Naalimpungatan ako then kinuha ko phone ko to check the time
Time check: 5:00 pm
5 palang pala. Babalik pa sana ako sa pagtulog ng marealize kong i only have an hour to prepare for the date kuno. Wala pa pala akong susuotin. Juskkooooo! Tumayo na ako at naligo.
Sobrang tagal ko magbihis kasi wala nga akong masuot. nag decide na lang ako na mag floral na polo oven 2 buttons from the neck, down tucked in black high waist skinny and pair of black topsider. Actually this is my go to outfit Hahahaha. wag sana siyang maginarte, he is not that special naman.
*toktoktok*
"Jelly Ace nandito na yung boss mo!" sigaw ni mama. anong Jelly Ace pinasasabi non.
"Palabas na po."
Nag Powder lang ako and konting blush since i dont have time. i hate it when im in a rush but its my fault anyways.
Lumabas na ako sa kwarto at bumaba papuntang sala. i saw liam sitting on the couch while looking at me. He looks good. He always do. but hes a jerk so it doesnt matter. Lumapit na ako sa kanya.
"Kanina ka pa sir? Sorry kung antagal ko." Paghingi ko ng paumanhin
"No. kakarating ko lang din naman. Ano? Alis na tayo?" Tanong niya
"Ok. Papaalam lang ako kay mama."
pumunta na ako sa kusina.
"Ma, alis na po kami." paalam ko
"Osige. Hatid ko na kayo sa labas."
Hinatid kami ni mama sa labas. pagkalabas na pagkalabas namin sa Gate. ang nanay ko ay hindi napigilan ang kaniyang sarili kaya-
"Sir, pakibantayan na lang po yang anak ko ha. unica hija ko kasi yan."
"Maaa! Kaya ko po ang sarili ko." Nubanaman itooo.
"Its ok po tita. Babantayan ko po si Jace and ill bring HER here safely" tingin niya sakin sa pag emphasize niya nung her. Tatawa ba dapat ako? gago to. Supportive sa kalokohan ni mama.
"Osige. magingat kayo ha." Sabi ni mama.
pinagbuksan na naman ako ni Liam ng Pinto ng kotse niya. minsan nakakainsulto na rin e, feeling niya siguro hindi ako marunong magbukas. mayabang. char HAHAHAHAHA.
Sumakay na rin siya and he started to drive. Tahimik lang kami like always. Ang bida bida ko naman kung ako mag sisimula ng topic. tinitignan ko na lang lahat ng madaanan namin.
"so... where do you want to go?" he asks
"hmmm? kahit saan sir."
"im just asking if you prefer going to somewhere you like." siya nagaya tapos ako tatanungin. lakas trip.
"no sir. its ok." ngiti ko sa kanya kunwari. antok na antok pa nga ako e
"ok. let me just bring you somewhere my choice." he smiles. kala mo naman madadala niya ako sa pa ngiti ngiti niya
Mabilis lang ang naging biyahe namin. Di ko alam kung saan tong pinagdalhan niya sakin. but the place is so Beautiful. There are lots of lights, a table in the center, the flower arrangements is so good. everything is perfect. Im glad that he still remember na favorite ko ang sunflower.
"Jace? what do you think?" he said
"Sir? hindi ba masyadong bongga ito for tonight?" eme eme kong tanong
"No Jace. this is not too much. i just want it to be perfect." how sweet naman kaso hindi ako dapat agad maniwala e
pumunta na kami sa table. hinila niya pa yung uupuan ko para makaupo ako ng maayos. ganyan din siya dati. gentleman kunwari pero nasa loob ang kulo.
may lumapit na waiter
"mga sir, malapit na po iserve yung mga food."
"its ok. take your time" sabi ni Liam.
i remain silent since its awkward here. well ako yung naawkward sa kanya. but since its my fault -
"sir, sorry po pala ulit sa nagawa ko. i shouldn't drink that much." i really shouldn't. nakakahiya yung ginawa ko
"I agree. A fine suit was thrown in the garbage because of your vomit." he laughs a bit
"Sayang naman yun sir. Bakit hindi mo na lang ipina-laundry?" pag mayaman talaga. buti sana kung mura lang yun
sasagot pa sana siya pero dumating na yung waiter dala yung mga food. Why is it all my favorite? Carbonarra, shrimp tempura, Mixed Berries Cheese cake, and more sweets. hmmm. im not gonna eat a lot. i want to look that im not enjoying. pero inaakit ako nung foods. maybe a little will do.
Tinikman ko muna yung Carbonarra, bongga. Tinikman ko din yung shrimp tempura, grabe naman to, mas masarap nung dung dinip ko sa sauce. and here we go. Sweets im coming. Hahahahahaha. im in the middle of enjoying all the dessert -
"Jace, magdahan dahan ka nama, baka mabulunan ka." Natatawa niyang sabi
"Ayy. sorry, busog na pala ako." bigla akong tumigil sa pagkain. i was just enjoying my food. umiinom na ako ng tubig
"Hey, im just joking. Tuloy lang, kahit mabulunan ka, im here naman para icpr ka." tawang tawa siya sa sinasabi niya. mas lalo tuloy akong nabulunan, he's about to stand up
"Im ok sir. im ok. ill just continue to eat. sayang kapag may natira." sabi ko habang umuubo pa rin ng konti. sakit kaya. kung ano ano kasi sinasabi e. manyak
"You didn't change Jace. you're still humble like before." Biglang seryoso niyang sabi sakin and because me being myself
"ikaw lang naman nagbago sir e." i said habang tuloy sa pagkain. ayaw ko siya tignan baka sapakin ako. sabihin bastos na empleyado hahahaha
"but my love for you didn't. Jace can i please explain myself to you? i reall didnt mean tha-" di ko siya pinatapos sa pagsasalita.
"sir? let me just finish eating. i cant focus. After this, lets talk." tapang ko ngayon hahahaha wag kasing istorbo sa pagkain
"ok. just eat, ill wait. dont rush yourself" he said. sino bang nagsabi na nagmamadali akong kumain. sarap kaya lumamon hahahahaha
Naubos ko na rin yung pagkain ko. Grabe, busog na busog ako. Tumayo si Liam and he just said "wait" bumalik siya na may bitbit na wine and two glasses. Is he planning to ? omaygad. Hahahahaa. char lang. Lumapit siya sakin
"hey, dun tayo sa gilid." saan naman kaya?
"where sir?"
"diyan lang sa tabi ng puno." ahh.
bakit hindi ko napansin na may ganun kanina. dinaanan naman yun e. nevermind, so ang theme duon sa may puno ay picnic under the lights and surrounded by sunflowers.
"come here, sit." naupo na siya at nilapag na yung wine.
naupo na ako. nilagyan na niya yung dalawang baso ng wine at binigay sakin yung isa. pareho kaming nakasandal sa puno at nakatingin sa iisang direksyon. bakit ang heavy ng aura dito? ang bigat bigat na sa kabigatan niya walang naglalakas loob na magsimulang magsalita pero dahil mas matapang siya -
"kamusta ka naman?" medj nabulunan ako sa tanong niya pero di naman halata.
"a-ayos lang naman. masaya." tugon ko sabay inom ulit
"good for you. how i wish na sana ako din" hes so serious, well ako din naman. this is a serious moment. i shouldn't spoil this time.
"why? arent you happy this past years? you should be happy though" its sarcastic, i know, and i mean it.
umayos siya ng upo at humarap sa akin.
"i swear im not -- wait. ill tell you everything. please let me explain."
"start now." i said
i dont know if this is the right decision, the right time, the right place but since nandito na rin kami. bahala na. naniniwala naman ako kay Elsa, conceal dont feel, dont let them know.
hindi ko alam kung ano ba itong pinasok ko pero...
Hi guys. Please vote and comment.
Leave your feedback about this chapter. 😊😘❤
