My Best friends' Brother

4

Grammatical and spelling errors all over. No proof reading done. No h8. Tamad ako. Enge naman comments and votes kahit 3 lang para sipagin.

—-
Maybe the night

Dinner was so fcking good! Busog na busog ako that I decided to roam around outside the mansion para bumaba naman ang mga kinain ko pagkatapos ko mag half bath. Sarap ng crabs! Maglalakad lang ako paikot ng mansyon tutal malawak ito. Sure ako, pag pasok ko uli ng mansion, gutom na uli ako! Ha-huntingin ko yung mga crabs. Medyo pabebe kasi akong kumain kanina at nakakahiya. Nakakaabala pa yung crusher nung crab. Mas masarap kapag kinakamay.

Di na namin nahintay ang kuya ni Wacks kanina dahil pagod si tito Jaime from the fields. Kailangan nya rin i-check ang mga tao n'ya bukas ng umaga sabi ni tita so they would really need  o rest. Habang si Wacks, inaasikaso yung mga jewelry na ia-auction ng jewelry shop nila for good cost. May nangyari kasing bagyo rito nung nakaraang buwan at gusto raw sana nyang makatulong sa bayan n'ya. I just couldn't be not proud of my beshiewaps. I mean boyfriend. I cringed at that thought and let it go.

I also learned during our dinner earlier na ang tawag ng family ni Wacks sa kuya nya ay "Dos" kasi sya ang the 2nd. Jaime Josserand Russo II.

Lumabas na ako ng kwarto wearing my black nighties na silk and put a ribbon to my hair. Di ko kasi makita yung pony tail ko. Kakainis! Kapag may hinahanap ka, di mo makita. Kapag di mo na hinahanap, dun nagpapakita. Nagsuot na rin ako ng kulay pink na cotton robe. I looked at myself at the 3 panel arch mirror. Tng ina! Guest room pa lang to. May ganito na. Paano pa kaya ang masters bedroom? Nakikita ko lang yung ganitong salamin sa princess-chuva movies. I shake the thought away. Inggitera nanaman ako. Nilingon ko na lang uli ang sarili ko sa salamin at tinignan ang white ribbon na nasa buhok ko. One last pasada ng tingin, mukha namang wholesome ang dating ko.

Tinanaw ko mula sa taas ng hagdan ang baba. Wala na ring tao sa receiving area ng mansion. Nagsimula akong maglakad pababa habang pinapasadahan ng tingin ang mga pictures na nakasabit sa pader. Family portraits. Nakakainggit.

Nasa huling dalawang baitang na ako ng hagdan noong makita ko ang pinakamalaking frame na nakasabit. Tantya ko ay kasingtaas ko ang frame na to. Huminto ako para tumitig. They are complete. Nakaupo si tita Silvia at tito Jaime. Habang si Wacks naman at ang kuya niya ay nakatayo sa likod ng kanilang mga magulang.

Naglalakad na ako pababa ng porch ng mansion. Ang tanging nagbibigay liwanag na lamang sa paligid ay mga lamppost na malalayo rin ang distansya sa isa't isa kaya may parte sa lugar na madilim pero mukhang safe naman dahil may natatanaw akong mga security sa di kalayuan. Enough lang para makitang may tao. From here, di ko na makita kung ano ang itsura.

Noong nasa baba na ako, I started walking and swaying my hips na kunwari ay runway ito at isa akong model. Pak-pak-pak ganern! Umikot ako and posed like a model and continued walking. May saltik nanaman ako. Buti na lang walang taong nakakakita sa'kin.

Huminto ako saglit sa kabaliwan ko at binuksan ko ang phone ko. I checked kung may emails ba. Tamang tama at malakas ang signal. "I don't mind standing up." Wala sa sarili kong sinabi. I also checked my socmed and posted the pics I took earlier in my instagram. After posting, I decided to play a music from Spotify. I'm so glad I availed the premium before this trip at least I have my music.

I decided to walk again. I looked around habang tumutugtog ang phone ko. Playing my jam. Malamang ay mas maganda maglibot sa umaga. Mas marami akong makikita pero gusto ko rin to. May peace of mind - not that I have a problem or anything. Gusto ko lang ng payapang oras paminsan minsan kahit na baliw ako.

My favorite song played. I felt so relaxed. Probinsya life. I can feel it. Yung malagkit na feeling. Yung ibang simoy ng hangin. So refreshing.

I want to lay down by the fire with you
Where souls are glowing, ever warmer too
Your love surrounds me like a lullaby
Singing softly, you are mine oh mine

I looked up the sky. The moon is so pretty tonight and the stars are shining brightly. I inhaled and exhaled then closed my eyes habang nakatingala. Masaya ka ba dyan sa langit, ma?

Moon has never glowed this color
Hearts have never been this close
I have never been more certain
I will love you 'til we're old

"Sino ka?" Matigas na tanong ng nasa likod ko. Which made me gasp out of shock. Napatingin ako sa likod.

He was a few steps away from me. What caught my attention was his disheveled hair. Parang I-just-had-sex hair. Unti unting nagbaba ang tingin ko sa mukha nya. He has this moreno vibe. Strong jaw line. Pointed nose. Deep set of eyes. Bow shaped lips. Napababa pa lalo ang tingin ko sa katawan nito. He is taller than me. Hanggang baba lang siguro nya ako. He's wearing a white v-neck t-shirt, khaki short and a Fred Sperry loafers. Tumaas muli ang tingin ko. Wow! He must be on the gym everyday. Very defined ang muscles nya but not to the extent na mukha na syang Johnny Bravo. I wonder how many pandesal is under that t-shirt. 4? 6? Gahd! I can only imagine when I start to caress those babies. I will name each one of them!

"Are you done?" He asked na nagpabalik sa'kin sa ulirat. Napatingin na ako sa mukha nya at napatanga. Syet! Ito ang kuya ni Wacks! "Ha?" I asked.

"Are you done checking me out?" He asked again. I can feel the hotness creeping in my face. It's a good thing na gabi na at malalayo ang pagitan ng mga lamppost kundi ay makikita nya ang pamumula ng mukha ko. Napayuko ako. G@go! Nakakahiya ka, Isla Soreta! Pakain ka na sa lupa!

I shook my head. "I-I'm sorry." I nervously said. Di ko alam kung bakit ako ninenerbyos. Dahil ba siya ang kuya ni Wacks that I need to please him o dahil nahuli nyang chinicheck out ko s'ya? Nakakahiya talaga! Tng ina!

He took a step closer. "Jaime Josserand." I whispered.

May heart started beating erratically. Tng ina. Kalma lang, heart! 'Wag kang oa. Out of the list ng jowables ang kuya ng jowa mo kuno! My mind yelled. Napahawak ako sa pendant ng kwintas ko.

Napaangat na ako ng tingin. Mas matangkad sya sakin. Hanggang baba lang nya ako kaya tumingala ako.

He's now standing in-front of me. Enough to let the air pass. Tinitigan nya ako na para bang any moment ready na syang sumakmal. Para syang leon sa isang disyerto at ako ay isang hares. At dahil may sa adik ang panahon ngayon, natripan nyang ilakas ang hangin. Natanggal ang ribbon sa buhok ko. Hinahingin ito pati ang buhok ko pa likod.

What made my heart beat like it's about to jump out of my ribs is when he killed the space between us. Doon pa lang sa move na iyon ay napasinghap na ko. Lalo pa nung hawakan ng kanyang kanang kamay ang leeg ko at tignan nya ako sa mata. Nanlalambot ang tuhod ko but I felt the fireworks everywhere. It was hot but wonderful. Parang dinadala ako sa ibang dimensyon ng mga mata nya. All I could think of is him, sugar, spice, and everything nice.

May kinuha sya mula sa likod ko. He now took a step back at inalis ang kamay sa leeg ko. My body felt empty now. So light. I realized na parang puzzle piece ang kamay nya sa leeg ko. Nawala yung warm feeling. Kahit na nakasuot ako ng nighties at roba at parang hubad ako at ramdam na ramdam ko ang pagyakap ng hangin sa aking balat. Those deep set of eyes will surely haunt me on my sleep

Tinignan nya ang puting ribbon at binalik ang tingin sa akin.

"Now, tell me. Who are you? Kundi, itatali ko ito sa kamay mo." He firmly said like it's the most normal thing to say and do. Like ptang ina!