yazılmayan mektuplar (Yağhaz/Yağız Egemen)

benimle olan kadına,

Mart 2018

Ortadan kaybolduğun andan beri, aklımı karıncalandıran o delilik hissine uyup kapını çalmaktan korkuyorum.

Seni kapalı bir mezarda bulduğum gerçeği beni uyutmazken, sen o toprağın altında nefes alma mücadelesini atlattıktan sonra kim bilir ne haldesin. İyi ol istiyorum ve artık içimin bencil yanları seslerini yüksetmişken seni ben iyi etmek istiyorum. Sana dokunma özgürlüğüne eriştiğim an itibariyle, sana dair her şeyi kilitli tuttuğum kapılar büyük bir gürültüyle açılıp seni saçtı ruhumun dört bir yanına. Susturduğum, yok saydığım, görmezden geldiğim bütün duygular doruklara ulaştı. Yalnızca kalbimle sınırlandırmaya çalıştığım her şey aklıma da sızıyor yavaş yavaş bir virüs gibi. Önceden irademi gıdıklayan kalbimin fısıltıları aklıma girmeyi başardı artık. Aklım ve kalbim bir olup bütün yollarımı sana çıkarıyorlar. Mezarlığı düşünüyorum. Ölüm korkumuzu ve o an birbirimizin gözlerine yalansız bakarken vermek üzeri olduğumuz son sözlerimizi. Hastaneyi ve bana dolanan kollarını. Kaybetmek istemez gibi gözlerime bakışını. Her şeyi, her şeyi teker teker düşündükçe anlamlılaşıyor, mana kazanıyor. Ya da ben, beni aşan bu duyguların karmaşası içindeyken bir anlamı olsun istiyorum.

Fakat hiçbir anlamı yoksa bile, her şeyi uykusuzluktan ve uç noktalarda gezen duygularımdan dolayı kuruyorsam bile bir şeylerin değiştiğini biliyorum. Biz o mezarlıkta kendimiz için değil, birbirimiz için ölmeyi göze alırken; sen bana birlikte derken; hastanede birbirimizi gördüğümüz an tededdütsüz birbirimize yürürken bir şey değişti. Gözlerine baktığımda gördüm bunu. Gözlerinde başka bir şey vardı. Gözlerinde biz vardık. Biz orada, ruhlarımız arasında kurulan bir köprüde bir an yaşadık. Bir kıvılcımın yanıp kayboluşu gibi vardık biz. Ve ellerinin ellerimden kayıp gitmesiyle yok olduk.

Ben bizi hissettim Hazan. İstesemde eskisi gibi olamam.

Senin aklından ne geçti, ne hissettim orada bilmiyorum. Bana vereceğin son sözlerin neydi bilmiyorum. Şimdi nasılsın onu bile bilmiyorum. Tek bir şey var bildiğim; ömrünün geri kalanında senin için yüzlerce seçenek var. Benim ise senden başka ihtimalim yok. Biliyorum Hazan; bundan sonra ben seninle olmasam da, sen hep benimlesin.

- Yağız