The Mysterious Man in my Bed

Chapter22-Finale

"Babe," tawag ni Joyce kay Hagyun ng bitawan ng binata ang mga labi niya.

"Mmh," anito. He was combing Joyce hair thru his fingers habang nakahiga ang dalaga sa dibdib niya.

Makalipas ang dalawang oras na pagkaka-idlip ng dalaga ay nagising na ito. Hindi rin niya inabalang storbohin ang dalaga dahil napagod ito sa pag-iyak. Mugto kasi ang mga mata nito. Nais man nilang ulitin ang nangyari sa kanila kagabi ngunit nag-aalala siya sa kalagayan ng dalaga. Mahina pa ito at halatadong pagod. Kaya hahayaan na muna niyang mag-pahinga ito sa tabi niya.

The most important is he's brave enough to face her.

"I'm hungry," daing ni Joyce.

"Hindi ka pa kumakain?" Nag-aalang tanong ni Hagyun. He look at his wrist watch what time is it at pasado alas-sais na ng hapon. Mag-hapon nang hindi kumain ang dalaga kaya nakaramdam na ito ng pag-kagutom.

Umiling si Joyce bilang kasagutan sa tanong niya dito.

"What do you want to eat? Bibili ako sa labas." malambing na tanong ni Hagyun kay Joyce.

"I want hot porridge," aniya.

"Lugaw?" ani Hagyun. "Maybe, I can just cook for you. I will just scrambled your kitchen for a moment." anito.

"Wala akong bigas,"  amin ni Joyce sa binata.

"What?" gulat na tanong ni Hagyun sa kaniya.

Napatango si Joyce kay Hagyun.
"Remember, I got free lunch and dinner for you in three years dahil natalo kita sa pustahan natin. Pero ngayon, I want to eat lugaw, kaya lang wala akong bigas o kahit ano sa kusina. Hindi ako nag-gro-grocery." amin niya dito.

Napailing na tiningnan ni Hagyun ang dalaga saka dumagan uli siya rito.
"Papalakasin muna kita dahil mamaya ako naman ang kakain sa iyo," nakangiting pagbibiro ni Hagyun sa babaeng nakahilata pa sa kama.

Nangingiting kinurot naman ni Joyce ang tigiliran nito. "Nagugutom na po ako Mr.Eu. Bilhan mo muna ako ng makakain kundi magiging bangkay na ako kapag pinatagal mo pa." aniya dito.

"Heto na Mrs.Hagyun Eu. Bibili na po," sagot naman ni Hagyun sa kaniya.

"Kilos na!" Tulak niya sa binata.

"Kiss ko muna!"

"Mamaya na!" Irap ni Joyce sa binata.
Ngunit hinalikan pa rin siya nito at nag-paubaya naman siya.

Hindi napaghandaan ni Hagyun na maulan sa labas. Ngunit kahit umuulan ay inusong parin niya ang malakas na buhos ng ulan upang makabili ng pagkain. Kahit dala niya ang kanyang sasakyan ay halos hindi naman makausad ang mga sasakyan sa sobrang traffic. Hagyun tried his luck. At sa Chowking ang bagsak niya. Tinanong niya kung may lugaw sila ngunit breakfast lang daw nila sine-served ito. Kung gusto niya ay nooddles nalang ngunit lugaw ang pinabibili sa kaniya.

In the end, ay tinawagan ni Hagyun ang kanyang mommy Jennylyn. Nagpaluto siya ng lugaw dito. Susunduin nalang niya ang dalaga at sa kanila nalang ito kakain. Maalagan pa ito ng mommy niya. Makalipas ang kalahating oras ay muli siyang nakabalik sa condo ng dalaga. Kaya naman pag-balik ni Hagyun sa condo ni Joyce ay wala siyang dalang pagkain. Ngunit pag-dating niya doon ay kumakain na ang dalaga. Nakaligo na rin ito at nakabihis ng bagong damit.