Zilin çalması ile ayağa kalktım.
Kimdi bu Saate?
Saat daha yeni 18:00 gelmişdi.
Hırkamı üstüme geçirip kapıya bakmaya gittim.
Kapıyı açtığım gibi Yağız kanlar içinde karşımdaydı. Onu beklemdiğim için ilk şaşırdım. Bu halini gördüğüm içinde endişeli bir şekilde konuşmaya başladım."Yağız?"
"Rüya.." dedi baygın bir şekilde bakarak ve kapıya dayanmış bir halde.
Omzundan tutarak içeriye aldım ve koltuğa oturdum.
"Kim yaptı bunu?" dedim ceketini çıkarak.
Yüzündeki yaraları incelemeye başladım. Çok kötü gözüküyordu.
"Önemsiz.." dedi ve yüzünü ekşiti.
"Bekle burda ben eczane dolbından yaranı temizlemek için birşeyler getirim" dedim ve tam kalkacaken Yağız güçsüz kolları ile kolumu tutu.
"Gitme." dedi sesi kısık bir şekilde.
"Geri gelicem. Yaran çok kötü."
"Benim sana birşey demem lazım" dedi yine kısık bir sesle.
Yanına oturup onun ne diyeceni beklemeye başladım.
"Özür dilerim" dedi ve gözünden yaş aktı. Yanağımı okşamaya başladı.
"Ben yanına gelemedim.."O ağladığı için bende otomatikman ağlamaya başladım.
"Affet beni.." dedi anlımı öperek. Daha sonra gözlerimi öptü.
Birşey diyemedim sadece ağaladım.
Sakallarını yanağıma sürtü ve konuşmaya başladı."Kokunu özledim.." dedi kokumu içine çekerek.
Gözyaşlarım dahada hızlı akmaya başladı.
"İzin ver yaralarını sarayım.." dedim gözlerimi kapatarak.
"Öpsen.. sarmış olursun" dedi anlını anlıma dayayarak.
Yavaşça dudağına yaklaştım burnunu burnuma sürtmeye başladı. Dudağına bir buse kondurup geri çekileceken beni kendine çekti ve öpmeye başladı.
Geri çekilen taraf ben oldum."Bekle burda gelecem." dedim ve eczane dolabından gerekli eşyaları aldım.
Yanına gelip hemen yüzündeki kanı temizledim. İlaçlada yarsını temizledim. İşim bittiğinde yaralarına yara bandı yapıştırdım."Nasıl oldu bu?" dedim yanına oturarak.
Kafasını koltuğa yaslamış ve gözünü kapatmış bir halde oturuyordu."Önemsiz"
"Ne demek önemsiz?"
"Rüya gerçekten tartışacak halde değilim.."
"İyi kalk" dedim onu ayağa kaldırarak. Zar zor odaya getirdim ve yatağa yatırdım.
"Sen yat burda ben aşağadayım birşey olursa seslenirsin." dedim ve kapıya doğru adımladım.
"Dur.."
Arkamı döndüm.
"Yanıma yat.."
"Oldu paşam" dedim ve kolumu çektim.
"Kokunu içime çekip uyumak istiyorum.."
Biraz düşünmeye başladım.
"Tamam.." dedim ve yanına yatım. Yatığım gibi beni kollarına aldı ve sardı. Bir süre öyle durduktan sonra yağızın uyuyup uymadığını kontrol ettim. Gözlerini tavana dikmiş bir halde öylece duruyordu.
"Uyusana."
"Sen uyu."
Gözlerimi devirip önüme döndüm.
"Ben uyudum."
"Biliyorum."
Sorarcasına ona bakdım,
"Nerden?"
Kafasını sehbaya doğru çevirdi ve sakinleştiricinin paketine baktı.
"Sakinleştirici almışsın.."
Birşey söylemedim, söyleyemedim..
Size benden küçük bir kesit.😜
Yeni bölüm Saat 21:00🙊💙

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Dünya
Teen FictionGenç bir doktorun hayatı birden değişirse ne olur? Hayatın gerçeklerini öğrenirse? Yada hiç umadığı bir aşk ile karşılaşırsa?