My Stepbrother | 지국

•12•

1 month later

Jimin's pov

Δυστυχώς σε κάτι μέρες ξεκινούν οι εξετάσεις. Και θα πρέπει να γράψω καλά αφου από αυτό θα δω τι θα κάνω στο μέλλον μου. Καλά ας μην το κάνω τόσο τραγικό. Δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου αλλα θα πρέπει να βγάλω και έναν βαθμό.

Μικρός, όπως και όλα τα παιδάκια, έλεγα πως ήθελα να γίνω ο superman, ο batman και όλοι αυτοί οι ήρωες. Μετά, πριν μπω στην εφηβεία, σκεφτομουν να γίνω τραγουδιστής. Πήγα για μαθήματα και τέτοια αλλα μετά από κάτι χρόνια τα παράτησα. Βασικά, μερικές φορές τραγουδάω μόνος μου ακόμη. Νομίζω πως δεν το εγκατέλειψα αυτό το όνειρο ακόμη. Αλλά πριν ένα χρόνο άλλαξα πάλι γνώμη. Σκέφτηκα πως θα ήθελα πολύ να γίνω αστυνομικός και ήταν η τελική μου απόφαση. Δεν ξερω τι μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Απλώς μου άρεσε και ελπίζω να μην ξανα αλλαξω γνώμη.

Στο μυαλό μου, ομως, μου ήρθε και κατι αλλο. Λέω εγώ τώρα πως ναι πέρασα εκεί που ήθελα. Μπορεί να πάω όμως σε κάποια πόλη της Κορέας. Μακρυά από την Σεούλ και μακρυά από τον Jungkook μου. Τι θα κάνω χωρίς αυτον; Να τον πάρω μαζί μου; Μπα, δεν πρόκειται να τον αφήσουν οι γονείς μας και δίκιο έχουν. Αλλά και πάλι τι θα γίνει με εμάς;

Αυτόν τον ένα μήνα που έχει περάσει η σχέση μεταξύ μας πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. Πάλι καλά οι γονείς μας δεν το έχουν καταλάβει. Βασικά, ο ένας από τους δύο. Το ξέρει μόνο η μαμα μου και το πήρε κάπως ήπια. Ναι μεν στην αρχή μας φώναξε λίγο αλλα κατάλαβε και έτσι μας βοηθάει ώστε να μην το μάθει κανείς άλλος στο σπίτι εκτός από εμάς τους τρεις. Το πως το έμαθε είναι άλλη μεγάλη ιστορία. Αλλά θα την πω.

Λοιπόν, εχουμε και λέμε, λέμε και εχουμε. Επειδή και στην σεξουαλική μας ζωή εγω με τον Jungkook τα πάμε πολύ καλά μπορώ να πω, μια μέρα είμασταν λίγο απρόσεκτοι σε σχέση με άλλες φορές. Ήμασταν στο δωμάτιο μου - φυσικά που αλλού - και τέλος πάντων κάναμε την δουλειά μας ξεχνώντας να κλειδωσουμε όπως κάνουμε πάντα. Η μαμά εκείνη την στιγμή έτυχε να περνάει από το δωμάτιο μου με αποτέλεσμα να μας ακούσει. Και δεν χρειάζεται να εξηγήσω να πω τι έγινε μετά.

Μετά μιλησαμε ήρεμα σαν πολιτισμένα άτομα. Μας ρώτησε ποσό καιρό τα εχουμε και όλα αυτά και εμείς τις απαντήσαμε ειλικρινά. Στην αρχή φρικαρε λιγουλάκι αλλα μετά no problemo. Μας είπε απλώς να είμαστε προσεκτικοί, να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον και να αγαπιόμαστε.

Χαίρομαι που καταλαβε το ποσό ερωτευμένοι είμαστε και δεν αντέδρασε αλλιως.

Ας γυρίσουμε τώρα όμως στην πραγματικότητα. Τι κανω; Φυσικά τι αλλο; Διαβάζω για τις εξετάσεις που δίνω σε μια εβδομάδα. Και πρέπει να προσηλωθω στο διάβασμα. Αλλά πως να συγκεντρωθείς εάν έχεις έναν Jungkook όλη την ώρα δίπλα σου και σε πειράζει, σου μιλάει όλη την ώρα και κυκλοφορεί μέσα στο δωμάτιο ΧΩΡΊΣ ΜΠΛΟΎΖΑ ?!?! Εκεί είναι που δεν δίνω σημασία στα μαθήματα.