Gaj Ocen

5. Kiedy spoglądasz w ciemność

Za betę serdecznie dziękuję Leleth.

Wprowadzenie:

Opowieść o przedziwnej relacji pomiędzy dziewczyną i tą drugą istotą, wampirem. // Liza, młoda kobieta porwana i sprzedana do niewoli trafia na odległą planetę zamieszkaną przez wampiry i różne inne stwory, znane jej dotychczas tylko z podań i legend. // Jej nowym właścicielem zostaje okrutny hrabia Blake.

2 Daleko od domu

Kiedy wzrok przyzwyczaił się już do jasności z uwagą rozglądnęłam się dookoła. – Rozejrzałam.

Zaczęłam przyglądać się pozostałym osobą w pokoju. – Osobom.

— Tak, ci bandyci zazwyczaj działają z zaskoczenia — złapałam się za szyję na wspomnienie ukłucia igłą. — Musieli mi podać jakiś środek nasenny — dodałam już na głos. — Ale policja na pewno ich złapie. To przecież niemożliwe, żeby tyle ludzi zniknęło i nikt nic nie wiedział. To tylko kwestia czasu — powoli zaczęła wracać do mnie nadzieja. – Nie wiadomo, kto wypowiada które kwestie.

— Co Ty gadasz dziewczyno, jaka policja? Tak u Ciebie na planecie nazywają się służby ratownicze? Cóż, w kosmosie na niewiele się zdadzą — Carla zapewne zauważyła jak na mojej twarzy maluje się coraz większe zdziwienie. Przez moment poczułam się jak w psychiatryku i nawet zaczęłam się zastanawiać czy nie przeżyłam jakiegoś załamania nerwowego. – Innymi słowy, jesteśmy na statku kosmicznym, co szokuje główną bohaterkę, ale nie jest zaskoczeniem dla pozostałych. Powiedz, jeśli postaci pochodzą z różnych planet, które najwyraźniej nie miały wcześniej ze sobą kontaktu, jakim cudem wszyscy porozumiewają się tym samym językiem i mają angielsko brzmiące imiona? Dlaczego wszyscy wyglądają i zachowują się jak homo sapiens?

3 Kapitan Heiden

Szklane drzwi otworzyły się, a postać ubrana w biały skafander kazał wszystkim wyjść i ustawić się w szeregu. – Ta postać, więc kazała.

zza pazuchy wyciągnął paralizator, którym zaczął okładać leżącego – Um, nie do końca do tego służy paralizator.

4 Nieoszlifowany diament

Gdy wróciłam do celi strażnicy zabrali kolejną osobę na badania. Tym razem trafiło na Carle. – Carlę. Musisz przejrzeć cały tekst pod kątem literówek, przestaję ci je wypisywać.

Wyglądało to wszystko jak z żywca wyjęte z gwiezdnych wojen albo piątego elementu. – Za PWN: W tytułach utworów można stosować albo kursywę, albo cudzysłów, byle konsekwentnie. Niezależnie od wyboru, tytuł zaczynamy wielką literą. https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Jak-zapisywac-tytuly-utworow;11982.html

Za przednią szybą rozpościerał się widok na cały wszechświat. Nie mogłam oderwać wzroku. Statek poruszał się z wielką prędkością. Mijane gwiazdy i inne jasne ciała były tylko kolejnymi rozmazanymi plamami na ciemnym tle. – Biorąc pod uwagę, jak niesamowicie wielkie są odległości pomiędzy obserwowanymi gwiazdami i planetami, żeby obserwować je jako rozmazane smugi, trzeba byłoby faktycznie pędzić z niezwykłą prędkością. Taką, która nie pozwala wyhamować przed jakąkolwiek przeszkodą na drodze.

Dlaczego kapitan każe sobie przywlec byle niewolnika na mostek? Dlaczego w ogóle czuje potrzebę opowiadania niewolnikowi o tym, co go czeka? Ta ekspozycja nie jest uzasadniona niczym, co do tej pory opisałaś.

5 Próba ucieczki i lot w nieznane

Bohaterka ucieka ze swojej kajuty, a ja się zastanawiam, jaki właściwie ma plan? Wciąż jest na statku pozostającym w przestrzeni kosmicznej, do tego głodna. Gdyby faktycznie udało jej się ukryć w którymś z pomieszczeń, co dalej? Skąd, będąc na obcym statku dopiero od paru godzin, wie, jak działają przyciski zamykające śluzy?