💣CEZA💣

3 0 0
                                    

Ben hayatımda ilk defa maraton yaşamıştım yani aslında ben asosyal bir kızdım.
Nasıl mı yani instagramdaki her hikayeme yanıt verenlerle konuşur onlardan sıkılınca engelleyen biriydim.

Herşeyden hemen sıkılırdım ruh halim değişikti bazen aklım almıyordu.
Neyse ne

O kadar yorulmuştum ki direkt odama çıkıp yatağıma girdim uyku moduna yavaş yavaş giriyordum.
Ve gözlerim kapandı.

Sabah alarm sesiyle uyandım kot jeans pantolunumu giydim üstüne kırmızı büstiyerimi giydim üstünede kot ceketimi aldım.
Hazırdım.
Aşağıya indim ama kimse yoktu ev sessizdi çalışanlar da yoktu ne oluyor garip hissetmem bu saatte annem babamla konuşurdu kahvaltı masası hazır olurdu.

Ama şimdi neyse ne siyah ayakkabılarımı giydikten hemen sonra annem bağırdı hatta çığlık atti resmen.

"Nereye Azra hemde bu saatte.

*anne bugün cuma ve saat 9 da dersim var izninle okula gidiyorum.

"Baban saat 1 de şirkete gelsin dedi ha birde elbiseler yolladı.

Kafamı sallayıp arabama doğru yürüdüm.

'Acı nedir aşk nedir.
Radyodan gelen bu ses bana saçma geldi.
Çünkü ikiside göreceli bir kavramdı aman neyse ne okula gelince arabamı park ettim.
Çantamı koluma taktığım gibi indim arabadan sarı saçlarımı savurup okula doğru giriyordum ki arkadan fren sesleri geldi gibi arkamı döndüm.

2 tane siyah parlak arabalar dikkatimi çekmişti dün yıkık harabelerle dolu evin önünde görmüştüm.

Geri yoluma devam ettim.
Ders ahlak felsefesiydi yaşlı bunak konuşamıyordu halen öğretmenliğe devam ediyordu.
Aslinda ben bu tür konulara hep kıl olmuşumdur.

Ya emekli olsana be amca halen sürünüyorsun
Hadi surunmeyide geç o kadar atanamayan öğretmenler var onların önüne taş koyuyor resmen

Şerefsiz bir toplum da yaşıyoruz açıkçası o kadar genç öğretmenler var ve atanamıyor  yani ne bileyim hak yeniliyor  aman neyse ne

Yaşlı bunak dersini  bitirmiş çıkıp gidiyordu.

*Siktir git oç.
Yani bunu içimden söyledim.

Aslında ben aile tarafında dedikodusu bitmeyen kızdım.
Nasılmı çocuk ruhluymuşum.

Ben babamın izinden gidiyordum soğuktum herkese karşı ama bu dedikoduyu neden ve niçin çıkardılar bilmiyorum.

Son derse gelmiştim.
Bu hayat beni intihara sürüklüyordu.
Jileti olan var mı?

Dersim bitince eve erken gitmek zorunda kalmıştım.
Saat daha 10 du hamile olan aysu hoca izin alıp gitmişti yani 1 ay yokmuş okulda en iyi anlaştığım hoca bile gitmişti.

Dert ortağım yoktu artık birlikte ağlamıştık birlikte gülmüştük birlikte gezmiştik benim en yakın arkadaşım olmuştu.

Ah aysu hocam ah birazcık geç çocuk yapsan ne olurdu?

Evin önüne geldim sonunda.
Eve doğru yürürken annemin sesi buraya kadar geliyordu bahçeden koşarak kapıya geldim.

Kapıyı dinlemek huyum değildir ama bu sefer benim adım geçince kulak verdim kapıya yaslanmış olayları dinlemeye çalışıyordum.

"Süleyman sana kaç kere diğcem aptal adam o kızı işlerine alet etme yeni yeni insan içine giriyorken yapma.

*sanane be kadın sanane benim kızım değilmi istediğimi yaparım iflasın esirindeyim artık malları kimse almıyor ne yapayım ha söyle ne yapayım?.

"Iflasın eşiğindesin diye durumumuz düzelicek hayır sabret biraz ya gözünü para bürümüş senin azcık dur ya ben kızımı düşünüyorum ya polis yakalarsa hayatı biter hayatı.

*senin kızınmi hahahha üvey kızın demek istedin heralde kızıma benden çok sahip çıkman gereksiz kızımı polis yakalarsa bile bu seni ilgilendirmez senin kanından bile değil üstelik.

" yazıklar olsun sana ben ona anne gibi yaklaştım onu evladım gibi bağrıma bastım sonuç ne senin gibi nankör adam karşıma geçmiş yapmasaydın diyor ne diyeyim ya ben sana gizem ve merveden ayrı bile tutmadım ama sonuç nankörlük.

Gözlerim doldu.

Yıllardır anne diye bildiğim kadın neler diyordu. Dedim ya size hayat sizi neyle  nasıl şaşırtıcagini biliyor Şah - Mat
Bravo hayat yine sen kazandın.

Kapıyı açıp hiçbirşey olmamış gibi içeri girdim.
Babam telefonla konuşuyor annem ise koltukta ağlıyordu.

Yazık demeden edemedim.
Yanına yaklaştığımda.

'Anne iyimisin birşey mi oldu?

"Annenin biraz morali bozuk kızım hadi sen yukarı çık yatağın üzerindeki kıyafetleri git ve gel.

Kafa sallayıp yukarı çıkıyordum.

Annem konuşmaya başlayınca durdum.

"Hani ben annesi değildim ne oldu sen korkaksın sen korkak bir babasın sen şerefsizsin.

Ben olduğum yerde mıhlandım.
Ne biryere gidebildim ne de ayakta kalabildim.

Nabersiniz bebekler opuldunuz kocaman 🌹🌹🌹💙🌹

KOD ADI:SUÇSUZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin