My Best friends' Brother

19

Fireworks

Before, Dos is like a fire I feel creeping in my veins. Now, he's the wind that I feel on my skin, and the air that I breathe. Ang nakakapagtaka ay parang hindi bago ang feeling na ito sa akin. Para siyang suppressed feeling. Nakatago lang ng mahabang panahon. Narealize ko ang bagay na ito habang nakatitig ako sa kanya.

"Saan punta mo? Ba't bihis na bihis ka?" I asked looking at him from head to toe. Prente itong nakaupo sa sofa nakadantay ang braso habang hawak sa kanyang phone.

I couldn't help but be amazed of how gorgeous a man can be when he wears a reading glass. Aside from that thought, I feel like my tummy is rumbly all over because we're together again under one roof.

"Sa asawa ko. Wala naman akong pupuntahan. I just got home." and there it goes again. Ramdam ko nanaman ang mga langaw sa sikmura ko at malakas ng pagkabog ng dibdib ko. Alam kong dapat kong pigilin ito pero hindi naman gano'n kadali sabihin sa puso mo na 'uy 'wag ka ngang kumabog diyan.'

I'm kind of scared too dahil alam ko naman, in the end of the day, it's a pretend play.

I cleared my throat to divert the topic. "I watched your interview." Mataman kong usal. Naalis ang atensyon niya sa telepono, ibinaba ang reading glass sa tungki ng ilong niya at tumanaw sa akin.

"Good job si Joacquin kung gano'n." He said proudly. His statement made my eyebrow arc.

"Anong kinalaman ni Wacks do'n?"

"You have so many questions, baby." When he spoke the word 'baby' I felt tingly all over. It didn't feel new to me but I get excited with it. Para ang tagal tagal na niyang tawag sa akin 'yon. "Come here and sit beside me." I obliged. He's like the hooman and I'm his cute little chawchaw. Hindi ko alam kung anong black magic ang mayroon siya but he makes me do things he asks me to do.

"You're a great story teller." I commented regarding his inteview.

Inilagay niya ang phone na hawak sa center table, "Was I? I'm good at remembering things." Makahulugan nitong sagot. Lahat ng sagot niya sa tanong ko, parang lahat may double meaning. Hindi double meaning na pang manyak.

I want to ask him things pero ano naman bang alam niya hindi ba? Ang laki ng Japan. Imposibleng nagkakilala kami nang mga panahon na nando'n ako.

"I'm famished. Let's go outside para maarawan ka naman and then let's eat. Namayat ka."

"Ayaw. Nakakahiya." Nakakahiya talaga! Wala akong mukha na maihaharap sa tao. Not even after Dos' interview. I feel like a crab na hinihila siya pababa. Hindi naman na kasi maaalis sa mga tao ang tingin nila sa akin. 'Kabit'.

"Tang ina!" Mabigat nitong bigkas sabay padarag na tumayo. "Walang kwenta naman." Diretso siyang lumakad palabas ng unit ko.

Noong narinig ko ang sinabi niyang "walang kwenta.", it broke my heart. Hindi ko alam kung bakit. I was scared sa hindi ko alam na dahilan. Hindi naman dapat ganito. I eventually found myself sobbing. Ang laki ng impact ng mga sinasabi ni Dos sa akin. Palaging may effect.

Hello, Islang feelingera? Kuya siya ng best friend mo! Nag fuck lang kayo one time tapos nagpanggap siyang asawa mo! Ineexpect ko pang may kwenta ako, when in fact, he's just saving my ass.

THAT AFTERNOON, I decided na umiyak na lang habang kumakain ng avocado ice cream. Good thing na may stock akong pang comfort food. Deserve ko naman ng ice cream after all these stress.