Benim Katilim Annem

(6) Günlük

.......................***.........................

Kalbim korkuyla atarken bunu dışa aktarmamakta ısrarlıydım, korkumu gözlerimden okuyan Sertaç konuyu değiştirmek istercesine,
"Ee ilk iki dersin nasıl geçti ?" Demişti.

"Güzeldi, Mete hocayla iyi anlaştık. Çok sevdim kendisini."

"İlk dersiniz matematik miydi ?" Diyen Kaan'a başımı salladım.

" acıktım lan " diyerek bir anda karnını tuttu Sertaç.
"Oğlum kahvaltı etmeden evden mi çıktın?"

"Kaan kanka ,evde bana kahvaltı hazırlayacak biri mi var ?" Sertaç tek mi yaşıyordu?

" Ailen ..? " demiştim Kaan konuşacağı sırada sözünü keserek.

" Almanya 'da lar , babamın işi için kısa süreliğine orada kalacaklar. "

"Sen niye gitmedin ? "

"Okul " demesiyle telefonunun titremesi bir oldu. Cebinden çıkardığı Iphone telefonunun ,ekran şifresini girip mesaj kısmına bakıyordu. Klavyeyi açıp tuşlara basmaya başlamıştı.

"Kaan senin ailen yanında yaşıyor di mi ?"
Başıyla onayladı, "Evet "

Kaan cebinde duran telefonunu çıkartıp sosyal medya da takılırken, " kullanıyor musun ?" Demişti. Sosyal medya kullanmıyordum, konuşacak kimsem olmadığından girmenin anlamı yoktu bana göre. "Yok "

Koridorun arka kısmından gelen gürültüyle Kaan ve Sertaç ayaklandı.
"N'oldu ?" Ayağıya panikle kalktığım sırada Sertaç yok birşey der gibi başını yukarı kaldırdı.

"Klasik Rüzgar kavgalarından biri " dedi Kaan ayaklandığı yere tekrardan oturarak.

Rüzgar kavga etmeden duramıyor muydu ? Daha bu sabah kavga ... Bir dakika ! Sertaç'ın ilk tenefüste dedikleri aklımı istila etmişti,
~biri oraya girdiği için fena halde dayak yemişti,o çocuğu gördükleri her yerde bulaşıyorlar.~
Tolga...
"Ben birazdan gelirim." , diyip koşar adımlarla uzaklaştım . Arkamdan bir kaç defa seslenmelerine rağmen arkama dönmeden yoluma devam ediyordum, kalabalığın arasına girmiştim . Öğrenciler yuvarlak olmuş kavga eden iki kişiye bakıyorlardı.
Bu Tolga değildi... derin bir nefes alıp arkadaşımın kavga edenlerin arasında olmadığını görünce rahatlamıştım.
Rüzgar' da değildi. Rüzgar'ın arkadaşıydı, boynunda dövmesi olan...
Önündeki çocuğu yere serip saçını havalıca yukarı kaldırdı . Göz göze geldiğimizde irkilerek geriye doğru ilerledim. Kalabalığın arasından hızla çıkmak için hareketlendiğim sırada sertçe bir göğse çarptım. "Off " diyip elimi alnıma koyup başımı kaldırdım... Rüzgar ?! Gözlerimi inanamamışcasına kırpıştırırken , denizi andıran mavi gözlerinin içindeki mucizevi öfkeyle patlayan lavları gördüm.
"Sonunda buldum seni " diyip kolumdan çekerek beni tehlikenin yanından uzaklaştıran Sertaç'a içimden binlerce kez teşekkür ettim. Beni Rüzgar'dan uzaklaştırırken arkama döndüm, bana bir defa bakıp kafasını çevirdi, kalabalığın içine girdi.

Tökezlediğim sırada "önüne bak " diye beni uyaran Sertaç'a tebessüm ettim. " Ne yaptığını sanıyorsun ? " dedi Sertaç asıl amacımı merak ederek.

"Ya , Tolga kavga ediyor sandım."

"Tolga mı ?" Diyip gözlerini kısarak bakmıştı bana.

"Sınıf arkadaşım. Şu bahçeye giren ..."

Sözümü yarıda kesip ," bize haber vermeden hiçbir yere ayrılmanı istemiyorum. " demişti.

" Okul içinde bana zarar veremezler " dediğim sırada çok kısa süren bir kahkaha attı Sertaç.
"Okul içinde ettikleri kavgaları görmüyor musun ? Eminim , gözünün yaşına bile bakmazlar." Haklıydı,
artık iki koruma misali arkadaşlarım vardı.
Onlara haber vermeden hiçbirşey yapamayacağım ,iyiliğimi düşünen arkadaşlarım...