# 7 Open Invitatie

80 7 2
                                    

Als ik met Lis de stad inging was dat altijd de grootste lol. Lisette zei altijd tegen mannen, als ze niet leuk waren, dat ze lesbisch was en we highschool sweethearts waren. Heel idioot, maar het werkte altijd. Zo ook vandaag weer. We rolden gierend van het lachen de broodjeszaak binnen. Matchpoint was een vast item als wij samen in de stad waren. We schoven op een paar krukken aan de sandwichbar. We namen allebei een broodje Ace. Gezond met kaas. Alles was hier tennis gerelateerd. Bijvoorbeeld broodje met Spaanse Peper was broodje Rafaël, afgeleid van de nummer een van de wereld Rafaël Nadal. 'Ow wat dom zeg' zegt Lisette. Ik zeg 'Wat?' 'Ik vergeet helemaal te vragen hoe je vlam heet.' Met een gelukzalige glimlach op mijn gezicht zeg ik 'Lucas.' 'Leuke naam, ik moet zo nog even langs de Bijenkorf ik wil even door wat tijdschriften bladeren.' Ik vond dat prima, Dat was een tik van Lis. Dan hoefde ze niet alles te kopen en was ze toch op de hoogte. Ze trakteerde me op het broodje en pinde de rekening, waarna we gearmd de winkelstraat weer in liepen.

We hoefden niet ver te lopen en stonden met een minuut of vijf op de derde verdieping van het winkelwarenhuis. Ze verkochten tijdschriften, boeken, cd's en dvd/blue ray. Ik stond in een popmagazine de concertenlijst te bekijken. Lisette stond naast me en las een artikel over een nieuw album van Shania Twain dat net uit was gekomen. Toen ineens die stem achter me, 'Hey schoonheid.' Ik dacht dat mijn hart zou stoppen met kloppen. Ik draaide me om en daar was hij. 'Lu..Lucas' stotterde ik. Ik dacht 'Ja hoor staat hij voor je, weet je lichaam spontaan niet meer hoe het werkt en schiet alles in maximum overdrive.' Ik was weer met stomheid geslagen van zijn knappe verschijning. Het overdonderde me weer. Hij kwam een stap dichterbij me staan en zei zachtjes 'Die blik zag ik gisteren ook toen je me vertelde dat ik er lekker uitzag.' Het gevoel wat ik had was of ik onmiddellijk een fles zuurstof nodig had. Lisette brak ineens in 'Lucas? Lucas Lindeman?' Hij keek verbaasd naar haar. 'Sorry, kennen wij elkaar?' Vroeg hij beleefd. Ik ben 'Lisette Moonen.' Lucas zag een lampje branden want hij reageerde met 'Owww het zusje van Martijn, een vriend uit de stapgroep van vroeger.' Lisette knikte. 'Hoe gaat het met je broer?' Lisette was duidelijk ook onder de indruk, maar dat kon ook niet anders. 'Ja heel goed, hij studeert nu in Londen.' Lucas lachte 'De studiebol, doe hem maar de groetjes van me.' Lis knikte en zweeg.

Mijn gevoel met de grond kwam weer even terug. 'Wat doe je hier vandaag?' Hij moest lachen omdat die vraag best ongelukkig klonk. 'Ik denk hetzelfde als jullie, shoppen. Mijn zus is deze week jarig en ze wilde graag een film hebben, dus kwam ik even kijken of ze die hadden. Maar ze moesten hem bestellen. Ik kan hem nu dinsdag ophalen. Maar mag ik deze mooie dames wat te drinken aanbieden?' De innerlijke vrouw in mij smolt als een ijsblokje in de zon. Mijn hemel wat een charmeoffensief spreidde hij hier tentoon. Ik kon geen fatsoenlijk ja meer uitbrengen, dus knikte ik schaapachtig. We liepen gezamenlijk naar het restaurantje om een verfrissende versnapering te consumeren in het gezelschap van dat blonde, goddelijke figuur dat voor me uitliep waardoor ik verlekkerd naar dat mooie achterwerk van hem kon kijken in zijn strakke jeans. Ik voelde dat mijn gezicht gloeide. 'Fuck' mompelde ik. Dat is ook weer zo'n lichamelijke reactie waar ik geen invloed op hebt.

We gingen zitten aan een tafeltje aan de zijkant van deze eet- en drink gelegenheid. Lucas riep iemand van de bediening en nam plaats tegenover me. Ik bestelde een Bitter Lemon, Lisette een Colaatje en Lucas een Rivella Light. Lis was de eerste die vroeg 'Wat doe jij tegenwoordig Lucas?' Hij nam een slok van zijn drankje en zelfs dat was sensueel. Ik slikte even een keer meer dan normaal. 'Ik ben na de middelbare school journalistiek gaan studeren. Dat was niet helemaal mijn roeping, maar het heeft wel geholpen. Nu ben ik de eigenaar en redacteur van mijn eigen tennis magazine. Misschien ken je het wel het heet Inside Tennis.' Ik kon de passie in zijn ogen zien als hij erover sprak. 'Ik run het met behulp van René en Louise.' Ik nam snel een slok van mijn Bitter Lemon. Ik kreeg altijd een vieze smaak in mijn mond van die naam van dat mens. Mijn vriendin sprong op. 'Ik moet even peepee doen riep ze, geen dingen doen die ik ook niet zou doen hé.' Ik rolde naar haar met mijn ogen. Ze verdween grijnzend de hoek om richting de toiletten

Ik nam snel nog slokje en keek op naar Luc die naar me zat te kijken. Ik bloosde en vroeg zachtjes 'Waarom kijk je zo naar me?' 'Omdat ik je mooi vind en dus graag naar je kijk, en het is lief dat je dan rood kleurt.' Wat bedoelde Lisette nou met die opmerking?' Ik keek een beetje ongemakkelijk, want not in a million years dat ik dat ging uitleggen. 'Ik weet het niet, ze is soms een beetje raar.' Lucas keek me aan en nam er voor nu genoegen mee. Hij veranderde van onderwerp en vertelde dat zijn zus donderdag een groot tuinfeest gaf. 'Waarom komen jij en vriendinnetje ook niet? Mijn zus Astrid heeft gezegd dat ik gerust wat vrienden mocht uitnodigen.' Ik riep enthousiast 'Ow ja!' 'Ja wat?' Zei Lis die ondertussen weer aanschoof. Lucas herhaalde zijn open invitatie en Lisette blies bijna wolkjes van opwinding. Hij stond op. 'Dames ik moet me excuseren, ik moet nog een paar uur werken. Ik zie jullie donderdag op het feest. Bianca ik app je het adres.' Ik knikte. We staarden hem na toen hij afrekende en ons een kushandje toewierp toen hij het restaurantje verliet. Ik slaakte een diepe zucht. 'Echt totally hopeloos.'

Zijn Naam Is Lucas Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu