Mafya olmak isteyen iki genç kızın hikayesi.
Duru ve Eylül mafya olmak için internetten öğrendikleri bilgilere göre Rize'ye giderler. Ve hayatlarının alt üst olmasını sağlarlar.
****
Bir süre Eylül'ün dediklerini idrak etmek için bekledim. Sonra sersemlikten biraz da olsa kurtulunca kemerimi bağladım. Hâlâ daha uykum vardı. Uykumun açılmasını dileyerek telefona kulaklığımı taktım.
Kulaklığı kulağıma da taktıktan sonra Eli Türkoğlu feat Tuğçe Kandemir/Bu Benim Öyküm şarkısını açtım ve dinlemeye başladım.
Şarkılar sırayla çalarken sonunda uçak yere indi. Derin bir nefes alıp kulaklığı kulağımdan çıkarıp beyaz sırt çantama telefonumla birlikte koydum.
Kemerimi de çıkardıktan sonra Eylül'le birlikte uçaktan indik. Aslında uçağa binmekten çok korkardım ama hem uyuduğum için hem de yanımda güvendiğim birisi olduğu için bir de mafya göreceğim için korkumu pek fazla hissetmemiştim.
Bavullarımızı alınca abimin bizim için gönderdiği arabaya bindik. Elimiz de birer tane bavul vardı çünkü diğer eşyalarımızı abim önceden göndertmiş ve yerleştirtmişti.
Araba durunca arabadan inip en son 9 yıl önce ailemle birlikte geldiğim eve baktım. Anılar tek tek gözümün önüne gelince gözlerim doldu. Annem ve babam iki yıl önce ihale düşmanları yüzünden öldürülmüştü. Daha bu sene kendimi yavaş yavaş toparlıyordum. Bir yıl boyunca kendimi eve tıkmıştım.
Yanağımda ıslaklık hissedince ağladığımı anladım. Eylül hızlıca yanıma gelerek bana sarılıp "Neden ağlıyorsun?" diye sordu.
Kollarımı ona dolayıp burnumu çekerek "Aklıma annem ve babam geldi" dedim. Bana daha da sıkı sarıldı. Ondan ayrılıp yüzüme bir gülümseme yerleştirerek göz yaşlarımı sildim.
"Hadi artık içeriye girelim"
Neşeli çıkarmaya çalıştığım sesimle konuşunca Eylül de yüzüne bir gülümseme yerleştirip başını olumlu anlamda salladı.
Yavaş adımlarla kapıya ilerleyip elimdeki anahtarla kapıyı açtım. İçeriye girdikten sonra korumaların elindeki bavulumu alıp merdivenlerden çıkarken Eylül'e "Bavulunu al istediğin odaya yerleş" dedim.
Merdivenler bitince sağa dönüp soldan 3. odaya girdim. Her buraya gelişimizde bu odada kalırdım.
Bavulumu kapının yanına bırakıp kendimi yatağa attım. Çok uykum vardı. Yatakta biraz kıpırdandıktan sonra kendimi karanlığa bıraktım.
***
"Duru!"
"Kız kime diyiyorum kalksana"
Eylül'ün sesi kulaklarıma dolunca gözlerimi yavaşça açtım. Başımda dikilen Eylül'e bakıp "Ne oluyor ya?" diye sordum.
"Duru sabah oldu sabah. Kaç saattir uyuyon be! Kalk hadi mafya aramaya çıkalım"
Eylül gitmişti. Dolabın önüne geçip ayak bileğimin 4 parmak üstünde olan kot pantolonumu ve önünde iki tane kuş olan beyaz tişörtümü çıkardım. Kıyafetleri üzerime geçirdikten sonra beyaz ayakkabılarımı giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
