# 3 Betoverend Blauw

120 10 4
                                    

Er was net een eind gekomen aan het gevecht met mijn lange haren, voor de spiegel toen de klok kwart voor acht aangaf. Tringggggggggg. 'De deurbel! nu al?' riep ik tegen mijn spiegelbeeld. Ik haalde even heel diep adem voor ik de trap afliep naar beneden. Met de sleutel haalde ik de deur van het slot en opende hem. Mijn adem stokte. Daar stond Lucas. 'Goedenavond schoonheid, ik ben een beetje te vroeg. Is dat erg?' Ik schudde met mijn hoofd 'Nee hoor, kom binnen.' Ik wees richting de huiskamer. 'Loop maar door.' Hij liep voor me uit naar de huiskamer en ik probeerde mijn razende hormonen wat in te tomen. 'Wil je iets drinken?' vroeg ik hem. 'Ja lekker, doe maar een sapje. Als je dat hebt natuurlijk.' 'Ga maar zitten, dan schenk ik even wat in.' Ik kwam terug met twee glazen met sinaasappelsap. Ik ging op de bank zitten tegenover waar Lucas was gaan zitten. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. Hij was zo mega aantrekkelijk. Hij droeg een zalmroze blouse en een zwarte pantalon met een paar nette zwarte herenschoenen. Hij haalde super sexy zijn hand door zijn mooie bos blonde haar en ik begon onbewust naar hem te staren.

'Lieve God, hoe kan je er in hemelsnaam zo waanzinnig uitzien?' vroeg ik me af. Hij keek me bezorgd aan. 'Wat is er? Zie ik er niet goed uit?' Ik voelde dat ik bloosde. Me er nu van bewust dat ik hem zat aan te gapen. Ik keek hem aan en alsof ik buiten mezelf was, en hoor mezelf zeggen 'Jawel, je ziet er super lekker uit.' Ik mompelde 'Ow fuck, zeg alsjeblieft dat ik dat niet hardop heb gezegt.' Mijn blik richtte ik naar de grond.

De bank waar ik op zat zakte een beetje in en toen ik weer op durfde te kijken werd ik opgevangen door twee schitterende, blauwe ogen. De goddelijke gast, mijn date voor vanavond, was naast me komen zitten. Hij verblindde me met zijn stralende glimlach en zei op lieve toon 'Ik hoorde wel wat woorden ja, maar je mag dat gerust zeggen hoor als je dat vindt.'

Ik voelde mezelf weer rood aanlopen en probeerde een beetje verlegen weg te kijken. Lucas probeerde me waarschijnlijk te zeggen dat het niet erg was, en streelde met zijn hand zachtjes over mijn rug. Het voelde zoals ik me voorstelde dat het voelde als je je vingers in een stopcontact steekt. Alsof mijn ruggengraat stroom geleidde. Zo onschuldig mogelijk richtte ik me weer naar hem op.

'Meisje, weet je dat die look waarmee je nu naar me kijkt me meer vertelt dan duizend woorden?' Ik lachte hard en om het onderwerp snel te veranderen vroeg ik of hij een rondleiding wilde door mijn huis. Hij dronk zijn glas leeg en stond op met zijn hand zwaaiend, 'Na U.' We liepen een rondje beneden en daarna de trap op naar boven. We eindigden de tour op mijn slaapkamer. 'Hier slaap ik.' De woorden hadden mijn mond nog niet verlaten of ik dacht al 'Mmmm muf. Als deze man tussen mijn lakens zou liggen dan kon ik wel wat leukere dingen bedenken dan slapen.' Hij liep dichter naar me toe en pakte mijn hand vast. 'Je woont hier heel erg leuk. Dankjewel voor de rondleiding door je privé vertrekken. Zullen we nu vertrekken, anders komen we nog te laat.' Ik deed overal het licht uit, behalve in de hal, en we liepen samen naar buiten.

De verrassingen waren nog niet op. Hij reikte me een helm aan, want hij was niet met een auto, nee deze stoere boy was op de motor. 'Ow wat cool. Ik heb nog nooit achterop gezeten.' Mijn gezicht straalde. Lucas grinnikte toen hij mijn helm vastklikte. 'Hij knipoogde, je moet me wel heel goed vasthouden.' Ik bevestigde dat en dacht 'Alsof dat een probleem zou zijn.' Hij gooide met een sierlijke beweging zijn been over het gevaarte. 'Hop on miss.' Ik ging achter hem zitten en voor hij startte gaf hij als laatste instructie 'Schuif maar nog wat dichterbij dan zit je wat relaxter.' Hij startte de motor en zo reden we weg. Ik was in de hemel beland. Ik zat dicht tegen hem aan, met mijn armen om zijn middel geklemd. Ik kon helaas door de helm niet mijn hoofd tegen hem aanleggen. Het duurde een kleine twintig minuten voor we bij de discotheek waren. De motor stond in de parkeergarage. Er stond een gigantische rij zo ongeveer tot de andere kant van de straat. 'Dat gaat wel even duren zei ik.' Maar toen riep Lucas 'Hey Bonzaii.' De security bulldozer keek onze kant op.

'Hey Luc. Mensen laat hun erdoor personeel' brulde hij. Toen we binnen stonden bij de garderobe gaf hij me de uitleg 'Ik heb hier nog een blauwe maandag gewerkt. Geef je jas maar.' Het meisje die de jassen aanpakt staat bijna te kwijlen als ze mijn date opmerkt en hoe erg ook, ze irriteert me er enorm mee. Maar ik hou mijn mond dicht. Ik begreep het wel. Als ik haar zou zijn geweest dan zou ik hetzelfde hebben gedaan.

Zijn Naam Is Lucas Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu