OF GOLD AND OBSIDIAN

Secrets and Disappearing Acts

Yazar: fauxglitter
Çeviri: Mona

Chanyeol fotoğrafları sıkıca kavradı, elleri, önünde ki duvara boş bir şekilde baktığında titriyordu. Sayısız duygu, ezici ve zihnini uyuşturan hisler içinde dönmüştü. Kafası karışmış, öfkeli ve en önemlisi tamamen ve bütünüyle kalbi kırılmıştı. İhanet, fotoğraflara inanamayarak bakarken binlerce kez bıçakalanmış gibiydi.

İlk fotoğraf, Sehun'u Baekhyun'un apartmanının önünde, bir tomar parayı ele geçirirken yakalamıştı.

İkinci fotoğrafta Baekhyun'un uzun boylu bir adamla otele baktığını görmüştü, yüzü maalesef resmin çekildiği açı nedeniyle yakalanmamıştı. Gizemli adamın kolu, Baekhyun'un omzunun üzerindeydi ve ikisi birbiriyle oldukça samimi görünüyordu. Giydiği kıyafetlerden, adamın zengin olduğu belliydi.

Üçüncü ve son fotoğraf Chanyeol'u midesinin bulanmasına neden olan fotoğraftı. Baekhyun, ona ve Irene'e kulüpte saldıran adamla bir ara sokakta duruyordu. Adam ona bir çek verdiğinde Baekhyun'da sırıtıyordu.

Hemen, Irene'nin uyarısı zihninde parladı.

Zengin koca avcısı.

Baekhyun'un sadece Chanyeol'den para koparmak için kulüpteki çatışmayı sahnelediği düşüncesi, onun taşıyabileceği kadar çoktu. Baekhyun'un kolunu bir bira şişesiyle yaralayan adamla iş birliği içinde olduğunu asla hayal etmemişti. Gerçek şu ki Baekhyun'nun güvenliğini Chanyeol'un mide bulandırıcı parası tehlikeye atmaya istekli olmasıydı.

"Bu günlerde ne kadar zengin koca avcısı olduğunu biliyor musun?"

"Farklı olduğunu düşünmüştüm," Chanyeol titreyen sesiyle kendi kendine mırıldandı. Kısık sesi kırılgandı ve Chanyeol, yanaklarından süzülüp ihanet eden sıcak gözyaşlarını tutmak için savaştı.

Tüm hayatı boyunca, ailesinin serveti yüzünden insanların ona akın ettiğini görmüştü. Sahte kıçları hep çok hevesliydi ve bazı faydaları göz ardı etme umuduyla onu memnun etmeye istekliydiler. Ama bu kötü bir şey değildi, çünkü bu insanlar bir iyilik ya da sadece hızlı bir seye ihtiyaç duyduklarında sık sık işe yarayacaktı ama yavaş yavaş anlamsız değişimlerin dışına çıkmaya başlamıştı. Sadece sülük gibiydiler, yavaş yavaş ama kesinlikle kanını emip ondan medet umuyorlardı. Dünya soğuk ve açgözlüydü ve Chanyeol, sahip olduğu gerçek arkadaşların sayısının sadece bir elin sayısını geçecek kadardı.

Bununla birlikte, Baekhyun karanlıkta bir işaret gibiydi, karamsar dünya görüşünü aydınlatıyordu. Baekhyun, Chanyeol'un düşündüğü gibi paragöz olmadığını göstermişti. Ama bunun ortaya çıkmasıyla Baekhyun tüm zaman boyunca parasının peşindeymiş. Nasıl bu kadar aptal olabilirdi ki? Bütün yalanlarını nasıl görmemişti?

"Parana ihtiyacım yok Park Chanyeol."

Sehun ve gizemli adamla olan Baekhyun'un fotoğraflarına tekrar baktı. Baekhyun bedenini ve para için arkadaşlık ticareti yaptığı düşüncesi onu sebepsiz yere kızdırmıştı. Onlar Baekhyun'un zengin sevgilileri olsaydı, Baekhyun'un aklında Chanyeol nerede kalıyordu? Baekhyun'un işten ayrılmak zorunda kalmadan ekstra para kazanması sadece bir yan iş miydi?

"Acınacak haldeyim," Chanyeol acıklı bir şekilde güldü, fotoğrafları elleriyle buruşturdu. Buruşturduğu kağıtları duvara fırlatıp yüksek sesle iç çekti.

Baekhyun'un arkadaş olmakla gerçekten ilgilendiğine inanmasına nasıl izin verebilmişti?

Chanyeol'un elinde değildi ama ona fotoğrafları kimin gönderdiğini merak etti. Birisi onu Baekhyun hakkında uyarmaya çalışıyordu. Belki de Baekhyun'un eski kurbanlarından biriydi ve Chanyeol'un yaptıkları aynı hatayı yapmasını istemiyorlardı. Artık biliyordu ki, Chanyeol bunu bu kez herkes için durdurabilirdi. Baekhyun'u sonsuza dek hayatından çıkarabilir. Kan emici sülüğü etinden çıkartıp ayaklarının altında ezebilirdi.