OF GOLD AND OBSIDIAN

Golden Boy and Girl

Yazar: fauxglitter
Çeviri: Mona

"Woah, şu kıza bak. Çok güzel, değil mi?"

"Bae ailesinin varisi. Daha yeni Amerika'dan döndüğünü duydum."

"Park Chanyeol şanslı bir adam. Her zaman güzel kadınları kapıyor."

"İkisi birlikte büyüdü. Eskiden sevgili olduklarına dair söylentiler var."

Heyecanlı mırıltılar ve fısıltılar Chanyeol'un Irene'i dans pistine getirmesiyle odayı doldurmuştu.

Chanyeol Irene'i her an kırılacak narin bir vazo gibi tuttu ve ikisi de yavaşça tatlı melodiyeyle sallandı.

"Geri döndüğüne çok sevindim." dedi Chanyeol yumuşak bir şekilde, mutluluğun tüm yüzüne yayılmıştı.

Irene ona tatlı bir şekilde gülümsedi. "Ben de gerçekten mutluyum."

Baekhyun, önündeki sahneye bakarken, kalbine acı verici bir sızı verdiğini hissetmişti. Chanyeol'un Irene'e bakışı Baekhyun'un daha önce gördüğü hiçbir şeye benzemiyordu. Onları izlerken garip hissediyordu, sanki çok özel bir anın içindeymiş gibi. İkisinin de küçük gösterişleriyle, yavaş dansı izlemek için toplanmış meraklı izleyicilerin kalabalığından habersiz oldukları belliydi.

Altın çocuk Park Chanyeol ve altın kız Irene Bae. Ne kadar güzel bir çift. Baekhyun çok hüzünlü olmamış olsaydı onlar için mutlu olurdu.

Tabii ki de daha önce Irene'i duymuştu. Ailesi çok başarılı bir kuyumculuk işine sahip olduğu için insanlar ona 'Cevher' diye takma ad takmışlardı. Bae ailesinin büyük gurur ve sevinç kaynağıydı. Büyük büyükannesinin olağanüstü güzelliğini miras almamıştı sadece, aynı zamanda uluslararası yarışmalardan birçok ödül alan çok yetenekli bir piyanistti. Kısacası, aynı zamanda hem nefret edip hem de seveceğiniz zengin, güzel ve yetenekli olan kişi tipiydi.

"Şimdi bu ilginç," Sehun kayıtsız bir şekilde yorumladı. "Sanırım şu andan itibaren seni kendime alabilir miyim? Park Chanyeol, bir sonraki yeni şeye devam etmeye hazır gibi görünüyor. "

Sehun, Baekhyun'un yüzünde incinmiş ifadeyi seyrederken keskin bir suçluluk hissetmişti. Baekhyun saçlarının arasına elini daldırdı ve kuru bir şekilde kıkırdadı. "Evet. Durum böyle görünüyor."

O zamandan beri Chanyeol'un bir sonraki zaferi için sonunda onu terk edeceğini biliyordu, ama o günün bu kadar erken geleceğini hiç düşünmemişti. Chanyeol, onun hakkında ciddi olduğunu söylerken değil. Baekhyun'a samimiyetini kanıtlamak için yalvardığı zamanken değil. Ve kesinlikle Baekhyun nihayet Chanyeol'a kalbini açmaya hazır olduğunda zaman değil. Gerçekten erken mi bitecekti oyun?

"İyi misin? Gitmek ister misin?" diye sordu Sehun, endişeyle karışık sesiyle. Baekhyun'un yüzündeki hüzünlü bakış, onun katlanamayacağı kadar çoktu. Genellikle neşeli görünen Baekhyun'u hüzünlü görünce, yüzündeki bu kederli ifadeyi silmek ve parlak, mutlu bir gülümseme ile değiştirmek istiyordu.

Lanet olsun, Park Chanyeol. Bu yüzden Baekhyun'a Chanyeol konusunda en başından bu kadar çok karışmıştı.

"Gerçekten ona aşık mı oldun?"

Baekhyun ayak parmaklarına boş bir şekilde baktığında Sehun sessizlikle karşıladı. Baekhyun bu sorunun cevabını bilmiyordu. Kafasını sallamak ve "hayır" diye cevap vermek istemişti ama göğsünde hissettiği bu korkunç acı da neydi böyle?

"Sen koca bir salaksın." dedi Sehun sessizce gülerek. "Seninle ne yapacağım?"

Aniden, acımasız ifadesi aydınlandı ve Baekhyun'un bileğini tutmak için Bakehyun'a uzandı. "Gidip bizim veda edeceğimizi söyleyelim mi?"