Zijn Naam Is Lucas

# 13 Lady & de Vagebond

Er komt een tafel pinguin langs gewaggeld met alcoholische drankjes. Ik besluit om deze ronde maar voor een zoete, witte wijn te kiezen. De champagne bubbels zijn hard aan het opstijgen richting mijn hoofd en ik begon me langzaam een beetje in staat van aangeschotenheid te voelen. Als ik er nu nog een zou drinken, dan zou ik de wereld dubbel gaan zien en dat vond ik toch een idee wat me niet echt aansprak. Hoewel een dubbele Lucas is dan weer wel zeer verleidelijk. Ik wierp een blik opzij want die brok verleidelijkheid zat naast me aan de dinertafel. Zijn aandacht is volledig gericht op de menukaart, maar ik kan me er niet toe zetten om van hem weg te kijken. Hij is zo knap. Dat mooie gezicht geconcentreerd en gefocust. Zijn bos blonde haren waarvan een paar plukjes voorover vielen, uit de plooi. Zonder ook maar een spier te vertrekken voel ik dat hij zijn hand zachtjes op mijn been legt. Mamma Mia, ik voel het echt in elke vezel en zenuw van mijn lichaam als hij me gewoon alleen maar aanraakt. Ik kan er niets aan doen, er trekt gewoon een zindering van opwinding door me heen. Lucas legt de menukaar weer neer en kijkt me geamuseerd aan. Hij buigt voorover mijn kant op en fluistert 'Ik sta niet op het menu schoonheid.' 'Mmm dat is dan weer jammer.' Zeg ik spontaan. Dat is dus wat er gebeurd als de bubbels voor me gaan spreken. Gelukkig schiet hij in de lach en ik krijg het nog net voor elkaar om ook even te grijnzen. Louise kijkt geërgerd op en begint hem dan volledig te claimen. Tsss Ziek wijf.

Nadat ze klaar zijn met de kleine ronde van diverse exotische tapa's begint het catering personeel met het uitserveren van de hoofdgerechten. Ik kon het echt niet laten en mompelde 'Ugh, ik heb liever een bord spaghetti Bolognese.' Mr in pak naast me had me blijkbaar gehoord want hij reageerde erop met 'Dat geld voor mij ook Bianca.' Ow ik hoor de engeltjes zingen als ik hem mijn naam hoor uitspreken. Ik voel mezelf helemaal week worden van binnen en compleet buiten zinnen. Oew, dat rijmt als ik poëtisch word dan is het echt serieus. We nuttigde de rest van het eten verder zonder teveel woorden. Het was echt niet slecht ofzo maar niet mijn cup of tea. Toen mijn blonde hunk zijn laatste hap had genomen, legde hij zijn bestek neer en depte zijn lippen met een servet. Hij gunde me een blik in die schitterende ogen. 'Als dit spaghetti was geweest had ik jou mijn laatste gehaktballetje gegeven Lady.' Ow een Disney film situatie. Kon prins charming het nog beter doen dan dat. Ik kreeg een gelukzalige glimlach over mijn mond. Ik vond dit diner toch niet zo'n groot drama als ik aanvankelijk verwacht had dat het zou zijn.

Het toetje wat ik zou willen stond niet op het keuze menu en ik besloot het dessert maar over te slaan. Mijn hele lijf stond toch al strak van de adrenaline en tot de nok toe gevuld met fladderende vlinders. Nouja het leek eerder de volledige dierentuin die in mijn lijf feest vierde. Ik wist niet eens meer of ik me nou dronken voelde door de vele champagne of dat ik dronken was van verliefdheid omdat er een waanzinnig lekker stuk naast me zat in een niet eens te beschrijven, belachelijk mooi, driedelig pak. Om op te vreten. Hij zat te genieten van iets van Choclade hemel ofzo. Warme chocolade dipsaus met verse aardbeien. Er ging een nieuwe aardbei richting zijn lippen, ow was ik die aardbei maar, en hij keek me aan toen hij erin beet. Hij pakte een nieuwe aardbei zonder zijn blik af te wenden, doopte deze in de saus en hield hem toen voor mijn mond. 'Toe dan' zei hij zacht. Ik beet in de aardbei en voelde de warme chocolade saus smelten op mijn tong. Hemels wat een smaaksensatie. Je zou er een culinair orgasme van krijgen. Ik likte mijn lippen erbij af. Ik zag dat er een druppel chocolade langs zijn vinger druppelde. Als in een reflex pakte ik zijn hand en ving de verdwaalde druppel chocoladesaus op, in mijn mond, door zijn vinger af te likken. De blik die hij toen in zijn ogen kreeg liet me vliegen zonder vleugels.

Hij stond gracieus op van de tafel. 'Dames het spijt me maar de plicht van de gastheer en regelneef roept en ik moet me dus excuseren. Maar vergeet niet dat ik met je wil dansen hoor.' Richtte hij zich tot mij. 'Nee, natuurlijk niet glimlachte ik.' Lucas liep weg en Louise nodigde zichzelt uit om op zijn stoel naast mij te komen zitten. Ik zou bij dat mens zo graag een glas ijswater in haar nek gieten, maar ik hield me in. Hoewel een glas, nee de karaf zou een stuk bevredigender zijn. Ze waagde het tegen me te praten en ze begon 'Bianca, ik wil je mijn excuses aanbieden, ik ben niet erg aardig tegen je geweest. Luc lijkt deze keer een meisje te hebben gevonden die hij echt leuk vind.' Ik viel bijna spontaan van mijn stoel af van verbazing. Zei ze dat nou echt of begon ik nu stevig te hallucineren. Ze zag dat ik met stomheid geslagen was. 'Ik snap het ook als je dat niet wilt, maar misschien kunnen we toch vrienden worden voor Lucas' en ze stak haar hand naar me uit. Puur om de lieve vrede te bewaren schudde ik haar de hand maar ik vertrouwde haar zover ik haar kon zien of gooien.