OF GOLD AND OBSIDIAN

Confrontations and Hurt feelings

Yazar: fauxglitter
Çeviri: Mona

"Irene mi? Irene'in kaçırılma olayının arkasındaki kişi olduğunu mu söylüyorsun?"

"Somut bir kanıtım yok ama sanırım öyle. Kulüpte olan olaylardan da ondan şüphe ediyorum, hepsi onun tarafından ayarlandı."

"Neden şaşırmadım ki," dedi Sehun nefesi altında öfkeyle mırıldandı. "Her zaman bu sürtükte bir şey olduğunu biliyordum."

"Kanıtım olmadan bana güvenmenize şaşırdım, Bay Oh."

Sehun korumayı ilgiyle inceledi, dudaklarında ki hesaplı bir sırıtmayla iğneleyici bir şekilde laf soktu. "Haklısın, Do Kyungsoo. Sana güvenebilir miyim?"

Kısa boylu erkek gülümsedi, tabağında ki bezelyeyi çatalıyla itti. "Bana güvenip güvenmemeniz önemli değil. Bu, bir parça bilgisiyle ne yapmak istediğinize karar verebilirsiniz. Sadece size haber vermem gerektiğini düşündüm."

"Peki neden bunu bana anlatıyorsun?" Sehun merakla sordu.

"Sadece bir koruma olduğumu biliyorum ve bu meselelere karışmaya hakkım yok. Aslında, size bunu söylemek bana bir şey kazandırmayacak ve şüphemin de doğru olduğundan emin değilim. Bununla birlikte, eğer size söylemem gerekirse, başka bir olayın Bay Byun'un başına gelmesini engelleyebilirim, buna mecburum."

Sehun sandalyesine yaslandı, düşünceli görünüyordu. "Şu anda Irene'e karşı çok ciddi ve asılsız iddialar yaptığını biliyorsun, değil mi?"

"Kabul ediyorum. Ve masum olduğu ortaya çıkarsa, iddialarıma karşı olarak tüm sorumluluğu alacağım. Ancak, bence onu kesinlikle araştırmalısınız. Bunda kaybedecek bir şeyiniz yok."

"Yapacağım," dedi Sehun cesurca, başını salladı. "Bilgi için teşekkür ederim, Kyungsoo."

"Benim için zevkti, Bay Oh," dedi D.O. sıkı dudaklarında ki nadir gülümsemelerinden biriyle cevap vererek.

"Sadece bir soru daha," dedi Sehun, kısa boylu erkeğin gözlerinde alışılmadık bir parıltı olduğunu gözlemleyerek. "Kulağım yanılmıyorsa Bay Byun dediğini duydu. Baekhyun hakkında ne biliyorsun?"

"Hapkido" diye tek kelimeyle cevap verdi.

"Hapkido," Şehun neşeyle tekrarladı. "Tabii ya."

******

Baekhyun ertesi sabah uyandığında aklına gelen ilk şey Chanyeol'du. Odayı umutlu gözlerle taradı, Chanyeol'un her zaman yaptığı gibi yanında uyumuş olması için dua etti. Yalnız olduğunu fark ettiğinde, kalbi çok fena kırılmıştı.

Chanyeol nerede olabilirdi ki?

Gözleri başucu masasına çarptı ve dün gece kesinlikle orada olmayan kahverengi bir zarfı fark etmişti. Baekhyun endişeli bir şekilde zarfa ulaştı, gözleri geniş bir şekilde açıldı. Birisi o uyurken onu ziyaret mi etmişti?

Baekhyun, zarfın içindekileri kucağına döktü ve anında bir pişmanlık basmıştı onu. Kısık hıçkırıklarını tutmayı umarak ağzını kapattı. Öfkeli gözyaşları, en kötü kabusunun fotoğraflarına bakarken gözlerini acıtmıştı - her gece gördüğü kabusla aynıydı. Baekhyun, onun bu kadar acınası ve savunmasız pozisyonlarda sergilenen resimlerine bakmaya dayanamadı. Ona o gün çekmesi gerektiği çok fazla acıyı hatırlatmıştı ve taze bir nefret dalgası ile dolup taşmıştı.

Sevgili Baekhyun, gördüklerini beğendin mi? Bu fotoğrafları internette yayınlamayı planlıyorum ancak sana özel bir koleksiyona sahip olman için bunları sana satabilirim. 2 milyon dolarla bu fotoğrafların asla gün ışığını görmeyeceğine söz veriyorum. Ne düşünüyorsun?