Zijn Naam Is Lucas

# 1 Een Lekkere Lunch

Puffend keek ik op de klok, die pal boven de desk hing, waarachter ik aan het werk was. Het was vrijdagochtend. Gelukkig hoefde ik vandaag niet langer dan een halve dag te werken. Ik staarde naar de klok. De minuten kropen voorbij, als een slak die de marathon loopt. Ik telde een minuut lang de secondes mee. Het was half elf. Nou, kom op Bianca nog negentig minuten en dan mag je twee weken ontspannen, sprak ik mezelf in gedachten toe. Het was momenteel extreem rustig in het complex. De telefoon rinkelde niet en de wachtruimte was leeg. Je kon letterlijk een speld horen vallen. Ik werkte nu twee jaar bij het GGZ, er kon echt in een seconde chaos ontstaan alsof er een bom ontploft was. Het was leuk, dankbaar werk. Nooit saai. Ik keek op van mijn mijmering, het deuntje van mijn Whatsapp ging af. Ik greep in mijn tas naar mijn witte Samsung Galaxy, opende de app. Er verscheen gelijk een glimlach op mijn gezicht. Het was van Remco, mijn beste vriend. Er stonden drie dingen in "Half twee, lunch, Beertje Bob?" Ik knikte heftig, alsof hij dat kon zien. Ik antwoorde meteen enthousiast terug 'Yes, count me in!' Dat was een mooie manier om de vakantie mee te beginnen. Het was inmiddels half twaalf geworden. Mijn aflossing kwam binnen. 'Goedemorgen Bianca, nog schokkende dingen deze morgen?' Marijke was zeer professioneel en altijd direct to the point. Ze deed dit werk al vijftien jaar. Alles wat ik moest weten had ik van haar geleerd. 'Hey Marijke, nee het was rustig. Misschien heb  je geluk, was het stilte voor de storm'  plaagde ik haar. Mijn collega trok een
quasi verongelijkt gezicht en siste 'Makkelijk praten, jij bent twee weken vrij.' Ik wierp haar een serieuze blik 'Ja dat is maar goed ook anders had ikzelf crisisopvang nodig.' Marijke grinnikte.  'Welke  psychologes hebben dienst?' Ik sloeg de agenda open. 'Uhm Christine tot zes uur en Marissa neemt waar tot morgenvroeg.' Ik overhandigde haar de sleutels van de voordeur en het personeelspasje voor de interne deuren. Marijke checkte de afspraken voor die middag en zei 'Ga maar meissie, genieten van je vrije dagen. Het is je gegund.' Ik begon te glunderen 'Dankjewel Marijke. Je bent te goed voor deze wereld.' Ze grijnsde en knikte bevestigend.  Ik zwaaide nog een keer voor ik de schuifdeuren doorliep.  Ik ademde de buitenlucht diep in. Eindelijk vrij. 

Ik liep over de straat, het liedje Mercy van Shawn Mendes mee neuriënd met mijn I-Pod. Het was maar een klein eindje van het GGZ naar, mijn eigen haard is goud waard. Ik kwam binnen rond half een. Mooi, dan heb ik nog een uurtje, dat moet genoeg zijn. Ik koos voor een snelle douche, haren wassen zou ik later wel doen, dat kostte me nu teveel tijd. Ik wikkelde me in een Snoopy badlaken en liep naar de kledingkast voor een outfit. Ik koos voor een rood jurkje zonder mouwen met een sluiting in de nek en rits op de rugzijde. De rok van het ding eindigde net boven de knie. Ik had het vorige week gekocht. Er was leeg verkoop geweest van  een vestiging van de Cool Cat. Alles was met 50% korting.  Ik trok een paar zwarte, open schoenen aan. Over het midden van de voet, liep  een bandje met strass steentjes. Ik had ze ooit gekocht op de dansschool, maar amper gebruikt. Dansles had ik allang niet meer. Ik spoot wat Purple Passion deodorant op en parfum van Laura van de Laura Biagotti lijn. Dat was lichte parfum, met een heerlijke, frisse  geur. Ik deed mascara op, combineerde deze met roze, parelmoer lipgloss voor de finishing touch.  Ik gaf mezelf een kusje in de spiegel. Spiegeltje, Spiegeltje, aan de wand ... Ik lachte mezelf even uit, voor ik de trap naar beneden weer afliep. Ik stuurde Remco een appje. "Even Lilly en Gizzy eten geven, dan kom ik eraan." Mijn twee pluizige vriendjes stonden al te trappelen van ongeduld.  'Ja, ja pluisjes, jullie krijgen eten.' Ze deden net alsof ze al maanden niet gegeten hadden, dat terwijl ik ze zo verwende. Overladen met snoepjes en kattenmelk af en toe. Tijd om te gaan nu die twee  tevreden aan het eten waren. Ik pakte  mijn spullen bijeen. Na de voordeur op slot te hebben gedraaid begon ik aan de wandeling naar Beertje Bob. Het was perfect weer om de afstand lopend af te leggen. Ik genoot van de zon en de vrolijk zingende vogels. Iedereen aan het werk, de kinderen weer naar school, september was de beste maand voor vakantie.

Het kostte me een Brabants kwartiertje om het gezelligste eetcafé in de omtrek te bereiken. Ik liep naar binnen en spotte Remco aan een tafeltje vlakbij de bar. 'Hey stuk' riep hij. 'Hoi schat ' reageerde ik. Ik kuste hem op zijn beide wangen en plofte neer op een stoel. 'Zo Bianc wat een spontaniteit. Je doet nou net of je me al drie jaar niet gezien hebt. Ik trok een uiterst onschuldig gezicht 'Nee vijf.' Remco glimlachte. Ik had hem leren kennen in de tijd dat we beiden bij de Lidl werkte. Hij was mijn begeleider. Het ging erg stroef in het begin. Ik had een paar keer op mijn lazer gekregen voor beginnersfouten. Na een korte periode kwam de aap uit de mouw, dat niet ik het was, maar andere nieuwe collega.  Remco had zijn excuus gemaakt en het goed gemaakt met een lunch, in hetzelfde eetcafé waar we nu voor de zoveelste keer zaten. Nu konden we erom lachen. Hij was echt mijn maatje. Remco was een schat, een leuke gozer om te zien. Hij was 29 jaar, donkere krulletjes, ongeveer 1.82, slank met paar trouwe, bruine ogen.  Hij was spontaan, zei altijd wat  hij dacht. Het was rustig in de toko en ik dacht hardop 'Ik denk dat ik vandaag eens een keer iets anders neem.' Remco lachte 'Schat dat zeg je elke keer. ' Nathalie verscheen aan tafel. 'Wat mag het wezen voor jullie ?' Nathalie kende ons wel ondertussen. We waren stamgasten voor de lunch op vrijdagmiddag.  'Doe mij maar een tomatensoep, stokbrood met kruidenboter en een zoete, witte wijn.' Nathalie tikte alles in op haar kastje. Ze richtte haar blik op Remco...en voor U meneer?' 'Meneer?' Klonk er verontwaardigd . Ik giechelde. 'Ik wil graag een groentesoep, met dezelfde toevoeging als de dame en een Desperado's.' Nathalie herhaalde de bestelling. 'Het komt eraan.' Vijftien minuten later zaten we zalig te genieten van onze lunch. We kletste gezellig over  de dagelijkse gang van zaken en smeerde af en toe een stukje stokbrood.