Τα μάτια της λύκαινας

12

Το σκοτάδι ήταν βαθύ και καθώς ήταν και αγουροξυπνημένη, της ήταν σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσει από που ερχόταν ο κίνδυνος! Το μόνο που διέκρινε ήταν τα δύο αστραφτερά μάτια του πλάσματος να την καρφώνουν απειλητικά και να εξετάζουν την κάθε της κίνηση.

Η Έσμα βρισκόταν καθηλωμένη στο έδαφος από το φόβο της. Σε μια κανονική περίσταση, δεν θα είχε τρομοκρατηθεί καθόλου, γιατί είχε συνηθίσει τις επιθέσεις διάφορων ζώων.Όλο της το σώμα έτρεμε από την σύγχηση και μπορούσε να νιώσει την καρδιά κάτω από το στήθος της να χτυπάει σαν τρελή.

*Συνήθως όταν μένω ακίνητη όλα τα ζώα χάνουν το ενδιαφέρον τους και φεύγουν. Μα αυτό εδώ, είναι διαφορετικό... Μπορώ να το νιώσω.  Δεν είναι ζώο, είναι κάτι άλλο. Δεν πρόκειται να καταφέρω να σωθώ αν δε βλέπω, πρέπει να βγώ έξω! Και μάλιστα γρήγορα!

Ανακτώντας και πάλι τις συγκέντρωσή της προσπάθησε να εντοπίσει την τοποθεσία του πλάσματος. Άκουσε το υπόκοφο γρύλισμά του και το τρίξιμο που έκαναν τα νύχια με το έδαφος στο πίσω μέρος της σπηλιάς, τέσσερα μέτρα μακριά της.

*Η κατάλληλη στιγμή για να δράσω! Είμαι αρκετά μακριά του! Μόλις φτάσω στο φως θα δω τι έχω να αντιμετοπίσω και ίσως καταφέρω να ξεφύγω!

ΤΏΡΑ!

Με όση ορμή μπορούσε να δώσει στο σώμα της όρμηξε προς το άνοιγμα της σπηλιάς και κατάφερε να φτάσει προτού το πλάσμα την γραπώσει στα κοφτερά του νύχια. Με τρόμο η Έσμα γύρισε για να δει τι είχε να αντιμετωπίσει μα αυτό που είδε ξεπερνούσε κάθε λογική της σκέψη... Το πλάσμα στεκόταν στα δύο πόδια και σχεδόν έφτανε τα δύο μέτρα σε ύψος. Τα χαρακτηριστικά του σώματος του έμοιαζαν με αυτά ενός ενήλικου άντρα, μόνο που τα δάχτυλά του κατέληγαν σε μαύρα κοφτερά νύχια. Το δέρμα του ήταν καλυμένο με μακρυά λευκή γούνα με μαύρες βούλες η οποία ήταν σε κάποια σημεία λερωμένη σε κόκκινες κηλίδες. Το κεφάλι του θύμιζε πολύ με αυτό ενός μεγάλου αιλουροειδούς και τα σαγόνια του ήταν εξοπλισμένα με μια μεγάλη σειρά από κοφτερά δόντια τα οποία θα μπορούσαν να της σκίσουν τη σάρκα σαν χαρτί.

Η Έσμα δεν πρόλαβε να αντιδράσει, το τέρας την πρόσεξε και χωρίς καμία προσπάθεια διένυσε τη μικρή απόσταση με ένα σάλτο και έπεσε πάνω στην Έσμα για να την κατασπαράξει! Δεν πρόλαβε όμως ούτε να την αγγίξει. Το τέρας έπεσε μπροστά στα πόδια παθαίνοντας έντονους σπασμούς ένω το στόμα του άφριζε. Η Έσμα δεν άντεξε και ούρλιαξε μπροστά στο φριχτό θέαμα καθώς το τέρας την κοίταζε με μανία, ανίκανο να ελένξει το σώμα του που ακόμη τινάζονταν. Δεν πέρασαν περισσότερα από μερικά δευτερόλεπτα πριν ξεψυχίσει μπροστά στα μάτια της.

 Μόνο τότε η Έσμα πρόσεξε το βέλος που εξείχε από τα πλευρά του θηρίου βγάζοντας μια απαίσια μυρωδιά. 'Ενα πράσινο παχύρευστο υγρό έσταζε μέσα από το βέλος και την πληγή.

''Δηλητήριο''

Τροκρατημένη η Έσμα κοίταξε πίσω της και αντίκρισε έναν ψηλό μελαχρινό άντρα να κρατάει ένα μεγάλο τόξο στα χέρια του και να την στοχεύει

Πρέπει να έρθεις μαζί μου, της είπε.