ROLL DOWN THE RAPIDS

118 12 3
                                    

#ROLL_DOWN_THE_RAPIDS

RAVEN'S POV

"Τι εννοεις;" ρωτησε θλιμμένα και η καρδια μου ραγισε.

Δεν τολμω να τον κοιταξω στα ματια γιατι θα με δει βουρκωμενη.

"Βαρεθηκα." απαντησα ατονα.

"Δηλαδη ολα αυτα που ειχαμε δεν σημαίνουν τιποτα για εσενα;" ρωτησε ακόμα πιο θλιμμένα . "Εγώ δεν σημαίνει τίποτα για εσένα;"

Ολα αυτα που είχαμε δεν σημαίνουν τίποτα για εμενα; Εσυ δεν σημαίνεις τιποτα για εμένα; Που θελω να τρέξω πανω σου και να σε φιλήσω μεχρι να μην υπάρχει άλλο οξυγόνο στους πνευμονες μου;

"Ησουν για την πλακα μου."

Αισθάνομαι ότι πεφτουμε  απο καταρράκτη και προσγειωνομαστε πάνω σε κατσαβραχα. Τόσος πόνος...

"Σοβαρά τα λες όλα αυτα;" ρώτησε με γουρλωμένα ματιά. "Σε εμενα; Που σε αγαπησα με όλο μου το ειναι;"

"Απλα δεν ταιριαζουμε." δεν μπορω να δω απο τα δάκρυα στα μάτια μου. "Μεθαυριο, γινεσαι μελος." συμπλήρωσα. "Η προπόνηση σου τελειωσε. Αν θες να με ρωτησεις κατι θα βρισκομαι στο αρχηγειο."

"Αυτο μονο εχεις να πεις;" με ρωτησε.

"Φυγε." του φωναξα. "Δεν εχουμε τιποτα αλλο να πουμε."

Ωωωωω. Κι όμως έχουμε πολλα ακομα να πουμε... Απλά δεν θέλω να με δεις να κλαιω.

"Αφου αυτο θελεις...." ειπε αποφασιστικα και εφυγε.

Και ουτε γυρισε να με κοιταξει.

Ουτε ειπε αντιο.

Και ούτε εγώ έτρεξα στην αγκαλιά του φωνάζοντας 'σε αγαπώ.'

Μόλις απομάκρυνθηκε αρκετά άφησα ελεύθερα τα δάκρυα μου. Ο αντρας που κρυβόταν στις σκιες το γηπέδου βγηκε και σταθηκε διπλα μου.

"Έκανες αυτό που έπρεπε." ειπε ο άντρας, ο οποιος βρισκόταν στο σπίτι μου λίγες μέρες πριν.

Dusk Till Dawn #SC2018Where stories live. Discover now