(A/N: Imbento ko lang po tong story na ito wahhhaha.)
Pagkagising ko sa umaga
Bumangon ako mula sa aking pinaghihigaan
At bumaba ng hagdanan
Kinain ko na ang aking umagahan
at pagkatapos ay naghugas na ng mga pinggan
Napalingon ako sa isang larawan
At di ko aakalain na ito ay aking tititigan
Kinuha ko ang larawan galing sa kanyang pinaglalagyan
At ang kwento ay aking sinimulan
Naaalala mo pa ba nung ating kabataan
Lagi pa tayong naglalaro noon ng tagu taguan
Naalala mo pa rin ba ang una nating tagpuan?
Duon sa mga punong puno ng mga halaman
Ang ating mga mata ay nagtamaan
at ang ating mga puso ay nagkaintindihan
dito na tayo nagsimulang maging magkaibigan
Hanggang dumating sa panahon na bigayan na ng mga pangalan
Sabi mo sakin, hindi mo ako sasaktan
Pero bakit mo ako pinalitan
Iniwan mo ang puso kong duguan
At tuluyan na nga akong kinalimutan
Habang ako ay nagkwekwento, bigla akong natigilan
Para ang aking mga luha ay mapunasan
Ayoko nang balikan ang nakaraan
Gusto ko na itong iwasan
Itinapon ko na ang larawan
Dahil ayoko nang balikan ang mapait kong
nakaraan
Thnaks po sa mga nagbabasa! God Bless!
💗💗💗
BINABASA MO ANG
t h o u g h t s.
PoetrySa aking mga tulang ginagawa. Ang pakiramdam ko ay gumiginhawa. Dahil sa mga bagay na walang katuturan, ako ay sawang sawa na. Magbasa ka na lang ng tula. Masisigurado kong kalukungkutan mo ay hindi na lalala.
