Dusk Till Dawn #SC2018

LIGHT IT UP

#LIGHT_IT_UP

DOMINIC'S POV

Είμαι εντελώς σίγουρος ότι κάτι μου κρύβει. Παραλίγο να πεθάνει. Δεν είναι κάτι τόσο απλό. Πρεπει να μαθω για να αυτον τον Tornado. Και αφού δεν μου λέει εκείνη θα μάθω από αλλού.

Αφησα την μηχανη μου διπλα απο την μεταλλικη πορτα και χτυπησα συνθηματικα.

"Dragon." είπα πριν ρωτήσουν και μου ανοιξαν.

Ο χώρος είναι πιο άδειος απ'οτι είναι συνήθως. Κοίτα να δεις! Έχει μείνει μια σακούλα με.......... ναρκωτικα τελος παντων στο τραπεζι. Απο τα καλα. Dominic. Εχειs one job. Μην τα κάνεις θάλασσα.

Χτύπησα ευγενικά την μεγάλη ξύλινη πόρτα και μόλις μου δόθηκε η άδεια μπήκα μέσα.

"Dragon, παιδι μου!" φωναξε το αφεντικο. "Πως και απο εδώ;" ρωτησε.

"Έχω κάποιες απορίες." απαντησα με ενα poker face.

"Γιατι δεν ρωτας την Raven;" απάντησε και χαμογέλασε σαρδονια.

Γιατι δεν μου λεει ισως;

"Γιατί είναι γυναικα και δεν θελω να νομισει κατι..." απαντησα.

"Καλα!" απαντησε. "Τι θες να μαθεις;"

Αυτό ήταν πιο απλό απ'οσο περίμενα!

"Ποιοι είναι οι κανόνες για τις σχέσεις;" ρώτησα λες και αντιδράσε λες είπα το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.

"Απλο." απαντησε. "Πρεπει να ειναι μεταξυ ατομων τις οργωνασης. Αλλιως..." το χαμογελο του εγινε πιο τρομακτικο. "Θα παθει οτι επαθε ο Tornado."

Να'το παλι. Αυτο το ονομα το ειπε κα η Raven. Ποιος ειναι; Και γιατι ολοι φοβουνται;

"Τι επαθε;" ρώτησα γεμάτος περιέργεια.

"Ρωτα την Raven." απάντησε "Ξέρει καλύτερα."

Πήγα να απαντήσω, όμως το κινητό μου χτύπησε. Τα παιδιά από τη σχολή.

"Πρεπει να φυγω." ειπα και σηκωθηκα. "Ευχαριστω..."

Βγηκα εξω σκεπτομενος τα λογια του. Ηρθε η ωρα να μαθω τι μου κρυβει.

[...]

Τα αγόρια μου μίλαγαν, όμως εγώ δεν άκουγα τίποτα από αυτά που ελεγαν. Προσπαθούσα με τη ματιά μου να τη βρω μέσα στο πλήθος των μαθητων. Δεν φαινόταν πουθενά. Το κουδούνι χτύπησε και κατευθύνθηκα προς το αμφιθέατρο και τότε την είδα.

Έτρεξα κοντά της. Την άρπαξα από τον ώμο. Και την έσπρωξε στην αποθήκη δίπλα μας. Έκλεισα πίσω μου την πόρτα.

"Πρέπει να μιλήσουμε." της ειπα.

"Άνοιξε το φως.!" φώναξε.

Πάτησα το δικοπτη και το δωμάτιο φωτιστικά.

"Εξηγήσου." με κοίταξε.

"Ποιος ειναι ο Tornado;" τη ρωτησα.

"Σου ειπα." απάντησε.

"Όχι μου είπες ψέματα." την σταματησα. "Το αφεντικο τον ανεφερε και ειπε οτι τον ξερεις."

Με κοιταξε σαστισμενη. "Μιλησες με το αφεντικο;"

"Ναι!" ενιωσα την υπομονη μου να εξαντλειται. "Πες μου ποιος ειναι."

"Δεν είναι κάποιος σημαντικος." απαντησε απελπισμενη.

"RAVEN!" ψιθυροφώναξα. "Ποιος. Ειναι. Ο. Tornado;"

"Είναι..." κόπιασε και αυτό με τρομάζει. "Βασικά ήταν..." πήρε μια βαθιά ανάσα. "Ενας κοντινος φιλος μου."

.......

Ευχαριστω πολυ αυτα τα λιγα ατομα που διαβαζουν την ιστορια μου! Πηγαμε #12 στην κατηγορία Περιπέτεια!