I still can't get over sa mga nangyari kanina. ano yun!? Anong ibig sabihin non?! Ano ibig sabihin ng mga sinabi niya?! What did I do from the past to became like this today.
"Hello?! Jace?! What are you thinking?" Aaron asked me
"You're here with us pero sa tingin namin you're occupied! Somethings bothering you?" Bruce said
"I-I'm sorry. It's just that may nangyari kanina sa work na hindi ko inaasahan." Pagpapaliwanag ko sa kanila
"Ano yun nak? You know that you can always talk to us. What is it?" Sabi ni Aaron.
Sasabihin ko naman talaga sa kanila e. Nabigla lang talaga ako kanina. Nakatingin pa din sila sa akin na nag aalala.
"When are you going to start talking Jace?! I'm waiting." Saad ni Bruce. Napaka talaga nito.
"Ano ba Bruce! May pinagdadaanan na nga si Jace e!" Sabi sa kanya ni Aaron
"Ano ba kayong dalawa. Stop. Sasabihin ko na, ok. Wag na kayong mag away!" Sabi ko at napatingin silang dalawa sakin waiting for me na magkwento.
"So? Kanina, Liam and I had a talk and ... " Hingang malalim Jace. Kaya mo yan.
"And what?! Bagal mo magkwento Jace. May ginawa ba siyang masama sayo! Ano?! Sabihin mo Jace para upakan namin yun!" Sabi ni Bruce
"Kumalma ka nga Bruce! Wag mo kasing madaliin. Alam mo namang mahirap sa kanya mag open about kay Liam e. " Sagot ni Aaron
Nagsasagutan na sila. Bakit kasi ang hirap sabihin. Hingang malalim. Kakayanin mo Yan. Ipush mo. And
"He said, he still loves me at walang nagbago!" Mabilis kong Sabi. Napatingin silang dalawa sakin. Aaron looks at me with pity. I don't know why. But Bruce, his face is unexplainable. pero nagbago yun nung makita niyang naluluha na ako. Tumabi sakin si Aaron at hinimas niya ang likod ko. This man really knows how to comfort me.
"Anong plano mo ngayon nak? Hindi naman pwede na umalis ka sa kumpanya kasi may pinirmahan kang contract." He said Bruce is still not talking
"I don't know Tay. Parang bumalik lahat nang sakit. Alam kong matagal na yun pero nandito pa rin e. " Napayakap na ako sa kanya at umiyak sa dibdib niya. He hugs me.
"Alam mo nak. Ganyan kasi talaga kapag nagmamahal. Hindi maiiwasan masaktan. Just be thankful na kahit papaano may sakit kang nararamdaman, ibig sabihin Lang nun buhay ka. Pain is just a consequence of love." Chika ni Aaron sakin. Tamang Tama lahat nang sinabi niya.
"Hindi ko alam kung anong laro na naman ang ginagawa ni Liam ngayon."
"Kausapin mo kaya siya para malaman mo kung bakit?" Suggest niya
Kaya ko pa ba? Mahaharap ko pa ba siya? Makakausap ko paba siya? After what happened. How I wish na lamunin na Lang ako ng lupa.
"Sa tingin mo Tay?"
"Para hindi kana mahirapan nak. You need answers to your questions. Don't just sit here. Walang mangyayari kung iiwas ka sa kanya. Face your fear nak. Hindi mo naman siya matatakasan lalo na at boss mo siya." He's right. Wala akong ibang pwedeng gawin kundi ang kausapin Lang siya. That is the only thing I need to do.
Bruce is still not talking to me. Ano bang ginawa ko? Wala naman diba. I need him now pero heto siya, Hindi nagsasalita. Parang walang pakialam.
Hindi ko napansin ang oras. 30 minutes late na ako sa trabaho. I need to hurry.
"Tay alis na po ako. Late na ako sa trabaho. Thanks for listening and for the advice Tay." Sabi ko kay Aaron, Hindi ako papansinin tong Bruce na to. Bwisit siya!
"Osige nak. Good luck." He said
"Gusto ko pa sana mag stay. Pero parang ayaw naman akong kausap nv iba diyan e. Sige Tay. Alis na ako." Umalis na ako. Bahala si Bruce. Wag niya talaga akong kakausapin. Letse siya!
Nakarating ako ka agad sa office. Mapapagalitan na naman ako nito. Hays. Pumasok na ako sa office. He's doing some paper works. He didn't even look at me. Buti naman.
"S-sor..ry I'm l...at.e s-sir." Nauutal kong sabi. Tumingin na siya sakin
"Go home now Jace. Magayos ka. We're going to attend a party of one of my investor."
"Bakit ako sir?" I plainly ask
"Because I want to. Go home now. Susunduin kita sa bahay niyo before 4."
"Yes sir." Nagmadali na akong umalis.
Ano na naman kayang plano nito. Ako pa inaya. Umuwi na ako at nagayos. I wear something formal. It's 3:30 now. Anong oras kaya siya dadating. Napakatagal.
*Beeeepbeeeep* may bumubusina na. Siya na siguro yan. Lumabas na ako sa kwarto. Nakasalubong ko si mama, galing sa labas.
"Anak, may gwapo sa labas, hinahanap ka. Boss mo daw." Sabi ni mama.
"Ahh. Si sir Liam po. Sige ma. Alis na po ako." I said
Lumabas na ako ng gate.
"Sorry im late. May inasikaso pa kasi ako." He said
"Ok lang sir. You're not late sir. Wala pa namang 4."
"Sakay kana." Pinagbuksan niya pa ako ng pinto. Sa tabi niya ako pinaupo. Saan ka nakakita nang ganitong boss. Sinong niloko nito?!
"Thanks sir."
Nagdrive na siya. Hindi ko siya kinakausap. Pero napapansin kong tumi-tingin tingin siya sakin. Pero tumingin na lang ako sa labas.
Dumating na kami sa pupuntahan namin. Nagmadali pa siyang lumabas para pagbuksan ako. Marami kasing tao sa labas. Para siguro akalain ng mga tao na mabait siya. Piste.
Pumasok na kami. Maraming unfamiliar faces pero meron din namang familiar, mga nakikita ko sa office. Nandito din si Kim. Nakita ko rin si Bruce, pero Hindi ko siya pinansin.
Hinila ako ni Liam at binulungan ako.
"Kumapit ka lang sakin. I don't want you away from me. I bring you here to be with me not to be with anybody." Sabi niya
"Yes sir." Kapal ng mukha. Kumapit na ako sa braso niya pero medyo nilalayo ko pa rin sarili ko sa kanya.
Pumunta kami malapit sa harap. May table reserved for him. Duon niya ako dinala. Malapit yun sa table nila Bruce. Umiinom na kami ng wine. Hindi naman kasi talaga ako umiinom e.
" Who wants to volunteer na kumanta dito sa taas? " I want to make fun and I hold Liam's hand at itinaas ito.
Hi guys. Please vote and comment.
Leave your feedback about this chapter. 😊😘❤
