Zijn Naam Is Lucas

# 2 Lucas

Hoofdstuk 2 - Lucas

Remco nam de laatste slok van zijn Desperado's. 'Heb je plannen gemaakt voor je vrije dagen?' Ik schudde mijn hoofd 'Nee, ik wil ontspannen. Ik zie wel wie of wat mijn pad kruist. Het leven is een groot avontuur' glimlachte ik. Ik smeerde nog een stokbroodje. Remco was allang klaar, maar ik at niet zo snel als hij. Er klonk een mannenstem achter me 'Hey Nathalie.' Die enthousiast terug riep 'Hey Lucas, weer terug in eigen land?' Hij antwoordde energiek 'Ja, Ibiza was echt een groot feest. Ik ben gelukkig nog heel. Ben gelijk weer aan vakantie toe.' De man die bij de stem hoorde stapte mijn vizier binnen. Ik verslikte me bijna in de tomatensoep. Hij wierp me een warme glimlach toe. Wauw, wat een stuk. Hij had een weelderige bos blonde haren. Zijn huid zongebruind door zijn vakantie. Hij was slank gebouwd en lichtelijk gespierd. Hij droeg een donker blauwe denim broek van Levi's en een Geel shirt van Calvin Kline. Ik voelde dat ik het spontaan warm kreeg. Over paden die kruisen gesproken. Remco was inmiddels weer een verhaal aan het vertellen. Ik hoorde hem wel praten, luisteren deed ik niet. Ik probeerde de schijn op te houden door te reageren dus ik zei 'Uhuh' Hij keek op 'Heb je iets gehoord van wat ik zei?' Hij volgde mijn blik om te zien wat mijn aandacht trok. Het stopte bij de rug van Lucas, die op een kruk aan de bar was geschoven. 'Tsss patser, wat heeft hij wat ik niet heb?' Ik gebaarde wild naar hem. 'Rem shhh niet zo hard.' Nathalie merkte ook op dat ik zwaar onder de indruk was van dat schitterende exemplaar aan haar bar. Ze vroeg vanaf daar. 'Willen jullie nog iets drinken?' Ik keek Remco aan, die zei, doe ons maar een rode en witte wijn.' Hij kende me goed, al had iets sterkers ook gemogen. Lucas draaide zich half om op zijn kruk, op het moment dat Nathalie de wijn uitserveerde. Ze fluisterde 'Niet zo staren, dat valt op.' Ik wende mijn blik met moeite af en nam een slokje van mijn wijntje. Stiekem keek ik weer. Lucas ving mijn blik en knipoogde naar me. Het maakte me verlegen, ik keek snel de andere kant op. Remco zat zo te klunzen dat zijn glas wijn over de tafel ging. Zijn shirt zat onder en de rok van mijn jurkje was ook zeiknat. 'Oww shit, rode wijn, dat krijg ik er nooit meer uit. Het was een nieuw jurkje!' Remco keek schuldbewust. Hij stond op. Ik ga wel even wat kleren halen bij mij thuis. Ik ben echt zo terug.' Ik zuchtte, terwijl Rem zich naar buiten haastte liep ik naar het toilet om te zien wat ik er nu uitkreeg.

Ik stond nog wat inwendig te vloeken bij de sanitaire voorzieningen. Ik richtte me op naar de spiegel. In plaats van alleen mijn eigen gezicht te zien, staat dropdead gorgeous ineens achter me. 'Hoi, ik zag het gebeuren. Ik heb een potje zout geleend. Mijn moeder heeft me ooit verteld dat het zout de kleurstof opneemt van de wijn, dan is het nog gemakkelijk uitwasbaar. Ik keek hem aan vol bewondering. Ik hoorde dat stemmetje in mijn hoofd. Seriously, je eerste conversatie gaat over het uitwassen van een wijnvlek? Ik druk de gedachte weg. 'Ow, dankjewel voor de tip, dat is het proberen waard.' Ik moest moeite doen om niet terplekke flauw te vallen. Hij sloeg even gade wat ik deed. Het zou bijzonder jammer zijn als je het niet meer kon dragen. Het staat je waanzinnig goed. Ik voelde dat ik begon te blozen. Ik gaf hem het potje zout terug. Zijn vingers raakte mijn hand. Zijn ogen kruiste de mijne. De rillingen liepen ervan over mijn rug. Hij liep met een glimlach naar de wastafel om zijn handen te wassen. Ik liep terug naar het tafeltje waar ik zojuist nog zat met Remco. Lucas kwam niet lang daarna ook terug gelopen. Zo gracieus en zelfverzekerd, zonder arrogant over te komen. Ik zou uren naar hem kunnen kijken. Hij kwam bij het tafeltje staan. 'Mag ik even gaan zitten?' Verbaasd over de vraag knikte ik. Hij schoof aan tegenover me. 'Is je vriendje kleren ophalen?' 'Remco is gewoon een goede vriend hoor, meer niet.' Ik moet helaas nu gaan maar mocht je nog meer wastips nodig hebben. Hij pakte een kaartje uit zijn portefeuille, schreef er wat op en schoof het daarna over de tafel. Glimlachend stond hij op, 'Het is wel zo beleefd mezelf nog even te introduceren.' Hij stak zijn hand uit, die ik aanpakte. 'Ik ben Lucas.' 'Bianca' zei ik. 'Aangenaam Bianca, ik hoop tot gauw.' Hij liet mijn hand net los op het moment dat Remco terugkeerde. Lucas liep langs Nathalie, met een 'Ciao Bella.' Verdween hij.

Remco vroeg 'Wat moest hij van je.' Ik draaide het kaartje om wat Lucas op tafel had laten liggen. Er stond "In plaats van wastips uitwisselen, zou ik het leuk vinden als je vanavond mee gaat stappen. Bel me" en een mobiel nummer. Ik liet Remco het kaartje zien. 'Me vragen of ik mee uitga vanavond.' Hij zuchtte 'Sommige mannen hebben altijd geluk.' Ik lachte, 'Doe niet zo melodramatisch, jij hebt ook niets te klagen.' Hij overhandigde me de plastic tas met een vervangend wit jurkje. 'Nee, dat zei ik ook niet.' Ik wisselde even snel mijn jurkjes om op het toilet. Nu konden we onze lunch voortzetten. Ik bestelde een Italiaanse bol met kruiden roomkaas en Remco koos voor een Ciabatta pikante kip. Hij keek me vragend aan. 'Ga je de uitnodiging aannemen?' Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht van oor tot oor. Remco had verder geen woorden nodig. We maakte onze lunch af. Nathalie zei zacht toen ik afrekende 'Veel plezier vanavond.' Ik grijnsde 'Komt goed.' Voor Remco zijn weg vervolgde, na met mij te zijn meegelopen naar mijn huis, gaf hij me een kus op mijn wang. 'Geniet van je avond, maar doe voorzichtig.' Ik gaf hem een dankbare blik. 'Ik bel je.' Met die woorden namen we afscheid. Ik liep naar binnen en gooide direct mijn jurkje in de wasmachine. Kijken of de zout theorie klopte. Ik liet mezelf vermoeid achterover vallen op bed. Ik viel als een blok in slaap.

Ik schrok ineens wakker en zocht de klok. ' Owww shit.' Sprong ik op. Het is half zeven. Ik moet Lucas nog bellen. Ik pakte mijn telefoon en zijn visitekaartje van mijn nachtkastje. Lucas Lindeman stond erop en redactie Tennis Inside. Ik draaide het kaartje om, met trillende vingers toetste ik het nummer in. Hij ging twee keer over. 'Met Lucas' Na een keer diep inademen zei ik zo vrolijk mogelijk 'Hoi Lucas, je spreekt met Bianca, van vanmiddag.' Hij klonk vermaakt 'Ja, ik weet heus nog wel wie je bent hoor, mooie dame. Ik dacht al ze belt niet meer. Heb je zin om mee te gaan?' 'Ja, dat lijkt me bijzonder leuk.' 'Geweldig meid, ik haal je op om half negen.' 'Oké dan zie ik je straks'. 'Tot straks meissie.' Ik slaakte opnieuw een zucht, maar ik bleef ditmaal zitten. Ik kon me niet permitteren weer in slaap te vallen. Ik moest nog zoveel doen. Ik had twee uur de tijd om mezelf voor te bereiden op een avondje stappen met een woest aantrekkelijke man. Ik trok een zwart rokje uit de kast, zwarte hold-ups en een geel truitje waar in regenboogkleur het woord sexy op stond. Ik koos een donkerblauw setje voor eronder. Ik legde het klaar op bed. Tijd voor de badkamer. Ik stapte onder de douche om mijn haren te wassen en li wet daarna het bad vollopen. Ik voelde me zo opgewonden over mijn date, dat me ontspannen niet lukte. De adrenaline stroomde door me heen. Zelfs op plekken waarvan ik niet eens wist dat ik ze had.