Dusk Till Dawn #SC2018

LOVE

#MAKE_LOVE_TONIGHT

Ο Αϊνστάιν ειπε οτι του συμπαν και ανθρώπινη μαλάκια είναι ατελείωτα πραγματα. Και ότι το πρώτο δεν ειναι σιγουρο. Καλα, δεν ειπε ακριβως ετσι, αλλα αυτο ηταν το concept.

Και πραγμαρτκα, τωρα πια ειμαι σιγουρη οτι εχει δικιο. Γιατί το να θες να σκοτώσεις τον αρχοντα την μαφιας και του υποκοσμου είναι περα απο τα ορια της μαλακιας.

Εννοω, πως σκεφτηκε να κανει κατι τετοιο; Αν εμφανιστει μπροστα στο αφεντικο, καρτωντας οπλο, ειναι νεκρος μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου.

Και ναι δεν αντεξα. Ξεσπασα σε γελια.

"Γιατι γελας;" ρωτησε παρεξενεμενος ο Dominic.

"Γιατι θες να σκοτωσεις το αφεντικο." ειπα μεσα απο τα γελια μου. "Ειλικρινα μου εφτιαξες τη μερα." το γελιο μου κοπηκε μολις ειδα οτι το βλεμμα του σκοτεινιασε. "Τι σου εκανε;" απαντησα σοβαρα.

"Απλα, δεν εισαι μονη με ασχημο παρελθον" ειπε με μια δόση πικρας στα λογια του.

"Μιλα μου για αυτο." τον παρότρυνα

"Οταν ημουν μικρος, ο πατερας μου εφυγε απο το σπιτι και δεν γύρισε ποτε. Ετσι εμεινα μαζι με την μητερα και την αδελφη μου. Ειπε οτι εφυγε για να μας προστατεψει. Δεν ειχα καταλαβει τοτε πολλα πραγματα.

Ομως μια νυχτα, δυο αντρες μπηκαν μεσα στο σπιτι μας. Εψαχναν το μπαμπα μου. Ηταν οπλισμενοι. Προλαβα και κρυφτηκα κατω απο το τραπεζι. Ευτυχως το μακρύ τραπεζομαντηλο με εκρυβε. Η μηυερα και η αδελφη μου ομως....

Εγώ ημουν 8 χτονων και η αδελφη μου 12. Τις επιασαν και της εδεσαν πανω στον καναπε. Την αδελφη μου την........" ενας κομπος σταθηκε στο λαιμο του. " ...βιασαν... και πεθανε επιτοπου. Την μητερα μου την βασανισαν για να τους πει που ηταν ο πατερας μου. Εκεινη δεν ηξερε. Και ετσι την σκοτωσαν. Εφυγαν.

Ομως εγω φοβομουν. Εμεινα εκει, κρυμενος κατω απο εκεινο το τραπέζι για 48 ωρες. Μετα ηρθε η αστυνομια και με βρηκε. Ανελαβε την φροντιδα μου η θεια μου.

Ενα χρονο πριν πεθανε. Αλλα πριν φυγει απο την ζωη, μου εξηγησε οτι ο πατερας μου, ηταν μπλεγμενος σε αυτο το κυκλωμα και οτι εφυγε για να μην ανακατευτουμε και εμεις. Εκεινη την νυχτα, ειχε ερθει το αφεντικο. Εκεινος σκοτωσε την μητερα και την αδελφη μου.

Φαινεται οτι η οικογενεια μου ηταν το πρωτο θυμα του 'κανονα'.

Και τωρα θεκω εκδικηση. Να του παρω αυτο που αγαπαει πιο πολυ. Αλλα δεν αγαπαει τιποτα, αφού δεν εχει καρδια. Ετσι, θα του παρω τη ζωη." τελειωσε την αφηγηση του με μια σκληρη εκφραση στο προσωπο του.

Χωρις να χασω χρονο, τον αρπαξα και το φικησα. Μου ειχε λειψει η αισθηση των χειλιων του πανω στα δικα μου. Ανταποκριθηκε αμεσως. Ηταν ονειρικο. Σαν να ειχαν συγχρονιστει οι καρδιες μας.

"Σε αγαπω." ψιθυρησα δικοπτωντας το φιλι μας. "Ακομα περισσοτερο απο πριν."

"Και εγω..." ψιθυρισε.

"Να σε ρωτησω κατι;" τον ρωτησα κοκκινιζοντας.

"Φυσικα."ειπε γλυκα.

"Θα μου κανεις ερωτα;" ρωτησα κοκκινιζοντας.

.........

BYE!!!!!