And when we go don't blame us.Gerard pov.
Langzaam openen mijn ogen en voel ik de warmte van de binnen schijnende zon op mijn gezicht. Traagjes draai ik me op met een bonkend hoofd van de pijn. Na ongeveer 3 minuten en ik volledig wakker ben realiseer ik mij gisteren. de drank, de luide muziek het gevecht dat mij een diepe snijwonde in mijn schouderblad achterliet, frank... FRANK holy shit frank!? Ik kijk naast me op bed en wrijf op zoekend naar een teken. Nee dat was er niet gebeurt. Het was allemaal nog zo vaag en verwarrend. Ik zoek in mijn brein naar aanwijzingen van wat er gisteren tussen frank en mij gebeurt was. Ik neem mijn gsm voor te kijken welk weer het zal worden vandaag. Terwijl ik dat doe zie ik dat ik een voicemail had gekregen van een anoniem nummer. Zonder er veel bij na te denken beluister ik het. "Eehm hey gee frank hier. Ik bel om te zeggen dat eehmm gisteren... je weet wel eehmm. Ik vond het leuk denk ik." Ik glimlach met het horen van zijn stem. Terwijl ik zijn stem hoor herinner ik mij iets van de avond er voor. HOLY CRAP IK HAD FRANK VERTELD DAT IK GAY BEN. Ik luisterde verder tot ik hem hoor zeggen dat hij het leuk vond gisteren. Is er iets gebeurt? Hebben we gezoend ofzo. Ik weet het helemaal niet meer ik kijk naar het uurwerk en zie dat het 10.27 is. Veel te vroeg om met deze soort dingen mijn hoofd over te breken. Ik stap uit bed trek een broek aan en ga naar beneden. "Koffie tijd." Zeg ik luid op met een half opgewekte half verwarde stem. Ik drink mijn koffie eet een banaan en ga plat op mijn rug in de zwarte leren zetel liggen denkend over wat er gisteren allemaal gebeurd was.
Frank pov.
Het is 7.30 en ik kan maar niet in slaap vallen. Ik kan maar niet stoppen met denken aan wat er zo n 6 u eerder was gebeurt. Het zijn allemaal puzzel stukjes maar sommige kan ik er nog volledig uithalen. Gerard had me vertel dat hij gay is. Er rolde een glimlach over mijn lippen als ik terug denk aan dat moment. Eindelijk ziet hij het. Ik had altijd al geweten dat hij gay was. Eindelijk kan ik hem uit vragen. Ik neem mijn telefoon en ik wou zo graag gee bellen ook al wist ik dat hij sliep. Ik wil gewoon zeggen dat ik een goeie tijd had gisteren. Ik besluit te bellen. "Hellooooo spreek wat in na de tooooooon" ik moet altijd grinniken van zijn antwoordapparaat. "Pppiiiiieeeeeppp" ja eehmm ik word heel nervous maar toch krijg ik het over mijn lippen wat ik wou zeggen maar niet hoe ik het wouw laten over komen. Eugh teleur gesteld in mezelf plof ik terug neer op bed en probeer ik nog een keer in slaap te vallen zonder te denken aan wat gerard nog zou herinneren van gisteren. Wat ik mij nog zou herinneren.....
Hello. Dit was het eerste deel. Als je tips of andere dingen te zeggen hebt doe dat maar. Thanks voor het lezen. (Ik weet niet waarom ik dit zeg niemand leest dit toch😂) bye bye
JE LEEST
Frerard. (Nl) I cant help but to hear an exchange of words.
FanfictionFrerard word real. Maar wanneer ze samen zijn en het geheim moeten houden van iedereen kan het mis gaan en dat weten ze. (Nederlands) dit is mijn eerste fanfic so don't judge. Ga gewoon het eerste hoofdstuk lezen🙃😉