Karanlık Dünya

Bölüm "18"

Kısa bir aradan sonra yeni bölüm ile karşınızdayım🤗

Bu arada herkese hayırlı mutlu bayramlar dilerim ❤

.....

"Ne demek evde kimse yok Selin?" dedim Telefonun ucundan sinirle.

Eve gitmediyse nereye gitmişdi?

"Abi yok işte kaç kere Zile basdım açmıyor. Ezgiyi aradım şimdi geliyor belki uyuya kalmıştır." dedi derin nefesini dışarıya vererek.

"Kaç kere basdın Selin açardı."

"Bilmiyorum abi. Bak bir haber alırsam ararım seni." dedi Selin beni panik etmemek için.

"Tamam. Bende arıyacağım onu şimdi." ve telefonu kapatıp Rüyanın ismini rehberde bulup aradım.

"Aradığınız kişiye şuanda ulaş-"

"Telefonunada..." dedim sabır dilercesine.

Eğer ona birşey olursa Sultan denen kadını ve İdili elimden kimse kurtaramayacaktı!

.....

Önümdeki çayı bilmem ne kadar süredir karıştırıyordum...

"Kızım anlatıcakmısın? Endişelendiriyor bu halerin beni.." dedi Ayşe teyze şevkat ile.

Gülümseyerek bakışlarımı bardaktan alıp etrafa bakdım.

"Ben hep böyleydim.."

Çay bahçesinde oturuyorduk.

"Ben seni tanırım, seni ben büyütüm kızım.." ve gülümsedi.

Yüzümde acı gülümseme oluştu.

"Haklısım beni sen büyütün.."

"Anlat kuzum kaç aydır böylesin. Tanıyorum seni birşey var.."

"Nasıl anlatacağım hiç bilmiyorum Ayşe sultan.. Dilim varmıyor" dedim sesimin titrememesi için büyük çaba sarf ederek.

"Kötü birşeymi var?" sordu kaşlarını çatarak.

"Bana sakın kızma tamamı? Anlatamadım sana korkdum daha çok dedemden dolayı.." dedim elini tutarak.

"Kızım endişeleniyorum.."

"Bunu sizden saklarken ne kadar vicdan azabı çektim bilmiyorsun... Denedim ama söyleyemedim.." dedim gözlerimi kaçırarak.

"Neyi söyleyemedin?"

"Ben çok zor zamanlar geçirdim bu yüzden görüşemedim dedemle seninle. Gelmek istedim ama yapamadım..."

Devam etmemi bekliyordu.
Dikkatle beni dinliyordu.

"Ben hamileydim..." ve derin nefes aldım.
Gözlerim dolmuştu.

"Ne diyorsun Rüyam?" dedi Ayşe teyze gözlerini kocaman açarak.

"Ben onu koruyamadım.."

"Neden söylemedin bunu bana? Bu çok kötü birşey Rüya.." dedi üzgün ifadesi ile.

"Korktum.. Ben bu acı ile nasıl başa çıkacağımı hiç bilmiyorum alışamadım, alışmakta istemiyorum. Benim içim çok yanıyor..
Beni tek sen anlarsın bir Anne olarak diye düşündüm ve yanına geldim." ve gözlerimdeki yaşlar yavaş yavaş dökülüyordu.