yazılmayan mektuplar (Yağhaz/Yağız Egemen)

ekstralar ; kızıma,

Annen bana "baba oluyorsun" dediğinde bundan 7 ay önce, baba kelimsine ne kadar yabancı olduğumu gördüm. Aslında bildiğim, gördüğüm bir şey babalık. Ona hala 'baba' demeye cesaret edemesem de, bana verdikleriyle vermedikleriyle bir babam var benim. Ancak vermedikleri daha çok olacak ki baba denildiği zaman koca bir boşluk oluşuyor kafamda. Bir baba çocuğunu nasıl büyütmeli, nasıl vakit geçirmeli, onu nasıl her şeyden koruyabilir?.. Çocukluğumdan kalma o büyük boşluk 7 ay boyunca yedi bitirdi beni. Seni incitmekten korktum. Hala korkuyorum. Ama bu sabah seni ilk kez kucağıma aldığım zaman bir şeyler değişti. Seni kucakladığımda daha güçlü oldum. Her şeyin üstesinden gelebilecek bir kuvvet doldu göğüsüme. Seni bütün dünyadan koruyabileceğimi biliyorum artık ancak kendimden nasıl koruyacağımı hala çözemedim.

Yaptığım en küçük hatanın bedelinin senin ödeyecek olman çok korkutuyor beni. Söylediğim söz, yaptığım davranış, sana gösterdiğim ilgi... hepsini ince ince hesaplamaya çalışıyorum daha şimdiden. Anneni yormadan ve seni üzmeden bir ömrü nasıl kucaklayabileceğimizi düşünüp duruyorum.

Annenin çektiği acıya tanık olduktan sonra onun bazen hata yapma hakkının olduğuna emin oldum. Ama benim böyle bir lüksüm olmayacak. Ben baba olduğumu hissetmeye bile bugün başlamışken hata yaparsam bunun hesabını veremem. Ne annene ne sana ne de kendime...

Küçücük bir şeysin henüz. Seni kucağıma verdiklerinde iki elimin arasına bile sığabildiğini gördüm. İlk çığlığından sonra uyudun ve bir daha hiç ağlamadın. Çok uslu bir bebeksin. Aramızda kalsın, huyun annene benzemeyecek galiba. Ama en az onun kadar güzel bir kadın olacağına eminim. Ona benziyorsun zaten. Bunu söylemek için biraz erken tabi fakat ben ona benzeyeceğini görüyorum. Yalnızca gözlerin onun gibi tatlı kahve değil. Şu an yeni doğan bebeklere has lacivertimsi bir renkte. Anneannen gözlerinin bana çekeceğini söyledi. Belki de öyle olur.

Sana anlatacak, seninle yaşayacak çok şeyimiz var. Bugün tertemiz bir sayfa açtık ve bunlar o sayfanın ilk satırları işte. Nasıl bir baba olacağım inan bilmiyorum. Baba olmanın anlamını seninle öğreneceğim ben de.

Ne yaşarsak yaşayalım, sana en iyisini verebilmek için elimden geleni yapacağım her zaman. Korksam da, kızsam da, çekinsem de şunu bil ki, ben asla seni yalnız bırakmayacağım kızım. Bir gün bile yalnız hissetmeyeceksin, sana söz veriyorum.

Kızım... adını Hayal koyduk. Ancak sen hayallerden bile daha güzelsin.

- baban, Yağız Egemen

-

Bi fena oldum Yağız'ı böyle hayal edince :'( çok mutlu olun, hep mutlu olun!

Biraz geç geldi kusura bakmayın. Nasıl yasam neler yazsam bilemedim, sonunda bu çıktı. Umarım beğenirsiniz!

Ve sooon 2! Bir sonraki mektupta görüşmek üzere*