Eskiden ne kadar güzeldi demi ? Sevmeyi bilirlerdi sevdiği için canını feda edecek kadar ve kimseyi oyuncağı olarak görmezlerdi cânı gönülden bilirlerdi. Ne sevdiğini öylece bırakıp gitmeyi bilirlerdi ne de başka birşeyi ortada bırakmazlar dı ya beraber ilerlerler di ya da beraber dururlardı. Kimseyi oyuncağı olarak görmezlerdi oynamazlar dı gözünün içine bakarak seviyorum diyip hemen de başkasına gidip seviyorum demezlerdi sevgileri kelebek misli olurdu bir ömür , yani ya kalpten severdi ya hiç sevmezdi ve sevmediğinde de seviyorum demezlerdi sevdiğini söyleyip başkasına da aynı şeyi yapmazdi. Gözlerine bakınca heyecandan konuşamazlardi hatta yüzüne dahi bakamazlardi sevdiğini söyleyemezdi çünkü utanirdi dili tutulur konusamazdi bakışlarıyla belli ederdi saten kalbinin bir anda çıkacağını düşünüp yerinden kipirdayamazdi. Gerçek sevgi vardı şimdiki sevgi yoktu hatta sevgi bile denmez simdikine buna gurur oyunu denir çünkü karşısındakinin gururlariyla oynuyorlar çünkü sevgi birine gerçekten baglanmakti canı yansa canının yanmasiydi senin canın yansa onunda canın yanmasiydi senin değilde senin hüznüne onun aglamasiydi canın yandığı için gözden akan yaşın sahte değil gerçek olmasıydı , gerçek Sevgi yalanın olmadığı yerdi, güldüğünde herseyini unutup onun mutluluğuna katilmandi onunla huzur bulmandi her şeyin engel değil de sevgiye katkı sağlayan olarak görülmesiydi gerçek sevgi onunla nefes alıp onunla nefes vermendi...
Sil agizinin kenarını yine yalanın bulaşmış efendim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT Mührü
ChickLitHayata dair birkaç düşünceler :) iyi okumalar inşallah beğenirsiniz... ➡Karmaşık hayatlar saçma yaşantılar. 🍀Güzel HAYALLER hüzün dolu hayatlar.
