Dusk Till Dawn #SC2018

I AM RIGHT HERE

#I_AM_RIGHT_HERE

Με μισώ!

Με μισώ!

Με μισώ!

Του είπα ψέματα. Ξανά.

Δεν ξέρω τι θα κάνω. Θα με μισησει και εκεινος. Μολις μαθει την αληθεια και καταλαβει οτι του ειπα ψεματα....

Δεν το πιτευω οτι μιλησε με το αφεντικο! Δεν πρεπει να το ξανακανει. Κι αν μαθει κατι που δεν πρεπει πριν του το πω εγω;

Κι αν...

"Με ακους;" η φωνη του με εβγαλε απο τις σκεψεις μου. "Ειμαι ακριβως εδω!" συνεχισε. "Γιου χου..."

"Οριστε;" ρωτησα και πρεπει να ακουστηκα σαν U.F.O

"Ξέρεις..." είπε διστακτικά. "Θα ηθελες να παμε μια βολτα το απογευμα;"

"Μου ζητας να βγούμε ραντεβού;" τον ρώτησα παιχνιδιάρικα.

"Όχι...Δηλαδή...να...Δηλαδή αν θες..." μπέρδεψε τα λόγια του.

"Έξω από τη σχολή στις 19:00." απάντησα και βγήκα από την  μικρη αποθηκη.

[...]

Κοιταχτηκα στον καθρέφτη για τελευταία φορά. Το κοκκινο jumpsuit που φορουσα εδειχνε τελειο επανω μου, σε συνδυασμό με τις μαυρες γόβες  μου. Το μακιγιάζ ήταν αρκετά διακριτικό και τόνιζε  το πράσινο των ματιών μου. Πήρα το μαύρο τσαντάκι μου και κατέβηκα.

Περπατησα την διαδρομη εως την σχολη. Ευτυχως δεν ηταν αρκετα μακρυά.  Λίγα λεπτά αργότερα ένα μαύρο αυτοκίνητο σταματησε μπροστά μου. Ο συνοδος μου βγηκε απο μεσα φορωντας ενα πουκαμισο και ενα παντελονι που τονιζαν το υπεροχο σωμα του.

"Απο εδω!" ειπε και μου ανοιξε την πορτα του συνοδηγου.

"Τι gentleman!" απάντησα και γελάσαμε. "Που πάμε;" ρωτησα ανυπόμονα.

"Ειναι έκπληξη." ηρθε η απάντηση.

Μουτρωσα που δεν μου έλεγε ενω κοιταζα εξω απο το παράθυρο. Βγαιναμε εξω απο την πυκνοκατηκοιμενη πολη. Τα σπιτια γινονταν πιο αραιά και λιγοστευαν. Τελικα σταματησαμε εξω απο μια ερημικη παραλία.

Ήταν πραγματικά υπέροχα. Η γαλάζια θάλασσα ήταν πεντακάθαρη και η χρυσή άμμος έκανε το σκηνικό ακόμα πιο ονειρικό. Τα νερά ήταν κρυστάλλινα και σε προκαλούσαν να βουτήξεις μέσα τους.

"Είναι πανέμορφα!" ψέλλισα  εκστασιασμενη.

Εβγαλα τα παπουτσια μου,(γιατί ποιος μπορει να περπατησει με δεκαποντο πανω στην αμμο;) και πλησιασα τον Dominic ο οποίος βρισκοταν πισω απο κατι βραχια.

Και...

Ω.
ΘΕΕ.
ΜΟΥ.

Πισω από τα βράχια είχε στρώσει ένα τραπεζομάντηλο και  το είχε διακοσμήσει με κοχύλια και κεράκια. Πανω του βρισκοταν δυο μεγαλα μπωλ με παγωτο σοκολατας, σιροπι και τρουφα. Μπόλικη τρούφα...

"Ειναι υπεροχο!'' φωναξα.

"Σου αρεσει;" με ρωτησε ανυπομονα. "Δεν ξερω ισως να το βρεις αρκετα ζαχαρογλυκουλικο και..."

"Οχι..." τον διέκοψα. "Είναι υπέροχο."
απαντησα ενθουσιασμενη και καθισα.

Και αυτός έκατσε δίπλα μου και ξεκινήσαμε να τρώμε παγωτό μιλώντας για τα ενδιαφέροντά μας.

[...]

"Καληνυχτα" του ειπα και τον φίλησα στη μύτη του.

Εκείνος έκλεισε την πόρτα του αυτοκινήτου του και έφυγε. Ανέβηκα στο διαμέρισμα μου χαρούμενη που μου προσέφερε μια ακομη αποδραση από την καθημερινότητα.

Εδω και μι εβδομαδα, μετα την ποπονηση βγαίνουμε μαζι. Καθε φορα με πηγαινει σε διαφορετικο μερος. Μολις τωρα γυρισαμε από βαρκάδα!

Μαλιστα, πλεον ειμαι επισήμως η κοπελα του! Ειμαι τοσο ευτυχισμνη! Πρωτη φορα συμβαινει κατι τοσο καλο στη μιζερη ζωη μου!

Ανοιξα την πορτα χαμογελωντας σαν χαζοχαρουμενο. Το χαμογελο μου ομως, κόπηκε με κατανα, όταν αντίκρισα εναν άντρα να κάθεται στον καναπέ.

"Τι θες εδώ;" τον ρωτησα απειλητικά .