Pabucumun Mafyası (Ara Verildi)

4.Bölüm

 
     İyi Okumalar💚

   Adamın ağzından çıkan şey ben de şok etkisi yaratırken Eylül'ün çığlığı tekrar kulaklarıma doldu. Bakışlarımı Eylül'e çevirdim. Gözlerinden yaş durmaksızın akıyordu. Buğulu gözlerini bana çevirip iyice kısık sesiyle "S-sakın kabul etme" dedi.

Ben bunu yapabilirmiydim? 18 yıllık arkadışımı, arkadaştan öte kardeşimi her sıkıntıda yanımda olan Eylül'ü gözlerimin önünde ölüme terk edebilirmiydim?

Peki ya bu mafya bozuntusuyla evlensem ne olurdu?

Hayatım kararırdı. Belki de abimi ve Doruk'u bir daha göremezdim. Her gün bu adamdan dayakta yiyebilirdim. Ya da üzerimde yeni işkenceler uygulardı.

Peki bunlar Eylül için değer miydi?

İçimdeki küçük kız 'Değer, değmez olur mu hiç?' diye kulağıma fısıldadı.  O küçük kız çok haklıydı. Eylül için her şeyi yapardım. Başımı dikleştirip göz yaşlarımı sildim. Eylül'e buruk bir tebessüm gönderdikten sonra bakışlarımı yeşil gözlere çevirdim.

Boş bakışları üstümdeydi.

"Tamam kabul ediyorum. Evleneceğim seninle, şimdi bırakın Eylül'ü"

Adam yüzüne bir sırıtış yerleştirip kahverengi saçlı adama döndü.

"Bırak kızı Alp"

Konuşmasıyla vücudumu bir titreme esir aldı. Kim bu kadar soğuk konuşabilirdi ki?

Az önce adının Alp olduğunu öğrendiğim adam kaşlarını çatıp Eylül'ün iplerini çözdü.

Bileğimi yeşil gözlünün elinden kurtarıp Eylül'ün yanına gittim. Bana tek kaşı havada bakıyordu. Elimi kaldırdığı kaşının üzerine koyup "Ya şunu yapma. Kıskanıyorum ama" dedim. Acı bir şekilde gülümsedi.

Konuşma sesi duyunca dikkatimi konuşmaya verdim.

"Miraç neden kıza benimle evlen dedin?"

Bu sorunun cevabını ben de merak etmiştim.

"Alp dedem eğer 3 ay içinde evlenmezsen mirastan men edileceksin dedi. Bütün mülkün şerefsiz Özgür'e kalmasına göz yumamam"

Duyduklarımla şaşırdım. Sırf bir miras için mi evleniyordu? Saçmalık. Peki Özgür kimdi? İçimdeki küçük kız gene ortaya çıktı.

'Dediklerinden sadece Özgür'e mi takıldın?'

Kulağıma fısıldadığı şeyle tekrar ona hak verdim. Burada sevmediğim biriyle evlenecektim ve ben Özgür'ün kim olduğunu düşünüyordum.

"Duru"

Eylül'ün sesi kulaklarıma dolunca bakışlarımı ona çevirdim.

"Ne oldu?"

Eylül sıkıntıyla nefes aldı.

"Neden kabul ettin Duru? Hayatını karartıyorsun"

Ben de sıkıntıyla nefes aldım.

"Eylül sen benim için çok değerlisin. Gözümün önünde seni öldürmelerine izin veremezdim"

Eylül'ün sağ gözünden bir yaş aktı. Kolundaki ağrıları umursamadan kolları açıp sarılmamı işaret etti. Kollarını acıtmayacak şekilde sarıldım ona.

"Ayrılın"

Duyduğumuz katı sesle birbirimizden ayrıldık. Adının Miraç olduğunu öğrendiğim yeşil göz bana bakıyordu.