Pabucumun Mafyası (Ara Verildi)

6.Bölüm

       
        İyi Okumalar🐼
 
   Miraç'dan

Hastanenin soğuk koridorlarında Duru'nun abisi ve ben birbirimize öldürecek gibi bakışlar atarken doktorun odadan çıkmasını bekliyorduk. Buraya geleli neredeyse 45 dakika olmuştu. Doktor neler olduğunu sorduktan sonra odaya geçmiş ve şu ana kadar da hiç çıkmamıştı. Kulaklarımı kapı sesi doldurunca hızla başımı kapıya çevirdim. Aynı hızlada sandalyeden kalkmıştım. Doktorun karşısına ikimizde yerleşince doktor konuşmaya başladı.

"Duru Hanım'ın sağ kolunda ufak bir incinme var. Şu an da sargıda. Bayılma sebebi ağlaması. Sanırım daha önceden de bunu biliyordunuz. Duru Hanım'ı hıçkırıklar tıkıyor. Hiçbir zaman kesinlikle ama kesinlikle bu kadar şiddetli ağlamaması gerekiyor. Ölüme bile gidebilir"

Doktoru dikkatle dinlemiştim. Anladığım bir şey vardı ki bu kızı asla çok fazla üzmemeliydim. Doktor yanımızdan tam ayrılacakken kolundan tutup durdurdum. 

"Onu görebilir miyim?"

Doktor onaylayan bir kaç cümle kurduktan sonra yanımızdan gitmişti. Tam içeri girecekken bakışlarım Duru'nun abisi Buğra'ya kaydı. Perişan haldeydi. Yanına gidip elimi omzuna koydum. Şu an sınırlı bakışları önemli değildi.

"İstersen önce sen gir Duru'nun yanına"

Buğra'nın yüzü şaşkın bir ifadeyle kaplanmıştı. Doğru yolda olduğumu anlayıp konuşmaya devam ettim.

"Bak biz kardeşinle birbirimizi çok seviyoruz. O gecenin sabahı annemlerin yanına götürmüştüm tanışmaları için. Geç saatlere kadar sohbet edildiğinden annem Duru'yu göndermek istemedi. Kendi odamı ona verip ben de misafir odasında yattım. Aklına kötü şeyler gelmesin. Bence ikimiz iyi anlaşmalıyız. Duru bizi düşmanmış gibi görürse daha çok üzülecek. Bir hafta sonra düğün var. Katılmak istersen buyur gel"

Buğra'nın yüzü yumuşamıştı. Bir iki dakikalık sessizliğin ardından konuşmaya başladı.

"Haklısın. İyi anlaşmalıyız ama kardeşim çok kırılgandır. Sen de çok sert birine benziyorsun. En ufak şey de esip gürlersin sen. Duru bunları kaldıramaz"

Sıkıntılı bir nefesi ciğerlerime doldurdum.

"Hayır kesinlikle öyle bir şey olmayacak. Duru'ya çok iyi davranacağım. Hangi insan sevdiğine kötü davranır ki?"

İnandırmak için her şeyi yapıyordum ve Duru hakkında bir kaç bilgi de ediniyordum.

"Pekala o zaman bana söz ver kardeşime çok iyi bakacaksın. Elini asla kaldırmayacaksın ona"

Yüzüme bir tebessüm yerleştirdim. Ne kadar mafya olsamda masum bir kıza el kaldırmazdım.

"Söz kardeşim söz. Hadi daha fazla bekletmeden içeri gir sen"

Başını olumlu anlamda sallayıp odaya girdi. Kendimi sandalyelerden birinin üzerine attım. Telefonumu cebimden çıkarıp sağ kolum Musa'yı aradım.

"Buyrun Miraç Bey"

"Musa bana 3 katlı bir ev bulsana"

"Peki Miraç Bey. Özel bir istediğiniz var mı?"

"Evet bahçesi baya büyük olsun. Bir de büyük bir havuzu olsun"

"Tamam Miraç Bey. Yarına evin bilgilerini içeren dosyalar elinizde olur"

Telefonu kapatıp annemi aradım.

"Efendum uşağum"

"Anne yeni bir ev alıyorum. Evlendikten sonra yaşamak için. Ev için bir kaç mobilya bakar mısın?"