"Do you really mean the song? The words of it?" Tanong niya.
"What? You say your sorry? But it's too late now? So save it, get gone, shut up? Is that what you mean?" Pangasar ko sa kanya. Medyo lasing na ako sa mga nainom ko.
"Is it really too late? Just give me some chance to explain everything. I will exp... - "
Nasuka ako. At nagdilim na ang paningin ko.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Unti unti Kong dinidilat ang aking mga mata sa liwanag na nanggagaling sa bintana. Nag inat ako. Bakit may malaking unan dito? San to galing? Kinapa-kapa ko pa. Bakit may ilong? Bakit may bibig? Tinignan ko na Kung ano to! It's Liam. Why is he doing here. And I look around! This isn't my room. Where am I?! Where are we?!
"Hoyy! Sir Liam?! Nasan tayo?! Bakit ako nandito?!" Panggigising ko Kay Liam.
"You're in my condo." Tanging sagot niya at pumikit ulit.
"Anong ginagawa ko dito sir?! Uuwi na po ako." Napatayo siya bigla sa sinabi ko.
"Don't you dare. May kasalanan kapa sakin!" Watda? Anong kasalanan?!
"A-anong kasalanan s-sinasabi mo sir?!"
"Don't you remember?! Everything?! Ang galing mo nga kagabi e. Masakit paba?!" Omaygad. Don't tell me... No. No. No. Hindi pwede.
"What did I do sir?! Just tell me. Please" inis kong Sabi
"Hahahaha. You should've seen your face. Hahahaha." Tawa pa siya ng tawa
"So ano nga?!" Naiinis na talaga ko.
"Sinukahan mo lang naman ako sa dibdib. And you passed out after. I don't want to leave you their. I want you to be impressed by me." He said
Agad naman akong pinamulahan ng pisngi sa sinabi niya. But I hide it. I don't want him to know na naaapektohan ako sa mga salitang binitawan niya ngayon.
"Should I wash your clothes with bare hands as a peace offering? Sanay naman ako sa ganong gawain." Suggestion ko. Sanay naman ako maglaba. This isn't a challenge.
"Nope." He smirked.
"Ano pala sir?" Takang tanong ko
"Let's have a date tonight."
Napatulala ako sa sinabi niya. What is he trying to do!
"D-date?"
"Yes. A date." Simpleng sabi niya.
"But why sir? Marami naman akong pwedeng gawin. Why date?"
"Oo nga no. Marami ka ngang pwedeng gawin. Bakit hindi ko yun naisip. What do you want? A date tonight or let's do some things in my room, especially in my bed?"
"W-what?" Hindi ko na kaya ang mga sinasabi niya. Pulang pula na ako. Utal utal na nga ako magsalita e. Buset talaga. Napakababoy talaga nito.
"Just choose Jace. Date or my bed? If I were you, I'm gonna choose my bed." Casual niyang sabi. Bakit ba ganito to magsalita. Napakabastos.
"Date tonight." Mabilis kong sagot.
"Why date? You're so boring Jace." Natatawa niya pang sabi.
"Edi paalisin mo na ako." I really want to go home.
"No. Not anymore." Naging seryoso naman siya bigla.
"Why are you doing this Liam? What's the point. I don't get it." Lakas loob Kong tanong sa kanya.
"Because I want to make things right Jace." Nakatingin siya sa akin. Sa aking mga mata. Makikita sa kanyang mata ang pagiging seryoso sa nangyayari. Pero hindi ako mag papadala sa mga salita niya. Hindi pa ngayon.
"You can't make things right Liam. You're good in ruining it." Sabi ko
"I know that I'm a complete jerk before but Jace, I want to show you that I've changed. I want to show you how much I love you. I want to explain myself from what happened from the past." Bakas sa kanyang mga mata ang nalalapit na pagluha. Bakas sa boses niya ng lungkot na nararamdaman.
"I don't know Liam. I don't know. Hanggang ngayon naguguluhan parin ako. Hanggang ngayon hindi ko parin alam kung bakit." Sabi ko sa kanya. Lumapit siya sakin at hinawakan ako sa braso. Tinignan niya ako sa aking mata.
"You don't need to do anything now. Just let me show you my feelings."
Hindi ako nakapagsalita dahil sa mga narinig ko sa kanya. I want to believe him. Pero may something na pumipigil sa akin na maniwala sa kanya. We need to talk about this. Matagal na panahon din nung huling nakapagusap kami. I guess we need to fix things even though I'm not sure if it will end well.
"I want to go home Liam. Don't worry. I'm going on the date that you are talking about." Pagsang-ayon ko sa pauso niya
"Ok. Susunduin kita mamaya. 6 pm. Let's talk later." He said it with a smile.
"Ok."
"Ahhmmm. Ihahatid na kita sa inyo since ako naman ang nagdala sayo dito." Dagdag ni Liam
"No need sir. Kaya ko na po umuwi mag-isa. Ahhmm. Thank you pala. Sorry sa nangyari." Sabi ko
Hinatid niya ako sa pinto ng condo niya. Umuwi na ako. Kailangan ko pang magprepare para mamaya. I checked my phone. Nag text si mudra. Aishh. Lagot ako dito. Hindi ako nagkapagpaalam na hindi ako makakauwi. Nagtxt din pala si Aaron. Nangamusta lang. Wala man lang txt si Bruce? Wow. Anong trip nito. Bahala siya. Masyado nang maraming nagaganap sa buhay ko ngayon. Ayoko muna dagdagan yung iniisip ko. Juskoooooo. Matetegi ako nang maaga nito e. Hays.
Nakarating na ako sa bahay. Hays. Nandito na ako sa kwarto ko. Kakatapos Lang ako sermunan ni mama. Hindi nga kasi ako nagkapagpaalam kagabi. Hindi ko naman ineexpect na manlalaban pala ako sa pag inom kagabi e. Hayssss. Makatulog na nga lang muna. Mamaya pa namang Gabi Yung date kuno e.
Kkkriiiiingggggg. Kkkkrriiiingggggg.
Who the fuck? Inaantok na nga ako e. Tinignan ko kung Sino. It's Bruce. Wow. Wow Lang!
Me: What?!
Bruce: Galit ka?
Me: Hindi siguro. Kasi, Hindi mo ako kinakausap. No anything. Kahit sa event kagabi. Bakit ako magagalit?!
Bruce: I'm sorry.
Ramdam ko sa boses ni Bruce na nalulungkot siya sa nangyayari sa aming dalawa ngayon.
Me: You know what Bruce? I'm tired. May hangover pa ako dahil sa kakainom ko kagabi.
Bruce: Let's have dinner
Me: I have a date tonight.
Bruce: ahmm. Ok.
Me: I'm free tomorrow. Inaantok na talaga ako. bukas na tayo magusap Bruce. Good morning.
Hindi ko na inantay ang pagsagot niya, binaba ko na. Salamat at nakatulog ako agad.
Hi guys. Please vote and comment.
Leave your feedback about this chapter. 😊😘❤
