'u kazandım ". büyük bir çığlık attı . Çok sevindi bunu biliyordum .
"O zaman ben bizimkilere haber veriyim sonra konuşuruz. " dedi.
" Görüşürüz mavi göz. "deyip telefonu kapattım.
Çağla benim çocukluk arkadaşım.İlk okulu,orta okulu ve liseyi beraber tamamladık.Evlerimiz yan yana olduğu için hep beraberdik.Her şeyimizi beraber yapar,beraber gezer,beraber gülüp ağlardık.O benim 'mavi gözümdü.'Çağla sarı saçlı,mavi gözlü şirin bir kızdı.
Koşarak odamdan çıktım ve babamın çalışma odasına daldım
"Babaaa" evet sonuçları öğrenip kenendime geldiğimde hemen babamın yanına koşmuştum.
"Başardım babacım kazandım " şu an o kadar mutluyum ki .Babamın boynuna atladım sevinçle , gözlerinin içi parlıyordu benden kat be kat daha fazla sevindi .
"Benim güzeller güzeli kızım , biliyordum başaracağını biliyordum " kocaman gülümsedim .
Babam devam etti "Beni ne kadar mutlu ettiğini bilemezsin . Bi yandan da üzülmüyor değilim sensizliğe nasıl alışırım bilemiyorum "
Açıkçası işin bu kısmını hiç düşünemedim . Babamı tek başına bırakıcakdım , bir anda içimi bir hüzün kapladı ama bunu babama belli etmedim .
" Olsun babacım emekliliğine bir sene kaldı . Emekli olduktan sonra İstanbul'a gelirsin olmaz mı ? " babam yüzüme öyle bir baktı ki onu çok özleyeceğimi şu an daha iyi anladım ve babama sıkıca sarıldım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN SIR
Novela Juvenilİnsanlar her zaman bir amaç için yaşarlar .... Ben şu an ne için yaşadığımı bilmiyorum . Ne annem var , ne de babam . Onlar bu dünyayı terk ederlerken bana büyük bir yük bıraktılar . Ben bu yükü taşır mıyım yoksa bu yükün altında ezilir miyim ?.. G...
